Fractal
Home / Το εργαστήρι του συγγραφέα / Ο Λάσκαρης Π. Ζαράρης στο Εργαστήρι του συγγραφέα
26/08/2015, 3:17 πμ

Ο Λάσκαρης Π. Ζαράρης στο Εργαστήρι του συγγραφέα

 

za_la

 

Θυμάμαι κάποια δύσκολα χρόνια στην επαρχία, δύσκολα με την έννοια όχι του πληκτικού, μα της συνεχoύς δραστηριότητας κι εφόσον οι γονείς μου είχαν τις αγροτικές τους εργασίες έπρεπε να συνηθίσω κι εγώ σ’ εκείνο το κλίμα της ευάερης και ευήλιας εξοχής, να κατανοήσω τη διαδικασία του σπόρου που ρίχνεται στο χώμα και με την κατάλληλη φροντίδα φτάνει να γίνει μεγάλο φυτό που ανθίζει και δίνει καρπούς. Δεν μπορώ να πω όμως, πως έβρισκα ικανοποιητικές τις κοινωνικές συναναστροφές, γι’ αυτό αναγκάστηκα να δημιουργήσω τον δικό μου ασφαλή κόσμο, που έπαιρνε τεράστιες διαστάσεις μες στη μοναξιά και στον χώρο του δωματίου μου. Από την εφηβική ηλικία, κατέγραφα τις σκέψεις μου σ’ ένα σημειωματάριο με κάθε ευκαιρία κι η φαντασία γινόταν ένας παράλληλος ανανεωτικός δρόμος της προσωπικής ζωής. Μέχρι να έρθει ο κατάλληλος χρόνος αυτές οι σκέψεις να πάρουν την ολοκληρωμένη μορφή ενός λογοτεχνικού έργου, πέρασαν αρκετά χρόνια δημιουργικής αναζήτησης.

Και τότε μια ωραία στιγμή, άρχιζε ο νους να αυτοσχεδιάζει και το χέρι να τρέχει πάνω στο χαρτί αφήνοντας ατέλειωτα σημάδια, τις λέξεις. Από αυτόν τον αγώνα γεννήθηκε το πρώτο ποιητικό βιβλίο μου, το έτος 2010: «Παράθυρο στα όνειρα». Αργότερα, όταν είχα ήδη κάνει την οικογένειά μου και τα παιδιά μου, άρχισε να με καίει ο πόθος να νιώσω πάλι σαν παιδί, σαν τον φιλοπερίεργο εξερευνητή που θέλει να λύνει ασταμάτητα τις απορίες που έχει. Έτσι συνεργάστηκα μ’ έναν καινούργιο τοπικό εκδοτικό οίκο στον Βόλο, την «Ήρα Εκδοτική», που κινούνταν κυρίως στον χώρο του παιδικού βιβλίου. «Το νησί και το αθάνατο νερό», το έτος 2012 (το οποίο τιμήθηκε ως ανέκδοτο έργο, με τον Ά Έπαινο Πεζογραφήματος του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός»), ένα εκτενές παραμύθι 140 σελίδων περίπου. Ακολούθησε μία συλλογή 20 σύντομων ιστορικών διηγημάτων για ενήλικες: «Η θάλασσα που μας ενώνει», το έτος 2013, μια προσπάθεια που απασχόλησε έντονα τη σκέψη μου με τον καημό των ξεριζωμένων προσφύγων για τον χαμό των πατρίδων τους. Γίνεται ένα γόνιμο πέρασμα σε τόπους που σημαδεύτηκαν από την ιστορία. Από την Κύπρο του 1570, το Μεσολόγγι του 1824, την Ανατολική Ρωμυλία του 1906 μέχρι τη Θεσσαλονίκη του 1912, τη Σμύρνη του 1922 και τη χρεοκοπία του ελληνικού κράτους, την οποία είχε προβλέψει ο μεγάλος Σκιαθίτης κοσμοκαλόγερος Αλ. Παπαδιαμάντης. Και το ίδιο έτος 2013, μία εικονογραφημένη ιστορία για παιδιά 7-10 ετών: «Μία σημαντική αποστολή», όπου πρωταγωνιστούν διάφορα συμπαθητικά ζώα, με αρκετά οικολογικά και φιλοζωικά μηνύματα.

