Fractal
Home / Κριτική θεάτρου / Ομάδα Θεάτρου ΑTONAλ-Σοφία Μαραθάκη | La dispute του Μαριβώ στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών
27/07/2016, 1:21 μμ

Ομάδα Θεάτρου ΑTONAλ-Σοφία Μαραθάκη | La dispute του Μαριβώ στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας  //

 

Πατώντας με το ένα πόδι στη «Φιλονικία» (1744) του Μαριβώ και με το άλλο στο «Όνειρο Θερινής Νυκτός» (1600) του Σαίξπηρ η πολλά υποσχόμενη, ταλαντούχα, πειθαρχημένη κι αντι-μεταμοντέρνα Σοφία Μαραθάκη απέδωσε με απολύτως ορθολογικό και γεωμετρημένο θα έλεγα τρόπο την πανάρχαια τραγικωμωδία του Έρωτα ως έναν αγώνα αγρίων ενστίκτων με τον «πολιτισμένον άνθρωπο», που χάνει πάντα το παιχνίδι του έρωτα και της εξουσίας, απλώς και μόνον γιατί δεν είναι πια τόσον άγριος, αδίστακτος και ανήθικος για να αντιπαρατεθεί και να αντιπαραταχθεί στο κτήνος που ελλοχεύει ακόμα και στον πλέον συγκροτημένο (φαινομενικά) άνθρωπο. Τα ορμέφυτα φαίνονται να λειτουργούν ανεξέλεγκτα περισσότερο στις γυναίκες (για τον Μαριβώ), ενώ στον Σαίξπηρ διαφαίνεται μια κάποια «δημοκρατία των φύλων», τουλάχιστον όσον αφορά την «αρρώστια του έρωτα».

 

marivo2

Ξεκινώντας κατ’ αρχήν από το σκηνικό χώρο που διαμόρφωσε, κόσμησε και φιλοτέχνησε ο Κωνσταντίνος Ζαμάνης, διατηρείται ανάστροφα η αρχιτεκτονική της σκηνής «ιταλικού τύπου» με τους υποτιθέμενους θεατές-παρατηρητές του ανθρωπολογικού αυτού πειράματος να βρίσκονται ακριβώς στο κέντρο και ψηλότερα από την επί σκηνής αρένα, όπου συμπλέκονται τα ρωμαϊκά θηρία με τους μονομάχους αδιάκριτα και αδιακρίτως. Από τα πλέον επιμελημένα, σοφά και τετραγωνισμένα σκηνικά του Φεστιβάλ Αθηνών.

Τα κοστούμια υπογράφει η εικαστικός Εύα Μαραθάκη, ενώ στον σχεδιασμό των φωτισμών συνεργάζεται ο Σάκης Μπιρμπίλης. Εκπληκτικά ακριβής, ρασιοναλιστική και στρογγυλεμένη η κίνηση που δίδαξε η Βρισηίδα Σολωμού. Απολύτως ταιριαστή με τον μεταφρασμένο από την Μαρία Ευσταθιάδη λόγο του Μαριβώ, η πρωτότυπη μουσική που συνέθεσε ο Βασίλης Τζαβάρας.

marivo3

Όλοι οι ηθοποιοί ήσαν υπέροχοι, καταπληκτικοί, πειθήνια δημιουργικοί και υπάκουα παραγωγικοί, κάτι που δεν συναντάται συχνά ούτε στο ελληνικό θέατρο ούτε στην ελληνική κοινωνία βεβαίως. Τα ονόματά τους με αλφαβητική σειρά: Μιχάλης Βαλάσογλου, Λήδα Κουτσοδασκάλου, Σοφία Μαραθάκη, Κωνσταντίνος Παπαθεοδώρου, Φωτεινή Παπαχριστοπούλου, Καλλιόπη Σίμου, Γιώργος Σύρμας, Δημήτρης Τσιγκριμάνης.

