Fractal

Η Μαίρη Κλιγκάτση στο Εργαστήρι του συγγραφέα

 

kligkatsi_mairi

 

Όταν εγώ σκέφτομαι εργαστήρι, η Εύα δίπλα μου θα πρέπει να σκέφτεται τον Κήπο της Εδέμ. Η ιστορία με το φίδι και το μήλο, τον άνδρα και τη γυναίκα, έχει καταχωρηθεί στη συνείδησή μου ως ένα γευστικό ή/και γλωσσικό πείραμα.Η διαχείρισή αυτού του υλικού στα Πλευρικά είναι ένα ζων εργαστήρι, ένα “livinglab”˙είναι ένα έργο εν εξελίξει.

Ένας άνθρωπος προ(σ)-κλήθηκε να δοκιμάσει κάτι (: μήλο˙γνώση˙διαχείριση αυτεξουσίου;). Αυτός ο άνθρωπος ήταν γυναίκα, όπως μαθαίνουμε. Η Γυναίκα δεν είχε όμως όνομα, πριν Αυτός που κυβερνά σύμπαντα, εδεμικούς κήπους, συγγραφικά εργαστήρια, ζώντες και τεθνεώτες, βγάλει την ετυμηγορία και διώξει τον Αδάμ και Αυτήν από τον Κήπο της Εδέμ, ήτοι από τον Παράδεισο. Το όνομα της Γυναίκας, έγινε αντικείμενο προσφοράς (και προφοράς) από τον Αδάμ˙ της δόθηκε ως αντίδωρο για τη δοκιμασία της σωτηρίας εν ζωή δια του άλλου, δηλαδή για το πείραμα στο οποίο υπέβαλε και τις δύο εκδοχές του εαυτού της: την αρσενική και τη θηλυκή, αφού αυτές οι δύο ως μία σάρκα κληροδοτήθηκαν από τον Κτίστη. Της είχε προσφέρει προηγουμένως και το πλευρό, ωστόσο ο χρόνος τότε δεν είχε καμία έννοια. Για τη νοηματική αναγκαιότητα των λέξεων χρόνος, λέξη, και Εύα αποκτούμε επίγνωση μετά την έξοδο, δηλαδή μετά τη Δίωξη.

Μύθος, φύλο και γλώσσα˙ συγκερασμός: τρεις πύλες εισόδου και μία ακόμα˙όσες και τα ονόματα της Εύας στα Πλευρικά: Ζωή, Εύα, Αυτή και Γυναίκα. Η αφηγήτρια–συχνά ματαίως– προσπάθησε να καταγράψει και στη συνέχεια να μεταγράψει μια εμπειρία εδεμικής αποδόμησης: γλωσσικά, έμφυλα, θεολογικά. Φρονώ πως αποτυγχάνει ενίοτε. Και ευτυχώς˙ αφού έτσι βρίσκει λόγο να ξαναγγίξει τις πληγές των γραπτών της σωμάτων. Φρονώ, εξαιτίας αυτού, και πάλι ευτυχώς,πως η λέξη δεν έχει λόγο να αρθρωθεί αν δεν διωχθεί.

Η γλώσσα θα πρέπει να είναι το μόνο ζων εργαστήρι πρόκλησης παραφθοράς, δολιοφθοράς, φθοράς της ίδιας της ύπαρξής της. Κι εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Η σύνθεση και η αφαίρεση, το παρα-, το δολιο-: ριζικά της γλώσσας, σημαίες του νοήματος που υποστηρίζουμε μες στο σύθαμπο των παραναγνώσεων.

Η γλώσσα διαμεσολαβεί καιη γλώσσα πάντα γκρεμισμένη από γεννησιμιού της.

Τα Πλευρικά, είναι μια συνθηκολόγησή μου με την πεποίθηση πως η γλώσσα γκρεμίζεται μες στο ίδιο της το σώμα.Συμφιλιώνουν μέσα μου τη γλωσσική ωδίνη της έκθεσης με το παράδοξο, με το μύθο. Η γλώσσα αγγίζεται, δοκιμάζεται: η γλώσσα μας κάνει γενναιότερους.

Μαίρη Κλιγκάτση: "Πλευρικά". εκδόσεις Γαβριηλίδη, σελ. 64

Μαίρη Κλιγκάτση: “Πλευρικά”, εκδόσεις Γαβριηλίδη, σελ. 64

Το υποκείμενο άρθρωσης του λόγου στο βιβλίο είναι υποκείμενο «αμήχανης» πίστης. Το υποκείμενο άρθρωσης του λόγου στα Πλευρικά είναι γυναίκα. Υπάρχει όμως μια στιγμή, που το έμφυλο, εκείνο το στοιχείο που καθιστά το σώμα φορέα ωδίνης τοκετού αναδιπλώνεται και διπλασιάζεται από την ίδια τη λέξη. Γι’ αυτό την ιστορία, βεβαίως, θα μπορούσε να την αφηγηθεί ο Αδάμ, ή το φίδι. Αλλά γι’ αυτούς δεν ήρθε ακόμα η ώρα.

Η λέξη είναι το μεθόριο και απαγές σώμα, γκρεμίζεται μες στη γραμμική ανθρώπινη ιστορία, μαραίνεται και παρέρχεται, αλλά είναι τόσο εκφραστικό, τόσο θεσπέσια φθαρτό, που δεν έχει άλλον τρόπο να αντιμετωπιστεί παρά να συναντηθεί. Να η ανθρώπινη ιστορία! Στίχους ή θραύσματα άλλων βιολογικών ή/και ποιητικών σωμάτων, συλλέγει ο αναγνώστης στα Πλευρικά.

Αυτό που κυκλώνει τις λέξεις του πρώτου αυτού βιβλίου, τελικά, είναι η ορμή απόδειξης μιας αμφίθυμης υποψίας: συνδιαλεγόμαστε με ό,τι μας εκδιώκει από τις βεβαιότητές μας. Και αυτό διασώζει νου, καρδιά και σώμα.Οι λέξεις αρθρώνονται, επειδή δεν είναι βέβαιες. Τα Πλευρικά ήταν ένα πείραμα διαχείρισης της δίωξης.

Η κατακλείδα; Διαφεύγει, σαν το νόημα. Όπως διαφεύγει το σώμα προς κάπου αλλού, όταν παύει να διώκεται από το χρόνο. Πάντα, όμως, παρών ο Κτίσης˙ πάντα ο Γκρεμιστής.

 

Η Μαίρη Κλιγκάτση (Φλώρινα, 1985) είναι διπλωματούχος Μηχανικός Παραγωγής και Διοίκησης, τελειόφοιτος της Θεολογικής Σχολής του ΕΚΠΑ και του μεταπτυχιακού προγράμματος Δημιουργικής Γραφής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Διευθύνει τη λογοτεχνική πλατφόρμα litart.gr. Τα “Πλευρικά” είναι το πρώτο της βιβλίο. Ζει στη Θεσσαλονίκη.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top