Μουσικό βιωματικό ταξίδι
Γράφει η Κατερίνα Παπαδημητρίου //
Γεωργία Βεληβασάκη “Κοντσέρτο για μια μέρα που πέρασε”, ποίηση με την τεχνική του pastiche, εκδόσεις γραφομηχανή 2018
Ο τόπος. Ο τόπος κι ο χώρος στο κείμενο της Βεληβασάκη είναι η μουσική, η αρμονία. Ένα μουσικό δωμάτιο όπου μία ακόμα διάσταση διεκδικεί ένα σημαντικό μέρισμα. Ο χρόνος. Απών ωσεί παρών. Η Γεωργία Βεληβασάκη μας συστήνεται με ένα ποιητικό αφήγημα, ξεδιπλώνοντας το ταλέντο της σε μια κατάθεση ψυχής.
Κεντά στο ποιητικό της υφάδι την καλλιτεχνική της ύπαρξη, με προεξάρχουσα την παρουσία της μουσικής σε ένα βιωματικό ταξίδι. Μετρά, εμπλέκοντας έντεχνα την αριθμητική σε μια δημιουργική συνύπαρξη με το μεταφυσικό της ύπαρξης, τον μαγικό ρεαλισμό, τον ίδιο τον ρεαλισμό, την ψυχαναλυτική ματιά αλλά και τη γεωγραφία των συναισθημάτων σε συνύφανση με τον χρόνο. Τον χρόνο που χαράζει, που συσσωρεύει, που διδάσκει. Συμβολισμός, ποιητική γλώσσα, ρομαντικά στοιχεία, αποσπάσματα αγαπημένων της μελοποιημένων στίχων, ποιητικών έργων, έργων άλλων λογοτεχνών όλα έχουν τη θέση τους στον πολύχρωμο καμβά της ποιητικής ματιάς της Βεληβασάκη. Ένα ενδιαφέρον λογοτεχνικό μωσαϊκό ξεδιπλώνεται ως «απομίμηση ή παραμίμηση», όπως ειδολογικά χαρακτηρίζεται η τεχνική pastiche, χωρίς να παραλείπει να αποτίσει τιμή στον αναγνώστη.
«Προορισμός. Ο χρόνος
μίας ημέρας ή μίας νύχτας.
Εγώ ο χρόνος ή εσύ που διαβάζεις.»…
Ο χρόνος και ο τόπος, ο έρωτας κι ο θάνατος η ζωή σε μια αέναη πάλη με την ψυχή. Η Φιλομήλα κερνά γλυκό τριαντάφυλλο ντυμένη μ’ ένα ιδεαλιστικό «παραλήρημα» που υφαίνει την ελαφρότητα της ύπαρξης μ’ εκείνο το πικρό κατακάθι της γνώσης που αφήνουν οι «Ξένοι…» στη ζωή μας.
«Μου είπες, Ξένε,
πάνω σ’ ένα κύμα μου μελωδικό
πως καθρεφτίζεσαι
στ’ όνομά μου πίνεις τη θάλασσα
ορκίζεσαι
πως είμαι η λέξη σου που δεν τολμάς να πεις
γλυκό τριαντάφυλλο στον ουρανίσκο σου…»
Γεωργία Βεληβασάκη
Η Φιλομήλα μετρά και ξαναμετρά:
«Εκατόν πενήντα ροδοπέταλα
από μαγιάτικο τριαντάφυλλο
τρία εκατομμύρια διακόσιες πενήντα χιλιάδες
και δύο κόκκοι ζάχαρης…» αλλά πάντα κρατά ένα. Έναν γκρεμό, ένα τετράδιο, ένα κουταλάκι, ένα μυστικό και περιμένει…
Στο δωμάτιό της, στον μουσικό, μαγικό, ποιητικό της, αληθινό της τόπο χτίζει και περιμένει και χτίζει. «Και χτίστης. Και γκρεμός.»
Πολλά περνούν απ’ το βελόνι της. H Elizabeth Bishop, ο Jorge Luis Borges, ο Immanuel Kant, ο Fernando Pessoa, ο Οδυσσέας Ελύτης, ο Μαρίνος Καρβελάς, ο Γιώργος Παναγιωτίδης, η Λένα Πλάτωνος, ο Γιώργος Σεφέρης και ο Γιώργος Χειμωνάς, οδηγούν τους συνειρμούς της. Τους δανείζεται και ξεδιψά στις λέξεις τους, μας κερνά και μας προσκαλεί σ’ ένα βιωματικό ταξίδι στον χρόνο. Στον δικό της χρόνο. Στον χρόνο του καθενός. Στη μέσα θάλασσα. Στα άδυτα της ύπαρξης. Εκεί που χρόνος και τόπος, όνειρο και εμπειρία γίνονται ένα. Εκεί που το μικρό παιδί αναζητά την ωριμότητα την ίδια στιγμή που αναμετράται με τα σκοτάδια. Τα σκοτάδια της υπαρξιακής αγωνίας. Ξορκίζει τους πολέμους με γλυκό τριαντάφυλλο κι αναζητά τη νότα. Τη μία νότα. Ανάμεσα σε χιλιάδες κόκκους ζάχαρης, σε ακριβείς συντεταγμένες, στο δωμάτιό της η Φιλομήλα αναζητά την αλήθεια. Την μία και μόνη αλήθεια.
