Η Ρόδα του Χρόνου πάλι
Γράφει η Τούλα Αντωνάκου // *
«ΚΙΝΗΤΗ ΓΙΟΡΤΗ», Αρχοντούλα Διαβάτη, εκδ. Νησίδες 2018
Με το γνώριμο πλέον στυλ των μικρών βιωματικών κειμένων και με τον γνωστό πυκνό της λόγο, το ύφος και τη δουλεμένη γλώσσα- λιτή, κοφτή, χωρίς επίθετα, χαρακτηριστικά που καθιστούν αναγνωρίσιμα τα κείμενα – στο καινούριο της βιβλίο η Αρχοντούλα Διαβάτη γράφει για την καθημερινότητα, τα μικρά και ασήμαντα γεγονότα που ομορφαίνουν και δίνουν νόημα στη ζωή μας. Γράφει για τους φίλους, τις παρέες, τις γιορτές, τις εκδρομές, για όλες εκείνες οι καταστάσεις όπου από μεμονωμένα άτομα γινόμαστε «εμείς» και η ζωή νοστιμεύει. «Το εγώ τίποτε δεν είναι τίποτε /υπάρχουμε μόνον όταν υπάρχουμε μαζί», δανείζεται από το Μάρκο Μέσκο.
Δεν είναι τυχαίο που ξεκινάει με το διήγημα ΚΑΝΕΝΑΣ, έναν άγριο σαρκασμό για τη μοναξιά και την ανάγκη για συντρόφιασμα και σχέσεις ενός νέου ανθρώπου και συνεχίζει με το ΣΕΛΦΙ, όπου παρατηρεί γλυκόπικρα τις δυσκολίες στις σχέσεις ακόμα και με τους παλιούς φίλους – ή μήπως κυρίως μ’ αυτούς.
Σε μια σειρά ιδιότυπων χρονογραφημάτων, όπου μια βόλτα, μια συνάντηση, μια συζήτηση, ένα γεγονός, τα βιβλία που διαβάζει, οι ταινίες που βλέπει, γίνονται αφετηρία για συνειρμούς και για μια παραγωγική σύνθεση αναμνήσεων και αναγνωσμάτων με πολιτικές, κοινωνικές και φιλοσοφικές αιχμές
Ιδιότυπες είναι και οι κριτικές αναγνώσεις της σε βιβλία, όπως η εξαιρετική ανάγνωση του Μάρκου Μέσκου στο ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΜΙΚΡΗΣ ΜΑΣ ΠΟΛΗΣ, όταν στέκεται στον παραγκωνισμό της μειονοτικής γλώσσας, ή στον πατριωτισμό της Αριστεράς. Με την παρατήρησή της για το πόσο οι νέες μεταφράσεις, που παρακολουθούν το σημερινό νεανικό ιδιόλεκτο, ανανεώνουν παλιά θρυλικά βιβλία, μας ξανασυστήνει τον ΦΥΛΑΚΑ ΣΤΗ ΣΙΚΑΛΗ. Απευθυνόμενη ποιητικά σε λογοτεχνικούς ήρωες , μέλη της Κομμούνας του Σικάγο, που θαύμασε στη ΣΙΔΕΡΕΝΙΑ ΦΤΕΡΝΑ, μας ενημερώνει για τις νέες εκδόσεις και επανεκδόσεις, καταλήγοντας ότι «η καλή λογοτεχνία είναι από μόνη της, σημαίνει, ένα κατόρθωμα της γλώσσας» – Η ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ ΚΑΙ Ο ΛΥΚΟΣ.
Παρατηρώντας την πορεία της (και πορεία όλων μας) ΠΟΤΕ ΣΤΟ ΜΑΥΡΟ ΠΟΤΕ ΣΤΟ ΛΕΥΚΟ, όπως ο ίππος στο σκάκι, καταθέτει βαθυστόχαστα μικρά διηγήματα, όπου εντοπίζονται ο φόβος του κενού, της μελαγχολίας, της ανίας, η προσδοκία της γιορτής, ο ρόλος του φέισμπουκ ως σχέσης, η αγάπη για το καλοκαίρι έναντι «του κοινωνικού δαρβινισμού του χειμώνα», ο θαυμασμός για τις γυναίκες της επαρχίας, η ιαματική δύναμη της τέχνης.
Στο διήγημα ΑΣΠΙΔΑ διεισδύει στην ψυχοσύνθεση των φιλόδοξων σύγχρονων γυναικών με τους πολλαπλούς εαυτούς που είναι και μητέρες.
Αρχοντούλα Διαβάτη
Ποιητική αντίληψη της πολυπολιτισμικότητας και του μεταναστευτικού στο μικροδιήγημα ΚΙΒΩΤΟΣ , πίκρα για το αμετάκλητο της φευγάτης αγάπης – «δεν χωρούν ένδικα μέσα»- στο μικροδιήγημα ΚΩΔΙΚΕΣ. Εξαιρετική η περιγραφή μιας διαδρομής στο αστικό λεωφορείο στα ΝΕΑ ΗΘΗ.
Σασπένς αλλά και χιούμορ στο διήγημα ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ (ποιος είναι ο ξένος τελικά;), ανάγλυφο το κλίμα της δικτατορίας στο διήγημα ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑΣ, σαρκασμός και αυτοσαρκασμός στο ΔΕΛΤΙΟ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ, λογοτεχνική ανάδειξη της ανάγκης για επικοινωνία μιας κωφάλαλης γυναίκας στο διήγημα ΓΥΑΛΙΝΟΣ ΚΩΔΩΝ.
