Fractal
Home / Ποιήματα / Τα ποιήματα του Fractal: ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ (1859 – 1943)
14/06/2017, 12:54 μμ

Τα ποιήματα του Fractal: ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ (1859 – 1943)

Επιμέλεια – ανθολόγηση: Μανόλης Ανδρεδάκης //

 

 

ανατολή (απόσπασμα)

 

Γιαννιώτικα, σμυρνιώτικα, πολίτικα,
μακρόσυρτα τραγούδια ανατολίτικα,
λυπητερά,
πώς η ψυχή μου σέρνεται μαζί σας!
Eίναι χυμένη από τη μουσική σας
και πάει με τα δικά σας τα φτερά.

Σας γέννησε και μέσα σας μιλάει
και βογγάει και βαριά μοσκοβολάει
μια μάννα καίει το λάγνο της φιλί,
κ’ είναι της Mοίρας λάτρισσα και τρέμει,
ψυχή όλη σάρκα, σκλάβα σε χαρέμι,
η λαγγεμένη Aνατολή.

……………………………………….

 

(Καϋμοί της Λιμνοθάλασσας)

 

 

ΜΕΣ΄ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ

 

“ Κάθε φορά και κάθε τόσο που περνάς

με βλέπεις  μεσ΄  από τα κάγκελα

της φυλακής μου.

Όχι έρωτας : το σπλάχνος μοναχά

θα κάνει εσέ να σταματάς,

και της φωνής μου πιο πολύ το βραχνοσπάρασμα,

πιο πολύ κι΄ το νόημα της φωνής μου,

στα κάγκελα μπροστά

της φυλακής μου.

Μεσ΄ απ΄ αυτά τα κάγκελα δεν ξέρω

παρά το χέρι μου ν΄ απλώνω,

κανείς δε βλέπει τι υποφέρω

κι΄ εγώ το βλέπω μόνο.

Το κομμάτι ψωμάκι που μου δίνεις

να το παίρνω δεν ντρέπομαι, πεινώ,

μου φέρνεις φρούτα ζάχαρη και βαρύ κάποτε καπνό,

κ΄ ελεύτερη κι΄ αμίλητη κυρά της καλοσύνης

περνάς απόξω από τα κάγκελα

της φυλακής μου.

……………………………………………………..

 

 

ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ

 

Εμείς οι εργάτες είμαστε που με τον ίδρωτά μας

ποτίζουμε τη γη για να γεννά

καρπούς λουλούδια, τ΄ αγαθά του κόσμου ολόγυρά μας·

φτωχή, αλουλούδιαστη, άκαρπη , μονάχα η αργατιά.

 

Εμείς οι εργάτες είμαστε που με τον ίδρωτά μας

ζυμώνουμε του κόσμου το ψωμί·

πιο δυνατά κι απ΄ τα σπαθιά τα χέρια τα δικά μας,

και μ΄ όλο το αλυσόδεμα, σκάφτουν και η γη πλουτεί.

 

Στου κόσμου τους θησαυριστές το βιός σου, εργάτη , νόμοι

στο τρώνε αδικητές χωρίς ντροπή.

Αγκαλιαστήτε, αδέρφια, ορθοί ! Με μια καρδιά, μια γνώμη.

Δικαιοσύνη βρόντηξε, και λάμψε, Προκοπή ! –

 

1913, ΔΕΙΛΟΙ ΚΑΙ ΣΚΛΗΡΟΙ ΣΤΙΧΟΙ  (για τη ίδρυση του εργατικού κέντρου Αθήνας)

 

 

ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΤΗΣ ΚΑΚΑΒΑΣ

………………………………………………………

Είμαστ΄ εμείς οι αθάνατοι απολίτιστοι·

κ΄ οι Πολιτείες λημέρια των ακαθάρτων,

κ΄ οι Πολιτείες ταμπούρια των κιοτήδων·

στη στρούγκα λυσσομάνημα και φαγωμός

λύκων, σκυλιών, προβάτων και τσοπάνηδων.

Γιούχα και πάλε γιούχα των πατρίδων !

…………………………………………………..

 

( Ο ΔΩΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΓΥΦΤΟΥ)

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top