Fractal
Home / ΒΙΒΛΙΟ / Γεράσιμος Δενδρινός: “Κράσπεδα” – Ποίημα σε τριάντα πράξεις
08/03/2017, 10:44 πμ

Γεράσιμος Δενδρινός: “Κράσπεδα” – Ποίημα σε τριάντα πράξεις

 

(Μνήμη στρατιωτικής θητείας: Τρίπολη, 124 ΠΒΕ 8.4.1980 – Πεντάγωνο, Σχολή Πολέμου Αεροπορίας Τατόι, 13.4.1982)

 

kr_1

 

ΚΡΑΣΠΕΔΑ

 

 

1.

Μέρα μεγάλη για τ’ ασήμαντα

νύχτα μικρή για τα μεγάλα.

 

2.

Μην πλένεις με αίμα το αποχωρητήριο,

περαστικέ φαντάρε. Απ’ τον μισάνοιχτο φεγγίτη

εισβάλλει η τύρβη του δρόμου

και μέσα στη βραχνή ροή του νερού,

η σιγανή φωνή σου, σαν την ταπεινωτική ζωή

του στρατώνα, κάτι πασχίζει

να πει σε άλλη γλώσσα.

 

3.

Να σταθώ στη γωνία

αντικρίζοντας μόνο γωνία.

 

4.

Τα βάσανα δεν έχουν οπές·

είναι συμπαγή γι αυτό διαρκούν.

 

kr_2

 

5.

Τα ιαματικά λουτρά

κάνουν φλύαρες τις γριές.

 

6.

Ποτέ μου δεν αγάπησα τις κορυφές.

Μόνο στη νύχτα λέω τα μυστικά μου.

 

 

7.

Διώξε τους φίλους του σκοταδιού μου, Κύριε!

Από αυτούς αντλεί η περιοχή το ψέμα.

Κάνε ν’ αποστρέφομαι τον αλήτη, όταν με καλεί.

Κλάμα και πυρετός χαράζουν το πρόσωπό μου.

 

8.

Η σωτηρία σου πλέει πάντα ολομόναχη

κάπου ανοιχτά στο μανιασμένο πέλαγος.

 

 kr_3

 

9.

Έπρεπε να πληρώσω

γιατί άγγιξα με το πνεύμα το ανεκτίμητο.

 

10.

Γονατίζω μπροστά στο ανεκπλήρωτο.

Δέομαι στη μεγαλοσύνη του ανέφικτου.

 

 

11.

Θυμήσου: θα μας σκοτώσει η πείρα για τα ασήμαντα.

 

 

12.

Τα  λάμποντα  κτήνη είναι άρρωστες ψυχές.

Μόνο σκιές αγγίζουν οι προσευχές τους·

είδωλα και σαπισμένη σάρκα.

 

 kr_4

 

13.

Οι φίλοι δεν ξέρουν από αλλαγές

παρά μόνο από καταδύσεις.

 

 

14.

Ερειπωμένο προάστιο,

ανακαινίζοντας με ψιμύθια

την όψη των κτηρίων σου,

πόσο μοιάζεις

με τη χθεσινή φιέστα

των τσιγγάνων.

 

 

15.

Μην ρίχνεις ποτέ το βλέμμα σου

στη λευκή άσφαλτο

που διασχίζει το ανύποπτο κοινό.

 

 kr_5

 

16.

Τα σείστρα της ψυχής σου

ακούστηκαν στα πιο μακρινά παλάτια,

στη γωνία περίμενε το σιωπηλό σου πάθος,

ραπίζοντας το φαγωμένο σου πρόσωπο,

καθώς ανέβαινες στον ουρανό.

 

17.

Να πιστεύεις μονάχα στους αγγέλους·

 αυτοί συνομιλούν με τα παιδιά.

 

18.

Σύννεφο είσαι,

που ταξιδεύει ολομόναχο

στο μπλε του ουρανού

και περιφρονεί τον ήλιο.

 

19.

Να τους βγει το μάτι.

Κι όποτε ξεχειλίζει ανείπωτη κακία

απ’ το στόμα τους,

εσύ βήμα να μην κάνεις

προς την έξοδο.

 

 kr_6

 

20.

Όποιος αναζητά τον άλλο,

χωρίς να προσεγγίζει τους φίλους σου,

το φέγγος των ματιών σου,

τον άνεμο των στιλπνών σου μαλλιών

και των ακτίνων την απαλή θέρμη,

αυτός θα ζήσει.

 

21.

Μουσική, σβήσ’ του στον πόθο.

Ακόμα δεν είδες που τα όνειρα του

είναι σαν τον πλανόδιο θίασο

και απ’ την ανηφοριά αγναντεύει

πέρα την κοιλάδα;

Ποτέ δεν έμαθες από βαρύ καημό.

Μόνο τις νυχτερίδες

που πετούν χωρίς να σε αγγίζουν

υποπτεύεσαι.

 

22.

Τέσσερα παιδιά είχε κάποιος

που στα μάτια μιας μάγισσας

έγιναν εφτά.

Πέτρινα λουλούδια τα τρία,

ενώ τα τέσσερα,

νυχτερινοί σηματοδότες

για τους απεγνωσμένους.

 

 kr_7

 

23.

Ώσπου αντίκρισα μια γριά

που φώναζε μες στον δρόμο

«Παιδί, παιδάκι!».

Εύχομαι ν’ ακούσεις κι εσύ κάποτε

τα ίδια σου τα λόγια,

που αντηχούν ως το πιο τέλειο ψέμα

στον ακατάδεχτο εραστή.

  

 

24.

                                                 Τερπνό καταφύγιο

Ξέχνα αυτούς που κυκλώνουν

κάθε νύχτα τη φλογισμένη σφαίρα.

Ολομόναχος ρίχτηκες πάλι στο κενό

χωρίς πουλιά

να ραμφίζουν το πρόσωπό σου.

 

25.

Ένα το πλήθος·

δύο οι στεναγμοί.

 

26.

Ασήμαντο φως

γιγαντώνει μέσα μου

τους  ίσκιους.

 

27.

Άδικα ψάχνεις, ναυαγέ, για φάρο

κάπου στ’ ανοιχτά.

Δίπλα σου, άκακα κήτη

παρασέρνει προς τα εκεί

το ρεύμα του νερού.

 

28.

Η τουφεκιά σου

τάραξε των πουλιών

τον ήσυχο ύπνο.

 

 

29.

Μην ανασκάπτεις.

Υπάρχουν μέσα μου πολλές

θαμμένες πόλεις.

 

 

30.

Στάλα τη στάλα

βάθυνες την ψυχή μου.

Θα την ραγίσεις.

 

kr_8

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top