Θα ήθελα να βλέπω όλο και πιο συχνά τόσο άρτια θεάματα, δομημένα και αισθητικώς επεξεργασμένα, γιατί πήξαμε στις προχειρότητες και στις αρπαχτές και στις δήθεν μεταμοντέρνες ανοησίες. Επιτέλους, όλα τα πράγματα έχουν και τα όριά τους. Τα παιδιά που παίζουν στον κήπο καταστρέφοντας και καίγοντας δέντρα και ζωντανά, που δεν αφήνουν όρθια πέτρα πάνω στην πέτρα, δεν μας ενδιαφέρουν, δεν μας αρέσουν και δεν μας αφορούν. Αρκετά με την αποδόμηση. Γίναμε όλοι Ηρόστρατοι! Ας βρεθούν πάλι εκείνοι οι γενναίοι που θα χτίσουν ναούς της Εφέσσου κι ας τους λοιδωρήσουνε κι ας παλέψουν με όλα τα θηρία της πανανθρώπινης ερεβώδους ψυχής που αναζητεί διαρκώς την αυτοκαταστροφή της, λες και δεν μπορεί να νικήσει αλλιώς τη ναυτία του θανάτου και το άγχος του Χρόνου που καταρρακώνει κάθε μνήμη και μας βυθίζει όλους στη Λήθη, μακριά από την Α-λήθεια που θα μας λυτρώσει.

marivo4

Ο καλλιτέχνης είναι και οφείλει να είναι φρυκτωρός, σηματωρός, φάρος. Αν πρόκειται να οδηγεί τυφλούς, ως μισότυφλος αυτός, από βάλτου εις βάλτον κι από ξέρας εις ξέραν, όπου θα προσαράξουμε δια παντός… εεε, ας μας λείπει καλύτερα.

Η Σοφία Μαραθάκη είναι μια υγιής καλλιτεχνική φωνή, αξιοπρόσεκτη, αξιομνημόνευτη και αξιοβράβευτη!!!

 

Μετά λόγου γνώσεως,  Κωνσταντίνος Μπούρας,   www.konstantinosbouras.gr  

Info:  greekfestival.gr

marivo5

Μια παράσταση βασισμένη στη «Φιλονικία» του Μαριβώ Ένας πρίγκιπας και η ερωμένη του καταφθάνουν σ’ έναν ερημικό τόπο για να παρακολουθήσουν την κορυφαία στιγμή ενός πειράματος. Τέσσερεις νέοι, δύο από κάθε φύλο, έχουν μεγαλώσει σε πλήρη απομόνωση, με μόνη συντροφιά τους δυο παιδαγωγούς τους. Είναι η στιγμή που θ΄ αφεθούν για πρώτη φορά ελεύθεροι, έχοντας επωμιστεί μια ευθύνη που αγνοούν: Η συμπεριφορά τους πρόκειται ν’ αποκαλύψει το γένος της ανθρώπινης απιστίας. Και ενώ οι παρατηρητές τους παραμένουν επιδέξια κρυμμένοι, προσδίδοντας στη συνθήκη μια απαράμιλλη θεατρικότητα, οι ήρωες μέσα από την επαφή με την εικόνα τους και τον Άλλον, αποκτούν ταυτότητα και κοινωνική υπόσταση. Η έκπληξη θα τους βγάλει από την άγνοια, θα τους οδηγήσει όμως στη γνώση; Ένα έργο- πείραμα όπου οι αλληλεπιδράσεις των λέξεων και των συναισθημάτων αναδεικνύονται πιο σημαντικές από το οποιοδήποτε πόρισμα. Οι εξομολογήσεις αλλά και οι διαψεύσεις που θα βιώσουν τα πρόσωπα ως αποτέλεσμα της συναναστροφής τους και ο λόγος ως δημιουργός του κόσμου σε κάθε πιθανή εκδοχή του. Ο άνθρωπος ως πειραματόζωο της ίδιας του της φύσης αλλά και η ερωτική επιθυμία ως το κατεξοχήν πείραμα ολόκληρης της ανθρωπότητας.

 

 

Με την υποστήριξη: 

 

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top