Τρία ποιήματα
Του Κώστα Τζαβέλα //
ΒΑΣΙΣΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΦΡΑΣΗ-ΔΙΗΓΗΜΑ ΤΟΥ ΧΕΜΙΝΓΟΥΕΙ
“ Πωλούνται βρεφικά παπούτσια, δεν φορέθηκαν ποτέ”
Θόρυβος, θόρυβος κάθε μέρα την ίδια ώρα,
ξυπνάω από την φασαρία που κάνει
αυτή η ρουφτήχτρα των βρωμερών σκουπιδιών
που μαζεύει στην γειτονιά.
Στο διπλανό δωμάτιο του σπιτιού,
ακούω τους πρωινούς ήχους
τους ξυπνήματος των αγωνιστών,
των τίμιων ανθρώπων.
Σε λίγο έρχονται σε μένα,
μου λένε καλημέρα,
πάνε στο μπαλκόνι
να πιούν το πρωϊνό καφεδάκι.
Από το μπαλκόνι ακούγονται ψιθυριστά,
δεν μπορώ να ακούσω καλά,
είναι κάποια λόγια
για την σημερινή μέρα.
Είναι τα γενέθλια μου.
Ακούω να συζητούνε να πουλήσουν
τα βρεφικά παπούτσια μου,
είναι σαν καινούρια.
Τα είχαν αγοράσει δώρο οι δικοί μου
στα πρώτα γενέθλια μου,
όταν ήμουν στην κούνια.
Δεν περπατούσα ακόμα,
ούτε την άλλη χρονιά.
Αργούσα να περπατήσω κάθε χρονιά,
αργούσα πολύ, αργούσα,
κάτι δεν πήγαινε καλά.
Τελικά δεν φορέθηκαν ποτέ…
ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΗΝ ΓΟΡΓΟΝΑ
Γράφω τελευταία πολύ, γράφω όμως όχι όπως αυτή την στιγμή.
Γράφω κάθε μέρα πράγματα όμορφα, που απευθύνονται σε έναν άνθρωπο.
Γράφω, αυτά που έχουν γραφτεί στην καρδιά μου,
που έχουν γραφτεί και μέσα στην ψυχή μου..
Γράφω σε μία γοργόνα γιατί της αρέσουν αυτά που γράφω.
Γράφω με αγωνία πολλές φορές, αλλά αυτά που γράφω, αξίζουν
το χαμόγελο που παίρνω πίσω.
Θα γράψω κι άλλα, ελπίζω να συνεχίσω και να μην σταματήσω ποτέ.
Μου δίνει ελπίδα αυτό.
Γράφω, αυτά που νοιώθω και δεν διστάζω καθόλου.
Σκέψεις έρχονται και πάνε, σκέψεις φεύγουν αλλά ξαναγυρνάνε κι εγώ τις
ξαναγράφω.
Εκεί που γράφω δεν ξέρω ποιο θα είναι το κόστος αν θα σταματήσω.
Θα είμαι ίσως κενός και άδειος και δεν το θέλω αυτό.
Είναι και θα είναι δύσκολα, το ξέρω, γι αυτό τα γράφω,
τα καταλαβαίνω όλα όσα γράφω
και θέλω να συνεχίσω
αλλά όχι μόνος μου σε αυτό.
ΜΑΡΙΝΑ
Γοργόνα μου που ήσουν τόσα χρόνια,
γιατί με άφησες να περιμένω;
Μου ερχόσουν που και που στα όνειρα,
στον βυθό της θάλασσας έψαχνα να σε βρω…
Ένα βράδυ βγήκες από την σπηλιά σου
και ήρθες σε εμένα,
στο σκοτάδι την καρδιά μου
έκλεψες με το χαμόγελο σου
την ψυχή μου φώτισες με ένα βλέμμα…
Γύρισες πάλι στον βυθό
όλες τις θάλασσες θα διασχίσω,
στης σπηλιά σου την σκιά
τον κρυμμένο σου θησαυρό
να ανακαλύψω με μια αγκαλιά…
Μαζί σου στο κύμα θα ξαναβγώ
το φεγγάρι θα μας κοιτά,
ένα αστέρι θα ζωγραφίσω
τα χείλη σου να φιλά…
Γοργόνα μου καλή,
ότι κάνω, το κάνω για εσένα
τίποτα να μου δώσει δεν μπορεί καμία άλλη
ξέρεις ότι είναι αλήθεια…
Ξέρω πολύ καλά την καρδιά σου την καλή
είναι ότι πιο όμορφο στην ζωή μου έχω δει….
