Fractal

Ποίηση: “Νυχτερινή συνάντηση”

Της Κατερίνα Κανάκη- Αξούγκα // 

 

f4

 

Η Γυναίκα έτρεξε με τα χέρια προτεταμένα στη βροχή. Έκανε μια επικίνδυνη ταλάντωση γελώντας πάνω στο κάγκελο κι έριξε το σώμα της στους καταρράκτες του ουρανού… Ολόγυρα ήταν σκοτάδι κι αυτή εκστασιασμένη ζούσε τον Έρωτα.

 

Σε άλλο σημείο της πόλης θα έκανε και εκείνος το ίδιο! Της το ζήτησε άλλωστε: – ” Ας απλώσουμε σε 10 λεπτά από τώρα τα χέρια μας στη βροχή, ας γεμίσουμε τις χούφτες και ας δροσίσουμε τα πρόσωπά μας. Θα είμαστε τόσο κοντά, τόσο μακριά, ωστόσο μαζί”.

 

Γέμισε τη χούφτα της νερό και έβρεξε τα μάγουλα της, δρόσισε το λαιμό και ριγώντας πέρασε τη δροσιά κάτω από τη νυχτικιά της, στα στήθη της… Ύστερα έγλειψε μια σταγόνα-δάκρυ στον καρπό της.

 

“Απόψε, ήπια από το αγίασμα του Έρωτα”, σκέφτηκε εκείνη… “Απόψε, με τις χούφτες γεμάτες βροχή έλουσα το όνειρο”, ψιθύρισε εκείνος…

 

Μια ένωση μυστική, εκείνη να πίνει τους χυμούς του, εκείνος να ουρλιάζει: ……………………………………………………………Υπάρχουμε!!!………………………………………………………………….

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top