Fractal
Home / FRACT-ALL / Ποίηση από τη συλλογή “Κατά Ασπαράκτων”
22/02/2017, 9:42 πμ

Ποίηση από τη συλλογή “Κατά Ασπαράκτων”

Του Χρίστου Παλαιοπάνου // *

 

 

f25

 

 

Συναυλία σπαραγμού του ποιητή σε μιαν εικόνα;

 

Βουητό

ό,τι συμβαίνει στο βουητό:

 

η θάλασσα πλάι στο δέντρο

που ακούει τη θάλασσα

από δέντρο θαλασσωμένη

 

το δέντρο πλάι στη θάλασσα

που ακούει το δέντρο

από θάλασσα δεντρισμένο

 

ο ποιητής που ανεβασμένος μέσα τους

απ’ το βουϊσμένο αίμα ολονών ποιημένος

κολυμπά

θάλασσα όντας

και δέντρο

στο βουητό με μιαν ερωτική κραυγή διαχυμένος

 

το ποίημα που γράφεται

από ποιητή σπαραγμένο

…

το βουητό

που ακούει το βουητό·

 

ανάσα              αέρας

διευθύνει

(συμβαίνουν κι αυτά)

 

 

 

(από την ενότητα “Ο Ασπάρακτος”)

 

Στην καρδιά του μέσα ο ανδριάντας της καρδιάς του

(νεοχριστιανικής τεχνοτροπίας δούναι και λαβείν)

επιδεικνύει

ως νέος Μωυσής

τις περιβόητες

“seven habits of highly effective people”

(με λήμμα στην wikipedia βεβαίως)

 

κορδώνεται αυτός (συμμορφωμένος πάντα)

κορδώνεται η πέτρα

φουσκώνει ο ανδριάντας

εξαπλώνεται

στο στόμα στα χέρια στο συκώτι (πάρ’ τα αετέ του Δία)

κατισχύει της παραδοχής του αίματος που κάποια λέξη αγάπη

τόλμησε

διαβαίνει από τα μάτια

ένδον στο κεφάλι (προπάντων εκεί· άνθος

ο ανδριάντας στο κεφάλι)

κορδώνεται

εξαπλώνεται

 

(πού σπαραγμός

μέσα στον ανδριάντα του που λατρεύει;)

 

κορδώνεται η πέτρα

εξαπλώνεται: πλέον

στα παρολίγο αγγιγμένα του

σε κάποιον παρολίγο διαχυμένο εαυτό που κάποια λέξη αγάπη

με αίμα θα τολμούσε

 

μα εξαπλώνεται…

 

 

 

(από την ενότητα “Κατά ασπαράκτων”)

 

Από το μήλο να μπεις στ’ ακρόμηλο…

 

Από το μήλο να μπεις στ’ ακρόμηλο

από τον όφι στο ακρόφιδό του

και μ’ άνοιξη απ’ το σύνορο στο άγραφο να μπεις big bang του:

ιερωμένη ανάσα

(ασπάρακτοι, αναγούλα;)

 

στις άσωτες γλώσσες εκεί χώσου ούρλιαξε

ξεγέννησέ τες

ανάπνευσέ τες

γίνου

ανάσα νέα

τ’ απόγειο της σκέψης και το προσήλιο του σώματος

το τέλειο των ατέλειωτων ποιημάτων των περιθωρίων

το αντίδωρο των εξορισμένων πατρίδων

 

ανάπνευσέ τες

σπάραξε

 

ποιον ήρωα στην κατάργηση εκεί των ηρώων;

 

(ασπάρακτοι, καρδιάς σας ελώδους ανακοπή;

στο μήλο στον όφι στο σύνορο

στον παχυλό Πατέρα Σας που ήρωα τον ανθίζετε

να σας ανθίσει νόμιμους,

ασπάρακτοι, ανακοπή;)

 

 

Κρασί vs ασπαράκτων

 

Θυμάται ο σπαραγμένος

το κρασί πριν απ’ το χρόνο:

«είμαι κρασί

κρασί με πίνει

κρασί με κερνά

μεθυσμένες οι ρίζες

μεθυσμένοι οι καρποί

κι έτσι όλοι μας κράσοι του κόσμου μαστοί

ποιήματα-ποίημα δίχως ποιητή»

 

τί «μοιρολόι επέκεινα» αντικρούετε ασπάρακτοι;

τί «εκείνοι» του γύπα συμμορφωμένοι

τί «στην παρανομία σπαράζουν»;

 

μεθυσμένη η παρανομία ολούθε εδώ

μας πίνει

και πίνουμε

μεθυσμένοι οι ερχόμενοί μας

θυμούνται το κρασί πριν απ’ το χρόνο:

είμαστε κρασί…

 

κι εσείς δόξα ορθή:

ασπάρακτοι.

 

 

 

 

* Ο Χρίστος Παλαιοπάνος γεννήθηκε το 1970 στη Χρυσοβίτσα Ιωαννίνων. Απόφοιτος της Σχολής Ικάρων ζει στην Αθήνα με τη σύντροφό του και τα 3 τους παιδιά. Δημοσίευσε τα βιβλία “Τρόπιδα” (Συνέχεια, 1995), “…ύστερα θα καούν τα σάλια” (Ηριδανός, 2010), “Κατά Ασπαράκτων” (Ενδυμίων, 2016).

 

“Κατά Ασπαράκτων”, Συγγραφέας: Χρίστος Παλαιοπάνος, Εκδόσεις Ενδυμίων, Αθήνα, Ιούνιος 2016

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top