Ποίηση: “Nocturne”
Της Κωνσταντίας Γέροντα // *
Χρόνια σε αναμονή
περιμένω τη ζωή μου,
φορτωμένη στίχους και λασπόνερα,
πουλιά που πίνουν στάσιμο νερό κι απομακρύνονται πετώντας,
ξεχορταριασμένα όνειρα,
σεντούκια και μολύβια,
ρινίδες αιχμηρές και σανδάλια φορεμένα.
Κουράστηκα να περιμένω.
Οι πρώτες άσπρες τρίχες μπήκαν στη ναφθαλίνη
και δυο ρυτίδες καλύφθηκαν με καφεκόκκινη λάσπη.
Περίμενα, περίμενα
κι όταν δεν ήρθε η ζωή μου,
σφύριξα κλέφτικα μια μελωδία,
έκλεισα τα μάτια και κοιμήθηκα για ώρες.
Όταν ξημέρωσε, δεν έβλεπα τίποτα
κι άρχισα να ψηλαφίζω τους τοίχους
και να κάνω βήματα μικρά
σα να ‘μαι σε σπιρτόκουτο.
Βάλε φωτιά και καψ’τα όλα,
στάχτη να γίνουν , μην τα λυπάσαι
και ‘γω σαν τη Χιονάτη
θα ζήσω μέσα μόνη
με συντροφιά δυο λύκους, τους επτά νάνους και τον Κοντορεβυθούλη,
σαν παιδική ανάμνηση,
που αχνοφαίνεται, σβήνει σταδιακά και χάνεται.
Με βλέπεις? Μη με κοιτάς.
Δεν υπάρχω πια. Ακυρώθηκα
μες στα μυρμήγκια και τους ασβούς.
Kι αν βρω πολύτιμα πετράδια,
θα ξαναγυρίσω
στο μέρος που ήταν κάποτε και λεγόταν
εσύ,
Ζωή, που δεν ήρθες.
* Η Κωνσταντία Γέροντα γεννήθηκε στην Πτολεμαίδα. Σπούδασε στην Αθήνα και στο Παρίσι. Είναι υποψήφια διδάκτορας Σύγχρονης Λογοτεχνίας. Έχει εκδώσει δυο ποιητικές συλλογές ”Η κάθε του λέξη, ένας λυγμός” και ”Εδώ γεννιέται και πεθαίνει η άνοιξη”.
Ετικέτες: Ποίηση
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Διήγημα: “Αρλέτα, εσύ να είσαι καλά”
16/04/2024, 7:24 μμ -
Ποίημα: “Αραχνοΰφαντη επικράτεια”
16/04/2024, 7:23 μμ -
Διήγημα: “Δε θα με τρελάνουν”
16/04/2024, 7:21 μμ -
Ποίημα: “επιστροφή”
16/04/2024, 7:20 μμ -
Δύο ποιήματα | “η άφεση κατοικεί την άνοιξη”
16/04/2024, 7:19 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
«Ανθρωποκεντρική ποίηση»
Γράφει ο Γιώργος Ν. Μανέτας // * Σταυρούλα Δεκούλου-Παπαδημητρίου: «Στον αστερισμό του ιβίσκου», εκδ. Βεργίνα Μέσα από τις διαρκώς μεταβαλλόμενες ποιητικές φόρμες της νεωτερικής, που προέκυψαν τελευταίως από τις νέες εκδόσεις και που υπέπεσαν στην αντίληψή
Περισσότερα -
Ποίημα: “Walden”
Της Ιόλης Πέππου // Walden Στην γη που τα δέντρα σκύβουν να προσκυνήσουν τον ποταμό, Τα πορτοκαλί σαλιγκάρια σηκώνουν υπομονετικά το σπιτικό τους, Και τα άλογα υπερήφανα και αγέρωχα κουβαλάνε την επόμενη μέρα, Κάποιος ψαράς
Περισσότερα -
Η Αγλαϊα Παππά και ο Άκις Βλουτής μιλούν για τους ρόλους τους στο «Στροχάιμ» του Δημήτρη Δημητριάδη
Από την Αντιγόνη Καράλη // Ο Δημήτρης Δημητριάδης, γοητευμένος από την παράξενη και σύνθετη προσωπικότητα του Αυστροαμερικανού σκηνοθέτη και ηθοποιού Εριχ Φον Στροχάιμ, αλλά και από τις μοναδικές ερμηνείες τόσο του ίδιου όσο και της Γκλόρια Σουάνσον στην
Περισσότερα -
Διήγημα: “Νοικοκυραίοι”
Γράφει ο Λεωνίδας Καζάσης // Νοικοκυραίοι -Δεν μπορούμε να απεργήσουμε. Έχουμε παιδιά να θρέψουμε. Δεν καταλαβαίνεις; -Μα μας αδικούν. Χαμηλώνουν τα ήδη χαμηλά μεροκάματά μας, καταργούν δικαιώματα που με αγώνες αποκτήθηκαν! Θα κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια; -Και
Περισσότερα -
Δύο ποιήματα
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μαρκογιάννης // “Από την ποιητική συλλογή Ίχνη Φωτός (εκδόσεις Βακχικόν)”. Προορισμός Το ξέρω κουράστηκες… Θέλεις απλώς να κοιμηθείς έναν ύπνο δίχως όνειρα. Δίχως εφιάλτες… Αόρατος αν μπορούσες θα γινόσουν.
Περισσότερα -
☆ Για την παράσταση «Ο Συνεργός» του Γιώργου Χριστοδούλου στο Θέατρο Επί Κολωνώ.
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας // «Ο Συνεργός» του Γιώργου Χριστοδούλου στο Θέατρο Επί Κολωνώ. Η ηθογραφικής κοπής σύγχρονη νεοελληνική δραματουργία, αντικατοπτρίζει μεν τις παθογένειες τής υβριδικής μας πραγματικότητας, σε καμία περίπτωση όμως δεν εντάσσεται στην διεθνή
Περισσότερα -
Έξι ποιήματα
Της Δέσποινας Αυγουστινάκη // * Ποιο το σπίτι της; Έχει άραγε «χώρο» η ποίηση; Συναθροίζεται σε χώρους ποιητών, σε σπίτια ποιημάτων; Ανασαίνει σε μέρη « ποίησης»; Τρέφεται με λέξεις άκρως ποιητικές; Έχει άραγε «χώρο»
Περισσότερα
