Διήγημα: “Κρυμμένοι Άνθρωποι”
Του Φώτη Παπαγεωργίου // *
Ένας από αυτούς είμαι κι εγώ. Χαμένος στην καθημερινότητα. Κρυμμένος στην ζωή εκείνη που κυλά και χάνεται. Γεμάτη η κάθε μας ημέρα με προβλήματα ξένα στην ύπαρξή μας. Γεμίζουμε τις μπαταρίες των συσκευών μας για να επικοινωνούμε αλλά δεν αντιλαμβανόμαστε ότι γινόμαστε κι εμείς συσκευές! Δεν είμαστε άνθρωποι αν ποτέ ήμασταν.
Ξεκινώντας την επαναληπτική καθημερινότητα βάδιζα προς την εργασία μου. Έβλεπα τους νέους να κρατάν σφιχτά το κινητό τους και να το κοιτάζουν τόσο βαθιά, παραξενεύτηκα. Γιατί να μην εστιάζουμε το ίδιο στα μάτια των ανθρώπων; Δεν μπόρεσα να απαντήσω. Ως Σίσυφος ξεκίνησα ν’ ανεβάζω τον βράχο μου. Δουλεία, σπίτι, βόλτα, τηλεόραση, υπολογιστής, ύπνος… επανεκκίνηση…Ταχύτατη η ζωή μας χωρίς σκέψη. Όλα γρήγορα αρκεί να γίνονται! Σε λίγο καιρό θα φτάσουμε στον διακτινισμό, το ταξίδι εξαφανίζεται. Θάνατος… ταχύς! Διέξοδος καμία.
Κι ενώ χανόμουν στην ανακύκλωση της κάθε ημέρας απρόσμενα ήρθε ένας άνθρωπος και μ’ άλλαξε. Με άλλαξες εσύ. Χωρίς να το γνωρίζεις. Στα κρυφά έγινες ανάσα και πνοή μου. Τι όνειρο! Ένα ταξίδι στον ουρανό, χωρίς σαφή προορισμό αλλά μ’ ελπίδα. Με συναίσθημα. Ίσως σιγά σιγά να νιώθω, να ξυπνώ και να γελώ… να ζω. Άλλαξα. Με άλλαξες. Αυτό που είδα κι αυτό που μου έδειξες. Χωρίς να περιμένω κάτι σ’ ακολουθώ. Σε ακολουθώ για το ταξίδι και όχι για τον προορισμό. Θέλω απλά να ταξιδέψουμε μαζί. Να βλέπω, ν’ ακούω. Να σωπαίνω ή να γελώ. Να ζω, να ζούμε. Δυο άνθρωποι. Δυο κρυμμένοι άνθρωποι. Αν είχαμε ζωή γνωρίζουμε τι απωλέσαμε στο παρελθόν. Θυσία το πριν και το μετά;
Προσπάθησα να σταματήσω την σκέψη μου. Μια φορά να ζήσω αδιαφορώντας. Να απολαύσουμε την διαδρομή χωρίς γιατί. Να μάθω μέσα από σένα αυτό που κρύβω από μένα. Μπορώ; Το επιθυμώ…
Η κάθε μου μέρα πλέον ξεκινά διαφορετικά. Νιώθω κι αισθάνομαι. Ονειρεύομαι… μια νύχτα να γεμίσω με λευκά τριαντάφυλλα τον ουρανό, να ευωδιάζει η μορφή σου και να μην ξυπνήσουμε ποτέ.
* Ο Φώτης Παπαγεωργίου είναι απόφοιτος Ανωτάτης Σχολής Παιδαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης του τμήματος Ηλεκτρονικής. Γεννήθηκε στην Αθήνα οπού ζει και εργάζεται. email επικοινωνίας ftspap@gmail.com
Ετικέτες: Διήγημα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “άγνοια”
23/04/2024, 7:47 μμ -
Δύο ποιήματα
23/04/2024, 7:46 μμ -
-
Διήγημα: “Αυτόπτης μάρτυρας”
23/04/2024, 7:43 μμ -
Διήγημα: “Νεράντζια θανάτου”.