 

za6

 

Διαπίστωσα όμως, ότι η μεγάλη μου αγάπη είχε μείνει πίσω όσον αφορά τις εκδόσεις. Αναφέρομαι φυσικά στην ποίηση∙ έβλεπα τα χαρτιά να στοιβάζονται, τα αρχεία του υπολογιστή να γεμίζουν με ποιήματα, οι αναρτήσεις στην ιστοσελίδα μου και στο προφίλ μου στο facebook ν’ αποτελούν καθημερινή ρουτίνα και το πιο σημαντικό βέβαια ήταν, ότι λόγω σημαντικών βιοτικών απασχολήσεων και λόγω ευμετάβλητης ψυχολογίας, στο ποίημα καθρεφτιζόταν άμεσα η ψυχή μου και υλοποιούνταν η έμπνευση με τα σχήματα του λόγου, χωρίς πολλές διατυπώσεις. Έτσι αποφάσισα να προχωρήσω στην έκδοση μιας διπλής ποιητικής συλλογής: «Τριάντα σταγόνες τ’ ουρανού και η φλεγόμενη πόλη» και μάλιστα μόνος μου, χωρίς την κάλυψη κάποιου εκδοτικού οίκου, αφού θα ήταν ένα δονκιχωτικό παιχνίδι να αναμείξω στον δικό μου κόσμο κάποια εμπορικά κριτήρια, που γνωρίζω πως οι εκδοτικοί οίκοι βάζουν συνήθως ως προτεραιότητα.

Σκέφτηκα λοιπόν, να συγκεντρώσω τα ποιήματα που έγραψα την χρονική περίοδο μετά το «Παράθυρο στα όνειρα», όταν με κέντριζαν τα ρομαντικά θέματα, ο έρωτας ως ιδανική κατάσταση, απεξαρτημένος από το σώμα και τις αισθήσεις, πώς θα μπορούσε άραγε να βιωθεί από ένα ερωτευμένο ζευγάρι και ακόμη περισσότερο πώς να περιγραφεί, με ποιες εικόνες να εντυπωθεί κάτι τόσο μεταφυσικό, που υπερβαίνει τον κόσμο της εμπειρίας; Στο πρώτο μέρος του βιβλίου συμπεριέλαβα τριάντα ποιήματα, ταυτισμένα με τις «Τριάντα σταγόνες τ’ ουρανού» του τίτλου, που θεωρητικά δε δροσίζουν μα καίνε… Κι έφτασα στο δεύτερο μέρος του βιβλίου, όπου περιλαμβάνονται είκοσι δύο ποιήματα για τα οποία ο ποιητής Θεόδωρος Σαντάς προλογίζοντας, διατύπωσε την άποψη ότι ο συσχετισμός του τίτλου: «Η φλεγόμενη πόλη» με την καταστροφή της Σμύρνης του ’22 δεν ήταν τυχαίος, αλλά έγινε σκόπιμα για να τονίσω το γεγονός του τρομακτικού ολοκαυτώματος και τις περιπέτειες που μοιραία περνούν οι άνθρωποι, που χάνοντας τη γη τους και τις περιουσίες τους βαδίζουν έναν νέο Γολγοθά, με τον σταυρό παντού να θερμαίνει την πίστη τους και να χαλυβδώνει τις ψυχές τους. Ένα βήμα πριν τους καταποντίσει η άβυσσος, αποδεικνύουν ότι κερδίζουν το στοίχημα με τη ζωή, γκρεμίζοντας οι ίδιοι τον θάνατο που παραμόνευε και παράλληλα αναζωογονώντας τις πόλεις όπου μετεγκαταστάθηκαν.

Στην προκειμένη περίπτωση, θα έπρεπε η ποίηση να διαλεχτεί δημιουργικά με την ιστορία ή να συμπληρώσει τις ελλείψεις της ιστορίας και πιστεύω ότι θα ήταν ατόπημα να πούμε πως μια μικρή πόλη που χάθηκε το έτος 1906, όπως η Αγχίαλος της Ανατολικής Ρωμυλίας των περίπου εννέα χιλιάδων κατοίκων τότε, αποτελούσε μία αμελητέα ποσότητα στο σύνολο των εκατομμυρίων ξεριζωμένων της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης. Γιατί ο πόνος και ο καημός δεν μπορούν να μπουν στο ζύγι πρώτα απ’ όλα, αλλά και για το ό,τι αυτή η μικρή πόλη της Βόρειας Θράκης, που βρισκόταν στα δυτικά παράλια του Εύξεινου Πόντου και μέσα σε μία αυτόνομη επαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, είχε αμιγή ελληνικό πληθυσμό με εκκλησίες, σχολεία και δεκάδες φιλανθρωπικούς και πολιτιστικούς συλλόγους. Αποτελούσε αναμφισβήτητα έναν πυρήνα ελληνικού πολιτισμού σ’ έναν αφιλόξενο τόπο, όπου οι βουλγάρικοι εθνικισμοί συνεχώς υποθάλπονταν και ανά πάσα στιγμή εκρήγνυνταν. Χώρια που οι Τούρκοι αναφέρονταν σε αυτή λέγοντας: «ο χρυσός κήπος», αφού το αλάτι των αλυκών της ήταν το καλύτερης ποιότητας αλάτι που παραγόταν σε ολόκληρη την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

 

Σύνδεσμοι ιστοσελίδων – κοινωνικής δικτύωσης:

E-mail: laskarisz@yahoo.gr

Ιστοσελίδα: http://parathyrostaoneira.blogspot.com/

Facebook: http://www.facebook.com/laskarisz

Google: google.com/+LaskarisZararis

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top