Fractal
Home / ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ / Συνεντεύξεις συγγραφέων / Κυριάκος Γιαλένιος: «Ένας συγγραφέας πρέπει να είναι καταρχήν σε κόντρα με τον ίδιο του τον εαυτό»
31/03/2016, 1:10 μμ

Κυριάκος Γιαλένιος: «Ένας συγγραφέας πρέπει να είναι καταρχήν σε κόντρα με τον ίδιο του τον εαυτό»

Συνέντευξη στην Πωλίνα Γουρδέα //

 

galenios

 

Ο Κυριάκος Γιαλένιος είναι ένας νέος και ταλαντούχος συγγραφέας. Έχει ήδη κατακτήσει ένα κοινό που τον διαβάζει με πάθος και διαθέτει την ικανότητα να συνδυάζει την οπτική μνήμη με τη συγκινησιακή. Το τελευταίο του μυθιστόρημα λέγεται Μόνο τα νεκρά ψάρια ακολουθούν το ρεύμα και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Είναι ένα νουάρ αστυνομικό που σε συνεπαίρνει με τη δαιδαλώδη πλοκή του και τους περίπλοκους χαρακτήρες του. Η συνέντευξη που ακολουθεί ξετυλίγει την προσωπικότητα ενός συγγραφέα που αναζητά την ταυτότητά του στα βάθη της ευαισθησίας του, αντλώντας από την εποχή του ώστε να εκφράσει τα συναισθήματα της γενιάς του.

 

galenios2-Διαβάζοντας το τελευταίο σας βιβλίο Μόνο τα νεκρά ψάρια ακολουθούν το ρεύμα από τις εκδόσεις Ψυχογιός έπιασα τον εαυτό μου να αναρωτιέται συχνά πόσο εύκολο είναι για έναν συγγραφέα να ακροβατεί μεταξύ ποίησης, αστυνομικής λογοτεχνίας και νουάρ ατμόσφαιρας. Η ακροβασία είναι τελικά βασικό χαρακτηριστικό σας;

Όταν ξεκινάω να γράφω ποτέ δεν ξέρω που θα με οδηγήσει το νήμα που έχω πιάσει. Το μόνο που έχω στο μυαλό μου είναι μια εικόνα. Όλα ξεκινούν από μια εικόνα την οποία κουβαλάω μέσα μου για καιρό. Εξίσου εύκολα θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ένα ιστορικό μυθιστόρημα φαντασίας. Οπότε πρέπει να ομολογήσω ότι αποφεύγω να ζυγίζω τις καταστάσεις όταν έχω απέναντι μου μια λευκή σελίδα. Κατά κάποιο τρόπο το ίδιο το βιβλίο σε συνδυασμό με τα γεγονότα της εκάστοτε πραγματικότητας με καθοδηγούν. Κι αυτό ακριβώς αφαιρεί από το πλαίσιο της γραφής μου τα δίπολο εύκολο ή δύσκολο, δυνατόν ή αδύνατον. Έτσι η μόνη συνειδητή ακροβασία είναι αυτή μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας αναπόφευκτα. Αυτή που κάθε συγγραφέας πρέπει ν’ αποζήτα αλλά και να σέβεται.

 

– Οι ήρωες του βιβλίου σας έχουν ξενικά ονόματα. Είναι αυτό ένα σχόλιο για το πως είναι να αισθάνεται κανείς ξένος, αλλά και γηγενής στην ταραγμένη εποχή που ζούμε;

Είναι ένα σχόλιο πάνω στην αποστασιοποίηση. Ένα κλείσιμο του ματιού στον αναγνώστη, ο οποίος πολύ πιθανόν δεν θα έχει γνωρίσει ποτέ του κάποιον Ντέιν ή κάποια Υβόν, κι έτσι δεν θα συνδέσει τους χαρακτήρες με κάποιο οικείο του πρόσωπο. Και ίσως μια υπενθύμιση ότι σημασία δεν έχουν οι καμπύλες των γραμμάτων που ορίζουν το πως προσφωνούμε ένα πρόσωπο – μια και στο πρώτο μου βιβλίο, σχεδόν όλοι οι ήρωες δεν έχουν καθόλου ονόματα – αλλά η στάση ζωής τους μέσα στο κείμενο και πως ο αναγνώστης ενδεχομένως να ταυτιστεί ή να τους απορρίψει.