Θνησιγενής ο έρωτας και απαιτεί συχνό «πότισμα» στο διήγημα Η ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ καιαυτοψυχανάλυση στο SCRABBLE για την αποφυγή πολλής σκέψης και στρατηγικής στη ζωή , ως άλλοθι.
Στο ομώνυμο διήγημα ΚΙΝΗΤΗ ΓΙΟΡΤΗ, ευλογημένη ρουτίνα και γιορτές, καινούριοι φίλοι και παλιοί, συνθέτουν ένα κράμα πίκρας και αισιοδοξίας. « Η ρόδα του χρόνου γυρνάει πάνω κάτω φέρνοντας αγάπη ανάμεσα σε λύπες, ματαιώσεις και απώλειες…», αλλά η κορύφωσή του είναι μια ένεση αισιοδοξίας: « Καλωσορίζοντας νέους ανθρώπους και νέες προκλήσεις με μόνο ανάχωμα τον εαυτό μας …..να καρφιτσώνουμε σημαιάκια αγάπης και συμμετοχής, καθώς προχωράμε, όσο κρατάει η γιορτή της ζωής».
Όχι τυχαία κλείνει το βιβλίο με το διήγημα « ΘΕΡΜΗ ΣΙΩΠΗ», έναν στοχασμό για το «καλό», με αναφορές στη Σιμόν Βέιγ, στον εργάτη πατέρα της, στον Κρασναχορκάι και στον περίγυρο των θερινών διακοπών.
* Η Τούλα Αντωνάκου είναι καθηγήτρια Δ/βάθμιας Εκπαίδευσης
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ο θάνατος ποτέ δεν βάζει τέλος
23/04/2024, 9:51 μμ -
Παρακείμενα: «Ωδή στην ηρωική παράδοση και ταυτόχρονα καταδίκη»
23/04/2024, 9:50 μμ -
Ο ‘δράκος’ κοιτούσε τη λίμνη
23/04/2024, 9:48 μμ -
Η αλχημιστική φαντασία της Μπουραζοπούλου
23/04/2024, 9:47 μμ -
Ο Δημήτρης Νόλλας συνεχίζει
23/04/2024, 9:45 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Διήγημα: “Η κακοκαιρία του Ιουλίου”
Γράφει η Γεωργία Σπ. Αναστασίου // * Άκουσε στο μετεωρολογικό δελτίο, Ιούλιο μήνα, πως θα έχει κακοκαιρία, αέρα, βροχή και χαλάζι. Παραξενεύτηκε λίγο και πήρε στα γρήγορα την απόφαση να μείνει στο σπίτι. Σκέφτηκε πως είναι μια
Περισσότερα -
«Τρία λεπτά κι ένα μαντήλι θρούμπες» της Νοέλ Μπάξερ ☆ Αύγουστος του ’22, διηγήματα για την Μικρασιατική Καταστροφή
«Τρία λεπτά κι ένα μαντήλι θρούμπες» Διήγημα της Νοέλ Μπάξερ γραμμένο για το fractal, τον Ιούλιο του 2022. ☆ Αύγουστος του ’22, διηγήματα για την Μικρασιατική Καταστροφή Επιμέλεια αφιερώματος: Ελένη Γκίκα 100 χρόνια μετά,
Περισσότερα -
☆ Το παγκόσμιο best seller της Donna Tartt
Ο μικρός φίλος , Donna Tartt , Εκδόσεις Διόπτρα Το 1992 όλη η λογοτεχνική κοινότητα συντονίστηκε για να σχολιάσει και να θαυμάσει τη Μυστική Ιστορία, το ντεμπούτο μιας πρωτοεμφανιζόμενης συγγραφέως. Όλοι περίμεναν με ανυπομονησία το επόμενο βιβλίο
Περισσότερα -
Μια καλειδοσκοπική αφήγηση
Γράφει η Διώνη Δημητριάδου // “Μουσείο Λαογραφίας” του Δημήτρη Φύσσα από τις εκδόσεις Βιβλιοπωλείον της Εστίας Η πραγματικότητα αρέσκεται στις συμμετρίες και στους ανεπαίσθητους αναχρονισμούς. (Χόρχε Λουίς Μπόρχες, «Ο Νότος», μτφρ. Αχιλλέας Κυριακίδης) Σε κάθε κεφάλαιο από
Περισσότερα -
Διήγημα: “Περιπλανώμενος τσιγγάνος”
Του Νίκου Τσούλια // http://www.melwdos.net/2012/06/2o.html Εμφανίζονταν κατά κύματα εκεί στην τελευταία στροφή του δρόμου προς το διάσελο άλλοτε πολλοί μαζί και άλλοτε μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού. Μας είχαν ορμηνεύσει οι μεγάλοι καλά, γιατί έκλεβαν – μας έλεγαν
Περισσότερα -
✩ Βιβλία με 100 λέξεις
Γράφει ο Δημήτρης Φύσσας // * ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ, «ΠΟΙΗΜΑΤΑ». ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ – ΑΝΘΟΛΟΓΗΣΗ ΘΑΝΑΣΗΣ Θ. ΝΙΑΡΧΟΣ. «ΙΩΛΚΟΣ», ΑΘΗΝΑ 2020. Τα 81 ποιήματα που διάλεξε ο έμπειρος ανθολόγος καλύπτουν, όσο μπόρεσα να καταλάβω, την περίοδο 1948 –
Περισσότερα -
Κραυγή μνήμης
Γράφει η Νάντια Τράτα // * «Σινική Μελάνη» του Τηλέμαχου Κώτσια, Εκδ. Πατάκη Μία γη στριμωγμένη, σαν ανεπιθύμητο παιδί, ανάμεσα σε μία χώρα που την έχασε και σε μία άλλη που δεν ξέρει τι να κάνει μαζί της.
Περισσότερα
