Fractal

Δύο ποιήματα: “Ολύμπιοι μύθοι” & “Το τοπίο της ποίησης”

Της Κατερίνας Μαυρομμάτη // *

 

monaxia_epos

 

“Ολύμπιοι μύθοι”

Με τους μύθους της Ελλάδας
παιδαγωγήθηκα.
Πρώτο μου ποίημα
η Οδύσσεια.
Να αποστηθίζω το ιερό εκείνο
“οικόνδε νέεσθαι”
το υπέρτατο φλογερό αίσθημα,
ευσχήμως υμνολογούμενο
αειπόρφυρο σαν πόθος.
Κι ύστερα επηκολούθησεν
σφοδρή η περιέργεια
για ολονών το παραμύθι.
Την αλήθεια τους γύρεψα
δια μέσου της άγριας μοίρας τους
το ασύλληπτο.
Όποια ζαριά κι αν έριχνα
θεοί μου έρχονταν.
Και βασιλιάδες αμέτρητοι.
Και ημιθεϊκές γύμνιες.
Ξέφρενη κι απόλυτη
η εξουσία της μοναξιάς τους.
Εύθυμα πένθιμη
άρπιζε η τύχη τους.
Λύρα και μεθύσι
όργανο και ξεφάντωμα.
Έρωτας και μίσος
εκδίκηση και σκότωμα.
Δόρυ ή τρίαινα
γυρεύοντας εξευμενισμό της μετριότητας,
αυτό κρατούσαν.
Περιπλάνηση χωρίς συγγνώμη.
Σάλπιγγες ηχούσαν
για να δηλώσουν όνειδος
από αφηνιασμένο αίμα.

Κι όμως όλους τους συμπόνεσα
Για τον καθένα τους έκλαψα.
Για τον Λυκομήδη
που εμπιστεύτηκε
την κόρη του Δηιδάμεια
στο νεανικό σφρίγος του Αχιλλέα
– ντυμένος κορίτσι.
Πώς ξεγελούν τα ένστικτα
καθώς κρύβονται κάτω από μανδύες.
Και για τον Ωρίωνα, ράθυμο και κάλλιστο,
που του έστειλαν σκορπιό να τον δαγκώσει.
Τι θάνατος άδικος! Για μια Ηώ.
Και για εκείνες τις αμέριμνες
Πλειάδες,
που πήγαν κι αυτοκτόνησαν
από ασήκωτο κι ανυπόφορο βάρος
κι έγιναν αστερισμός,
καθόλου θνησιγενής.
Τουλάχιστον…

Κρυφοί έρωτες που έψεγον τη μοναξιά.

 

“Το τοπίο της ποίησης”

Πυρό και λάγνο
σαν νόστιμον ήμαρ
κράτησα το τοπίο της ποίησης.

Σε χωράφια σπαρμένα
με θάλασσες μοναξιάς
την πότισα μ’ ολόδροσο
χυμό από λαχανιασμένες ανάσες.
Ραγισματιές στην όψη της
σήμα της δίψας
καθόλου δεν επέτρεψα.
Συγκράτησα τα πουλιά
μην και τη χλευάσουν ακάθεκτα.
Απομάκρυνα τις πέτρες
που αιχμαλώτιζαν τους νέους μίσχους.
Έδιωξα όλους τους χοχλιούς
που ανάρμοστα σαν ύπουλη πάθηση
την καθιστούν αυτόχειρα.

Άναψα την καρδιά μου
και πύρωσα τη δύση του ήλιου
να καταυγάζει τις ερημιές
όλων των ποιητών
που νηστεύουν την έπαρση.

 

(Από την ποιητική συλλογή “Η μοναξιά ένα έπος” εκδόσεις Κέδρος)

 

* Η Κατερίνα Μαυρομμάτη γεννήθηκε το 1957 στη Λεμεσό της Κύπρου. Σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στο Καποδιστριακό πανεπιστήμιo. Εργάστηκε ως καθηγήτρια στη Μέση Εκπαίδευση και ασχολήθηκε με την έντυπη δημοσιογραφία. Έχουν εκδοθεί δύο μυθιστορήματά της: “Από όνειρο σε όνειρο”, εκδόσεις Αναζητήσεις, και “Η ενοχή των αθώων”, εκδόσεις Κέδρος.
Πήρε το πρώτο βραβείο σε πανελλήνιο διαγωνισμό διηγήματος με θέμα το φανταστικό, που έλαβε χώρα στην Ελληνοαμερικάνικη Ένωση το 2015.
“Η ενοχή των αθώων” συμπεριλήφθηκε στη λίστα των επικρατέστερων για το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος (2014) του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρου.

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top