Fractal
Home / FRACT-ALL / Δύο ποιήματα
04/02/2015, 5:15 μμ

Δύο ποιήματα

του Κωνσταντίνου Ιωαννίδη //

 

ryoji-ikeda

 

 

Όταν σμίγουν τα χείλη

Όταν σμίγουν τα χείλη κοκκινίζουν οι λέξεις,

στο βωμό της αγάπης σταματάνε οι σκέψεις.

Και τα ρούχα τους τώρα φωτιά παίρνουν και ‘κείνα

και κοντά τους φυτρώνουν μπλε και άσπρα τα κρίνα.

 

Τα ποτάμια του κόσμου μπαίνουν μέσ’ στα κορμιά τους

και διασχίζουν κοιλάδες στην κλειστή ομορφιά τους.

Πλησιάζει η νύχτα, τα παράθυρα κλείνουν

στο παγκάκι του πάρκου όρκους παίρνουν και δίνουν.

 

Το φεγγάρι απόψε απαλό σαν το χάδι

τι μυστήριο πλέκει στ’ ουρανού το λιβάδι?

Στα υγρά τους τα χείλη ο θεός τους φυτρώνει

μυστικό ένα νεύμα και τη σχέση κυρώνει.

 

Και ο έρωτας σκύβει στης αγάπης το χάρτη,

αυτοκράτωρ, στρατάρχης, στρατηγός Βοναπάρτης.

Ο καθρέφτης της νύχτας σιωπηλά ανασαίνει ,

για να μη τους προδώσει και τα μάτια του δένει.

 

Πετρίτσα

Ο εγωισμός σαν την καρδιά είναι σφηνωμένος

και της ψυχής, τον ορυκτό της πλούτο καταστρέφει.

 

Ο πολυάσχολος, ο απλησίαστος ,ο αλαζόνας!

Και ‘γω κρατώντας ένα ποίημα σαν σουγιά,

που είναι απαραίτητος σαν είσαι στο βουνό

ή σε χωράφι ερημικό.

 

Σαν αίνιγμα προβάλλει ξαφνικά μπροστά σου.

Κάνει πως δεν σε βλέπει, όμως.

 

Μικρή πετρίτσα εγώ θα γίνω και θα μπω στο πέδιλό του,

για να τον ενοχλώ ωσότου αναγκαστεί,

στο δρόμο, μέσ’ στον κόσμο, το πέδιλο να βγάλει.

 

Και κάτι ακόμη.

Πριν καρφιτσώσει στη σελίδα μου την πρόσκλησή του,

ας ρίξει μια ματιά στα ποιήματά μου.

 

* Ο Κωνσταντίνος Ιωαννίδης γεννήθηκε το 1951 στον Κάτω Θόλο Παρανεστίου νομού Δράμας. Πτυχιούχος του Παντείου, έχει γράψει τρεις ποιητικές συλλογές κι ένα βιβλίο με τίτλο «Σουλουτσέχ» (η οδύσσεια ενός Ποντίου).

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top