Και ο χρόνος;
Ο χρόνος για την Φιλομήλα «είναι μια διάσταση χωρίς διαστάσεις, κάτι που υπάρχει χωρίς να υπάρχει…». Εκεί συναντά τους αναγνώστες της, εκεί τους υποδέχεται και τους αποχαιρετά σοφότερη και υπόσχεται.
Σβήνει το φως, αιχμαλωτίζει τις οικείες λαμπερές μορφές. Μας αποκαλεί «αστέρια», συνοδοιπόρους στο φθαρτό της ύπαρξης και ταξιδεύει μαζί μας πέρα από την ύλη. Το κοντσέρτο μίας ημέρας που δεν πέρασε. «Αύριο πάλι», υπόσχεται. Και μας αποχαιρετά κηρύττοντας την ελπίδα.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ο θάνατος ποτέ δεν βάζει τέλος
23/04/2024, 9:51 μμ -
Παρακείμενα: «Ωδή στην ηρωική παράδοση και ταυτόχρονα καταδίκη»
23/04/2024, 9:50 μμ -
Ο ‘δράκος’ κοιτούσε τη λίμνη
23/04/2024, 9:48 μμ -
Η αλχημιστική φαντασία της Μπουραζοπούλου
23/04/2024, 9:47 μμ -
Ο Δημήτρης Νόλλας συνεχίζει
23/04/2024, 9:45 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ο Αύγουστος Κορτώ στο Εργαστήρι του συγγραφέα
Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // Φωτογραφίες: Τάκης Σπυρόπουλος // Τον είπαν «Ελληνα Μαρκήσιο Ντε Σαντ». Ο Αύγουστος Κορτώ, που βραβεύτηκε ως Πέτρος Χατζόπουλος για την «Εξαφάνιση της Ντόροθι Σνοτ», συνεχίζει να γράφει απολαυστικά, ιδιοφυώς κι ακαταπαύστως. Γεννήθηκε
Περισσότερα -
Ανάμνηση και μεταμέλεια
Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος // «Σεργιάνι στο Γκιναρντό» του Χουάν Μανσέ, Εκδ. Πατάκης, σελ. 148 Αν «Τα τελευταία απογεύματα με την Τερέζα» δεν άφησαν καμία αμφιβολία για τη μαεστρία του καταλανού Χουάν Μαρσέ, τότε το «Σεργιάνι στο Γκιναρντό»
Περισσότερα -
Allen Ginsberg: Τρία ποιήματα
Μετάφραση: Βασίλης Πανδής // * Γραμμένο στ’ όνειρό μου απ’ τον Ου.Κ. Ουίλιαμς «Καθώς βαστάς μία κοινή Αλήθεια Κοινώς γνωστή ως πόθος Καμί’ ανάγκη να τον μασκαρέψεις ως ομορφιά Καμί’ ανάγκη να
Περισσότερα -
Υπαρξιακοί προβληματισμοί και το παλίμψηστο της μνήμης
Γράφει η Αντωνία Παυλάκου // * Άγγελος Λάππας «Άρωμα Λεβάντας», εκδ. 24 γράμματα Ο Μεσσήνιος συγγραφέας Άγγελος Λάππας κατέθεσε στο αναγνωστικό κοινό τον περασμένο Απρίλιο το τέταρτο μυθιστόρημά του με τίτλο Άρωμα λεβάντας από τις εκδόσεις
Περισσότερα -
Tα μαθηματικά στην ποιήση – Μέρος 2ο
Από τον Δημήτρη Γαβαλά // * Διαβάστε το 1ο μέρος >> εδώ Το παρόν άρθρο ξεκινάει με σύντομη αναφορά μερικών ζητημάτων που ανακύπτουν προς μελέτη, όταν ερευνάμε το γενικό θέμα ‘Ποίηση και Μαθηματικά’. Γίνεται επίσης μνεία της πρωτοποριακής
Περισσότερα -
✔️ Σοφία Τσίπα: «Πάντα μου άρεσε η ποίηση γιατί μπορούσε να συνοψίσει μέσα σε λίγες γραμμές σχεδόν όλο το νόημα της ζωής»
Συνέντευξη στην Ασημίνα Ξηρογιάννη // H Σοφία Τσίπα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1985. Σπούδασε στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του πανεπιστημίου Αθηνών με καθηγητές τους: Μ. Πλωρίτη, Σ. Ευαγγελάτο, Ν. Βαγενά, Γ. Μπαμπινιώτη, Κ. Γεωργουσόπουλο, Γ.
Περισσότερα -
Η Αναγέννηση του Χάρλεμ (1917-1935) και οι κυριότεροι εκπρόσωποί της (Β’ μέρος)
Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη // Διαβάστε το Α’ μέρος >> Με την αλλαγή του αιώνα και την απαρχή του εικοστού, αρκετοί ήταν εκείνοι οι αφροαμερικανοί στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής που αμφισβητούσαν το γενικότερο όραμα του Μπούκερ Τ.
Περισσότερα
