Fractal

Ποίηση: “Ο θάνατος του ποιητή”

Της Κωνσταντίας Γέροντα // *

 

f2

 

Ένας σκορπιός μου καταβροχθίζει το στήθος από παιδί

Το ρόδο πέθανε και χιόνισε μες στο καλοκαίρι

Σώμα μου, σε ξέχασα, σε έχασα, σε άφησα

Γιατί η ύλη είναι τυχαία και κάνει κύκλους σα σκυλί τυφλό

Να μυρίσω τη μασχάλη σου θέλω, να χωθώ στο στέρνο

Αφού κατά βάθος όλοι οι δρόμοι που θέλησα, ήταν φυγή

Σα καρκινικό κύτταρο εξαπλώνεται αυτή που δεν έχει όνομα μα εγώ βρήκα το μυστικό φάρμακο

Ήταν πάντα ένα βλέμμα μητρικό που με κατεύθυνε στην επιστροφή μου, στο φευγαλέο και εφήμερο μα διαρκές ως άλλη αιωνιότητα παρόν

 

 

 

* Η Κωνσταντία Γέροντα έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές: «Η κάθε του λέξη, ένας λυγμός», «Εδώ γεννιέται και πεθαίνει η άνοιξη» και «Κώνειο και άγρια τριανταφυλλιά».

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top