 

– Ο τίτλος του βιβλίου σας εμπεριέχει μια ισχυρή στάση ζωής. Πρέπει να είσαι ζωντανός για να πηγαίνεις κόντρα στο ρεύμα. Εσείς ως συγγραφέας σε τι είδους κόντρα βρίσκεστε αυτή την περίοδο;

Ένας συγγραφέας πρέπει να είναι καταρχήν σε κόντρα με τον ίδιο του τον εαυτό. Μόνο έτσι βελτιώνεται και εξελίσσεται. Οφείλει στις λέξεις και στους αναγνώστες του μια διευρυμένη και ανήσυχη ματιά στο περιβάλλον, στους ανθρώπους και στις καταστάσεις. Μια ματιά που θα τον καθιστά συνεχώς σε εγρήγορση και σε αναβρασμό. Πάνω απ’ όλα, οφείλει να πηγαίνει κόντρα στο όλο και πιο έντονο κλίμα πνευματικής ομοιομορφίας και αραιωμένης σκέψης που τείνει να κυριαρχήσει γύρω μας. Με κάθε τίμημα.

 

– Σε ποιους ανθρώπους απευθύνεστε με τη γραφή σας; Σε τι είδους αναγνωστικό κοινό προσδοκάτε;

Σε ένα αναγνωστικό κοινό που επιλέγει το ίδιο τι θα διαβάσει και όχι κάποιοι άλλοι εκ μέρους του.

 

-Ο Ντέιν και η Υβόν ζουν στις σελίδες του βιβλίου σας έναν μεγάλο έρωτα που δυστυχώς ή ευτυχώς δεν μακροημερεύει. Το σεξ παίζει πρωταρχικό ρόλο στη σχέση που περιγράφετε. Θεωρείτε ότι το να μπορεί να περιγράψει κανείς τόσο επιτυχημένα το σεξουαλικό παιχνίδι δύο πλασμάτων αποτελεί συνταγή συγγραφικής επιτυχίας;

Οι περιγραφές των σεξουαλικών παιχνιδιών όσο και καλοστημένες και έντονες να είναι δεν παύουν να αποτελούν έναν συμπληρωματικό παράγοντα στη δομή του βιβλίου. Σίγουρα, η πετυχημένη αποτύπωση τους μπορεί να εκτινάξει την δυναμική και την ατμόσφαιρα ενός κειμένου, αλλά δεν θεωρώ επ’ ουδενί πως αποτελεί και εγγύηση συγγραφικής επιτυχίας.

 

– Στις σελίδες του βιβλίου σας υπάρχει ένας πλάγιος τρόπος εμφάνισης ποιητικής γραφής. Σαν η ποίηση να μπαίνει σφήνα στην πλοκή σας. Γράφετε ποιήματα; Ποιους ποιητές αγαπάτε να διαβάζετε;

 Η ποίηση αποτέλεσε και αποτελεί το πιο σημαντικό οδόσημο μου στον κόσμο των λέξεων και των εικόνων. Τρέφω μεγάλο σεβασμό για όσους μόχθησαν και μοχθούν προσπαθώντας σε λίγες αράδες να χωρέσουν εικόνες, συναισθήματα, και εντέλει μουσική. Στο βιβλίο επιτελεί ένα διττό ρόλο: Από την μια δημιουργεί ένα συνεκτικό νήμα το οποίο ενώνει τους δύο βασικούς χαρακτήρες του μυθιστορήματος και από την άλλη αποτελεί έναν ελάχιστο φόρο τιμής σε όλους όσους με καθόρισαν με τους στίχους τους. Τον Ν.Καρούζο, τον Μ.Σαχτούρη, τον Ν.Α.Ασλάνογλου, τον Β.Λεοντάρη ενδεικτικά.

