Fractal

Ποίηση: “Κουρτινάκι λευκό”

Της Μαίρης Πέστροβα // 

 

f18

 

Συνεπιβάτης

εξακολουθητικού χρόνου

διαρκείας.

Η μνήμη,

φώτα πορείας

σταθερής ταχύτητας

και μείς

πορευόμαστε

τόσα χρόνια

στα δρομολόγιά μας.

Σαν χάνω τον δρόμο μου

Απ’ τους μηρούς σου

κρέμομαι

κουρτινάκι λευκό

με δαντελίτσα

στο τελείωμα.

Τράβα το

και δες,

λόγχες πύρινες

η καθημερινότητα

και μείς

επιμένουμε

στην δροσιά μας.

 

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top