Ετικέτες: Ποίηση
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “Τυφλή ελεγεία”
30/04/2024, 7:42 μμ -
Ποίημα: “Eλάχιστο”
30/04/2024, 7:40 μμ -
Ποίημα: “Ο καλύτερος εχθρός”
30/04/2024, 7:39 μμ -
Ποίημα: “Φθορά”
30/04/2024, 7:37 μμ -
Ποίημα: “Λύτρωσις”
30/04/2024, 7:36 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Διήγημα: “Θηλιά, νύχι, ουρανός”
Γράφει ο Απόστολος Καλουδάς // * Θηλιά, νύχι, ουρανός «Η θηλιά, που κανείς δεν τη γλυτώνει, είναι αυτή που κατεβάζει ο ουρανός σαν έλθει η ώρα. Την άλλη άκρη του σχοινιού δεν την βλέπουμε.
Περισσότερα -
Ποιητικός μονόλογος: “Ίρις”
Της Στέλλας Αξιώτη // * Ίρις Θα μοιάζεις με λουλούδι, σου είπαν. Θα έχεις το όνομα της θεάς του ουράνιου τόξου. Θα είσαι ξεχωριστή, πολύχρωμη, μοναδική. Θ’ ανθίσεις, ως το τρίτο λουλούδι, στον μικρό αυτό
Περισσότερα -
Λέξεις περάσματα
Γράφει ο Κώστας Α. Τραχανάς // Ιουλία Ιωάννου «Πέρα από την αιωνιότητα», Εκδόσεις πηγή 2021 σελ. 428 Δεν υπάρχει απολύτως πρωτότυπο έργο στη λογοτεχνία. Ισχύει η διακειμενικότητα. Τα πάντα αλληλοσυνδέονται. Οτιδήποτε γράφεις συνδέεται με άλλα γραπτά. Το βιβλίο
Περισσότερα -
Διήγημα: «The exit»
Του Δημήτρη Σούκουλη // Πετάχτηκε σαν ελατήριο απ’ την καρέκλα. Από το μισοανοιγμένο παράθυρο που έβλεπε νότια, προς τη θάλασσα, μαζί με τη φθινοπωρινή αύρα, ακούστηκε επίμονος ο κουδουνισμός της σιδηροδρομικής φύλαξης. Τέντωσε το λαιμό του και σχεδόν
Περισσότερα -
Τα καιρικά φαινόμενα στα ποιήματα της Κούλας Αδαλόγλου
Γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου // * Από τις εκτενείς ομηρικές περιγραφές ανέμων και τρικυμιών και τα Γεωργικά του Βιργιλίου, όπου ο ποιητής, με έμμετρο τρόπο, επιχειρεί μετεωρολογικές προγνώσεις, έως τα ποιήματα της Κούλας Αδαλόγλου, τα καιρικά φαινόμενα αποτελούν
Περισσότερα -
Κριτική επισκόπηση της ταινίας του Παζολίνι Accattone.
Γράφει ο Κοσμάς Κοψάρης // * Ο κινηματογράφος για τον Pasolini αποτελεί ένα μέσο αποτύπωσης της πραγματικότητας με τα ίδια τα αντικείμενα της πραγματικότητας, τα οποία αναπαράγει μια μηχανή λήψης. Κατά τη δεκαετία του 1960, αφοσιώνεται σχεδόν αποκλειστικά
Περισσότερα -
Τέσσερα ποιήματα
Του Χρήστου Ντικμπασάνη // ΑΞΗΜΕΡΩΤΗ ΖΩΗ Πως μου ξέφυγαν απ’ τα χέρια τόσα χρόνια και τώρα τρέχουν αδέσποτα μέσα στα χιονισμένα τοπία της Ανταρκτικής γης; Πως κύλησε ανάμεσα απ’ τα δάχτυλά μου τόση νιότη, καθώς
Περισσότερα
