Fractal
Home / FRACT-ALL / Παραμύθι: “Η μεγάλη διάψευση” (για αθεράπευτα ονειροπόλους ποντικούς)
07/05/2015, 10:30 πμ

Παραμύθι: “Η μεγάλη διάψευση” (για αθεράπευτα ονειροπόλους ποντικούς)

Του Κώστα Πασχάλη // *

 

tumblr_mb2g3dcrKv1r34qiso1_500

 

Μια φορά και έναν καιρό μια μικρή κοινότητα ποντικών αποφάσισε να «κατασκηνώσει» δίπλα σ’ έναν αυτοκινητόδρομο μεγάλης κυκλοφορίας. Οι συνθήκες διαβίωσής τους από την αρχή ήταν άθλιες. Ο χώρος όπου διέμεναν ήταν ένας  τεράστιος σκουπιδότοπος, γεμάτος με πλαστικά ποτήρια, σακούλες, γόπες τσιγάρων, χαρτιά και υπολείμματα τροφίμων. Όμως ήταν αυτά ακριβώς τα αποφάγια που κρατούσαν ζωντανή την κοινότητα, αν και στην πραγματικότητα οι περισσότεροι ποντικοί βρίσκονταν από καιρό στα όρια της λιμοκτονίας.

Τα βράδια και κυρίως τις κρύες ημέρες του χειμώνα, που στοιβάζονταν σε χαρτόκουτα για να προφυλαχθούν από τον παγωμένο αέρα, στριμωγμένοι ασφυκτικά ο ένας δίπλα στον άλλον, ξεγελούσαν την αβάστακτη πείνα τους ακούγοντας ιστορίες που αφηγούνταν οι παλαιότεροι. Ιστορίες θλίψης και συνάμα μεγάλου ηρωισμού που αφορούσε στους δεκάδες συντρόφους τους ποντικούς, αυτούς  που, επιδεικνύοντας άφθαστη τόλμη, επιχείρησαν κατά καιρούς το μεγάλο τόλμημα : να ξεφύγουν από τη μίζερη ζωή τους και να περάσουν στην «απέναντι όχθη». Η «απέναντι όχθη», δηλαδή η απέναντι πλευρά του δρόμου, φάνταζε για τους ποντικούς της κοινότητας σαν τη γη της Εδέμ. Και πραγματικά το τοπίο που απλώνονταν μερικές δεκάδες μέτρα μακριά τους με το καταπράσινο χορτάρι, με τα δένδρα και τους θάμνους να αγγίζουν τον ουρανό, με τους πίδακες του νερού να φεγγίζουν στο δυνατό φως του καλοκαιριού, μόνον με τον παράδεισο θα μπορούσε να μοιάζει.

Όμως όλες οι ιστορίες τελείωναν με τον ίδιο δραματικό και μακάβριο τρόπο : όσοι ποντικοί επιχείρησαν τη «μεγάλη απόδραση» χάθηκαν κάτω από τα λάστιχα των αυτοκινήτων, που διαμέλισαν τα ανυπεράσπιστα κορμιά τους.

Με αυτές ακριβώς τις αφηγήσεις γαλουχούνταν οι νεότεροι, μέχρις ότου κάποιος,  συνεπαρμένος από το (ανεπιτυχές) τόλμημα των προκατόχων του, αποφασίσει και αυτός με τη σειρά του να μπει στη χορεία των ηρώων της κοινότητας.

Έτσι εμφανίστηκε και ο τελευταίος εθελοντής της μικρής μας ιστορίας. Νέος και αποφασισμένος παρουσιάζεται στο συμβούλιο των γερόντων και ζητά την άδεια για το μεγάλο τόλμημα.

Οι γέροντες εμφανώς συγκινημένοι από τη γενναία απόφαση του νεαρού ποντικού καλούν τα μέλη της κοινότητας να σταθούν αλληλέγγυοι στο νέο ήρωα, αυτόν που θα σηκώσει για μία ακόμη φορά στην πλάτη του τις ελπίδες της κοινότητας.

Η μεγάλη ώρα έφθασε. Είχε ήδη αρχίζει να χαράζει. Η κίνηση των τροχοφόρων σχετικά περιορισμένη. Ο νεαρός «σαν έτοιμος από καιρό» χαιρετά με περισσή υπερηφάνεια συγγενείς και φίλους και μπροστά στα μέλη της κοινότητας,  που από νωρίς έχουν παραταχθεί μπροστά στο δρόμο για να παρακολουθήσουν την προσπάθεια, επιχειρεί το μεγάλο τόλμημα.

Αναπτύσσοντας μεγάλη ταχύτητα καταφέρνει να φθάσει αισίως μέχρι τη μέση σχεδόν του δρόμου. Μένουν μόλις μερικά μέτρα για την επιτυχία του εγχειρήματος. Όμως εκείνη ακριβώς τη στιγμή ένα αυτοκίνητο περνάει πάνω από πάνω του τραυματίζοντάς τον σοβαρά. Αιμόφυρτος ο ποντικός φθάνει σερνάμενος στην «απέναντι όχθη». Με απίστευτο κόπο ανεβαίνει το κράσπεδο και περνά στον «κήπο της Εδέμ. Ανασηκώνει το κεφάλι του και κοιτάζει ολόγυρά του. Τότε ακριβώς και λίγο πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, συνειδητοποιεί με πόνο αβάστακτο, πως ο «παράδεισός τους» δεν είναι τίποτα παραπάνω, τίποτα άλλο, από μια διαχωριστική νησίδα ενός αυτοκινητοδρόμου διπλής κυκλοφορίας.

 

 

* O Κώστας Πασχάλης  γεννήθηκε το 1963 στην πόλη των Σερρών, όπου ζει και εργάζεται μέχρι σήμερα. Παράλληλα με την κύρια επαγγελματική του δραστηριότητα (αυτή του ελεύθερου επαγγελματία) ασχολήθηκε ενεργά με την έντυπη και ηλεκτρονική δημοσιογραφία. Από το 1989 και για μια περίπου δεκαετία υπήρξε συνεργάτης της ΕΡΑ Σερρών έχοντας την επιμέλεια και παρουσίαση εκπομπών δημοσιογραφικού, πολιτισμικού και ιστορικού ενδιαφέροντος. Εξακολουθεί να αρθρογραφεί σε τοπικά έντυπα, εφημερίδες και περιοδικά. Από την έρευνα δημιουργίας προφορικής μνήμης της δεκαετίας του 1940, που ενήργησε για την περιοχή των Σερρών (καταγραφή συνεντεύξεων και μαρτυριών για τον πόλεμο, την κατοχή, την αντίσταση και τον εμφύλιο), προέκυψε η συγγραφή δύο βιβλίων ιστορικού περιεχομένου. Το πρώτο με τον τίτλο «Βασίλης Ραφτούδης 1914 – 1947» εκδόθηκε το 2006 στις εκδόσεις «Φιλίστωρ» και το δεύτερο με τον τίτλο «Το όνειρο έμεινε ακατοίκητο» εκδόθηκε το 2011 στις εκδόσεις «Επίκεντρο». Το 2013 εξέδωσε το βιβλίο με τον τίτλο «Από το Ρακί στο Ούζο» και υπότιτλο «Μεθυστικό ταξίδι γευσιγνωσίας και ουζοποσίας», το οποίο και επανεκδόθηκε με πρωτοβουλία της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ» το Σεπτέμβριο του 2014.

 

 

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top