Fractal
Home / FRACT-ALL / Ποίηση: “Τα ύστερα”
07/10/2015, 12:11 μμ

Ποίηση: “Τα ύστερα”

Του Κωνσταντίνου Μούσσα // *

 

book

 

Η μια μετά την άλλη παρέρχονται κι αυτές οι καταραμένες ημερομηνίες

μια με την αλλαγή του άκληρου αιώνα, την άλλη με την ευθυγράμμιση-ποιος

ξέρει ποιων πεθαμένων, προ καιρού πλανητών.

Διαψεύδονται όλες οι μαυροντυμένες μοναχές προφητείες

που τελευταία κυκλοφορούν και ως ένθετα στις Κυριακάτικες εφημερίδες

χιλιόμετρα μακριά, από τις σκοτεινές σκήτες των δόκιμων αγίων.

 

 

Οι μισές προβλέψεις βγαίνουν ελαττωματικές κι οι άλλες φθηνές απομιμήσεις

λαθραίας προελεύσεως, με προορισμό την εγχώρια λύπη μας

πέφτουν πάντα έξω στην χρονιά της τελικής κρίσης.

Τα καταφύγια καταρρέουν απ’ την αχρηστία και την μοναξιά της αναμονής

εκείνου του απελπισμένου πλήθους, που υποτίθεται μετανοώντας, θα συνωστίζονταν

σ’ αυτά τα τεχνητά έγκατα, της μάταιης επιβίωσης.

 

 

Τι κι αν φωνάζουν κάτι γερασμένες ελπίδες, μπροστά

στις τηλεοράσεις : “τα ύστερα του κόσμου”, σφραγίδες, ίπποι,

σημεία των καιρών, σεισμοί μεγάλου εστιακού βάθους στις ψυχές μας,

λιμοί και επιδρομές μόνο φίλων, όλο και επαναλαμβάνονται, γράψε-σβήσε

καταποντισμένες πολιτείες και όνειρα.

 

 

Σαπίζει κι η δήθεν αδιάβροχη κιβωτός παρατημένη σε κάποιο υποθαλάσσιο βουνό.

Ίσως κάποτε “αξιοποιηθεί” σαν τουριστικό κατάλυμα ή ξενώνας πολιτείας.

Έληξαν και τα τρόφιμα που κρύψαμε για μια ζωή ανάγκης. Πόσες εξάδες

ξηράς μνήμης και πόσα κιβώτια απώλειας μακράς διαρκείας! Άδικα

αδειάσαμε πάλι, τα ράφια των φοβισμένων αναγκών μας.

 

 

Πέρασε κι αυτή η μέρα, νύχτωσε πάλι την αναμενόμενη ώρα,

ο ήλιος περιμένει όπως πάντα την σειρά του, μαζεύοντας δυνάμεις,

πάει κι αυτός ο χρόνος κι αυτή η γενιά και το τέλος δεν λέει να έρθει.

 

 

Κι όλα αυτά γιατί; Για να έχουμε να καταναλώνουμε-έστω και για μερικούς μήνες-

κι από λίγη συσκευασμένη ύπαρξη, λες και δεν μας έφτασε τόσους αιώνες,

το φρέσκο παρελθόν.

Ας είναι. Εμείς πάντως, είμαστε προετοιμασμένοι κι ας μας κοροϊδεύουν

κι ας λένε μερικοί.

Θα την πάθουν κι αυτοί όπως το τρίτο, το χάλκινο γένος, των ανθρώπων.

 

 

*Ο Κωνσταντίνος Μούσσας γεννήθηκε στον Πειραιά,σπούδασε Ιατρική και έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές. ΣΗΜΕΙΑ ΣΤΙΞΗΣ και ΙΩΛΚΟΣ από τις Εκδ. Αλεξάνδρεια. ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ από τις εκδόσεις Δωδώνη. Ποιήματα και άρθρα του έχουν δημοσιευτεί στο ηλ. περιοδικό Fractal, στο Φρέαρ, στη Λέσχη Ελλήνων λογοτεχνών, στο Κεν. Ευρωαντλαντικών Μελετών, στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ και αλλού. Η συλλογή του, ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ είναι υπ.για το βραβείο Γ.Αθάνα, της Ακαδημίας Αθηνών για το 2105, ενώ το θεατρικό του έργο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ τιμήθηκε από τον Φιλολογικό Σύλλογο Παρνασσό με Α’ έπαινο.

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top