 

– Η κρίση μας διαμορφώνει αφού ζούμε μέσα σε αυτή. Στο βιβλίο σας υπάρχει έντονο το στοιχείο μιας παρηκμασμένης κοινωνίας. Από πού μπορεί σήμερα, κατά τη γνώμη σας, να κρατηθεί ένας άνθρωπος;

Ένας άνθρωπος δεν έχει παρά να συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε πριν ξεκινήσει όλη αυτή η κατάσταση. Να προσπαθήσει έστω, να εστιάσει τον φακό σε όσα απολάμβανε να κάνει και να βιώνει, γνωρίζοντας πως δεν μπορεί να ξεγελάσει την μοίρα του, αλλά ελπίζοντας καθημερινά να την αλλάξει.

 

– Σας επέλεξε η γραφή ή την επιλέξατε; Με τι κόστος;

Ποτέ δεν θα μάθω στ΄ αλήθεια. Επέλεξα την ανάγνωση ως φευγιό και οι λέξεις ήρθαν και με τύλιξαν σε όλη τους την τρομακτική μεγαλοπρέπεια. Έγινα δέσμιος, κοιμόμουν και ξυπνούσα με στίχους ποιητών και ολόκληρες παραγράφους από βιβλία. Οι στυλογράφοι, οι λευκές κόλλες και τα οι κυματισμοί των γραμμάτων στους επεξεργαστές κειμένου κατέφτασαν αβίαστα, σαν φυσική συνέχεια. Το κόστος; Άραγε πόσο κοστίζει να ζεις διπλή ζωή επιδιώκοντας να κρατήσεις τις ισορροπίες;

 

– Η διακειμενικότητα σας αφορά άμεσα. Σε κάποιο σημείο του βιβλίου σας εμφανίζεται ο Ντελόν ο ήρωας του πρώτου σας μυθιστορήματος της Νόσου των Εραστών. Οι ήρωες των βιβλίων σας αποκτούν σάρκα και οστά; Σας στοιχειώνουν έχοντας μαζί σας εκκρεμότητες που ζητούν διευθέτηση;

Για όσο καιρό γράφω το βιβλίο, οι χαρακτήρες μετατρέπονται τρόπων τινά στους πιο κοντινούς συντρόφους μου. Τους νιώθω σαν ολογράμματα δίπλα μου που επιζητούν συνεχώς την προσοχή μου. Κι ενώ τον πρώτο καιρό πίστευα ότι μόλις μπει η τελεία στην τελευταία σελίδα, όλοι και όλα εξαερώνονται μέσα σε στην αχλή της λογοτεχνίας, τελικά διαπίστωσα πως οι απολήξεις του σύμπαντος που δημιουργώ εφάπτονται με την πραγματικότητα με εξαιρετικά ισχυρούς δεσμούς. Και κάπου εκεί συνειδητοποιώ πως τους κουβαλάω μέσα μου για πολύ περισσότερο καιρό απ΄ όσο μου πήρε για να γράψω το βιβλίο. Κάπως έτσι προέκυψε και η εμφάνιση του Ντελόν από τη Νόσο των Εραστών. Η τσαλακωμένη κομψότητα του ταίριαζε γάντι στο νέο βιβλίο.

 

– Αν σας ρωτούσαν ποιο είναι τελικά το ένα και μοναδικό θέμα του βιβλίου σας θα απαντούσατε ο έρωτας; Κι αν ναι, πόσο σας αφορά ο όρος «πυροτέχνημα»;

Θα απαντούσα η συντροφικότητα, που εμπεριέχει τον έρωτα, την αγάπη, την φιλία, τα τυφλά ψηλαφίσματα των εραστών μετά από το σεξουαλικό αγκομαχητό, τα γέλια δύο μεθυσμένων αντρών και τα ψέμματα ενός δίδυμου ερασιτεχνών κακοποιών.

 

– Ποια μοίρα ελπίζετε για το βιβλίο σας;

Να λογίζεται ως απινιδωτής αισθήσεων.

 

– Πείτε μας έναν στίχο που θυμάστε πάντα.

«Δάσος παράξενο μαγεύει τη φωνή μου» του Μίλτου Σαχτούρη.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top