23/04/2024, 7:41 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
15 Δεκεμβρίου – Γουώλτ Ντίσνεϋ
Επιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα // Ο Γουώλτ Ντίσνεϋ, που έφυγε σαν σήμερα το 1966, ήταν Αμερικανός επιχειρηματίας, σκιτσογράφος και παραγωγός ταινιών, που σφράγισε, ανέτρεψε και συνέβαλε στην εξέλιξη της κινηματογραφικής τέχνης. Έγινε ιδιαίτερα γνωστός ως επιτυχημένος παραμυθάς και δημιουργός ταινιών
Περισσότερα -
Άποψη: “Kαμένη Φάτνη”
Του Απόστολου Ζιώγα // * ‹‹Εάν έχεις πίστη, δεν φοβάσαι την ελευθερία της πίστης ̇ εάν έχεις σκέψη, δεν φοβάσαι την ελευθερία της σκέψης ›› Ταγίπ Ερντογάν Κάμποσες φορές πιάνεις τον εαυτό σου να λέει ότι
Περισσότερα -
Ποίηση: “Έρωτα”
Της Ελένης Π. Λουκά // * ~Έρωτα~ Έρωτα όσο δειλά τα πρώτα βήματα σου τόσο αθέριευτα είναι κι ανίκητα τα χίλια κύματά σου Ψηλά μας ανεβάζεις με κέρινα φτερά ως του ουρανού την πιο λαμπρή πλευρά
Περισσότερα -
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ με τα ντοκουμέντα του ΦΟΡΕΪΝ ΟΦΦΙΣ >>
Γράφει ο Τάκης Κατσιμάρδος // Εδώ παρατίθεται το σύνολο των εγγράφων του Βρετανικού Υπουργείου Εξωτερικών (Public Record Office, Foreign Office,Political (Southern) , Greece), που έχουν αντικείμενο τα ελληνικά αιτήματα για υλική βοήθεια το τετραήμερο 28-31 Οκτωβρίου 1940 και τις
Περισσότερα -
«Για τα κενά που μας ορίζουν και μας στοιχειώνουν, για τα κενά που μας πλανεύουν και μας ωθούν να προχωράμε μπροστά»
Γράφει η Τζούλια Γκανάσου // Γεωργία Τσουκαλοχωρίτη: «Το κενό», Εκδόσεις Αλεξάνδρεια Αυτό που προσδοκούμε όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με το κείμενο ενός νέου λογοτέχνη, πέρα από τα βασικά ζητούμενα της τέχνης της πεζογραφίας όπως η άρτια χρήση
Περισσότερα -
Η κατάρρευση του Ότα Πάβελ στο Ίνσμπρουκ
Γράφει ο Γεώργιος Νικ. Σχορετσανίτης // Ενδιαφέρον έχει μέσα σε όλη την περιπλάνηση στο μαγευτικό Τυρόλο, μια μικρή έστω αναφορά στον Τσέχο συγγραφέα Ότα Πάβελ, του συγγραφέα εκείνου του βιβλίου με τον ελκυστικό τίτλο ‘Πως γνώρισα τα ψάρια’ (1974),
Περισσότερα -
Ποίηση fractal: “Αποτυπώματα*” – Έξι μικρά ανέκδοτα ποιήματα
Της Ελένης Χωρεάνθη // Αναζήτηση Αναζητώντας την πηγή του άστρου μου ήρθα κοντά σου ευλογημένη του Λόγου αναπνοή Μάρτυρές μου οι τύποι των ήλων που με δίδαξαν υπομονή στη σιωπή όταν φυλλορροούνε οι στιγμές μου Ευδόκησε
Περισσότερα
