Fractal
Home / ΘΕΑΤΡΟ / ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ / Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη μιλάει για την παράσταση «Στρόχαϊμ» που παρουσιάζεται στο «Από Μηχανής Θέατρο»
22/04/2015, 5:29 μμ

Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη μιλάει για την παράσταση «Στρόχαϊμ» που παρουσιάζεται στο «Από Μηχανής Θέατρο»

Από την Αντιγόνη Καράλη //

 

karyofyllia

 

«Το θέατρο είναι η μεγάλη μου αγάπη. Δεν μπορώ να διανοηθώ τη ζωή μου έξω από αυτό» λέει και το αποδεικνύει εμπράκτως. Η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη δεν πρόδωσε την τέχνη της εξαιτίας της θέσης και του ψυχικού της αποθέματος και όχι λόγω οικονομικής ασφάλειας. Δεν μπήκε ποτέ στη λογική του λάιφ στάιλ και δεν ενέδωσε στην ιλουστρασιόν κατάσταση ζωής από ξεκάθαρη επιλογή. Ταγμένη στο θέατρο, συνδέθηκε με χώρους όπου παράγεται αγνή θεατρική τέχνη. Σε έναν τέτοιο χώρο, το «Από Μηχανής Θέατρο», τη συναντάμε να υποδύεται τη Νόρμα Ντέσμοντ, τον μεγαλύτερο ρόλο της ντίβας του αμερικανικού βωβού και ομιλούντα κινηματογράφου, Γκλόριας Σουάνσον, σε μία τελευταία συνάντηση με τον Στροχάιμ που ερμηνεύει ο Άκις Βλουτής. Τον τρίτο κομβικό ρόλο, εκείνον της Ντενίζ, της επί 20 χρόνια συντρόφου του Στροχάιμ, ερμηνεύει η Αγλαΐα Παππά. Οι τρεις έξοχοι ηθοποιοί συνυπάρχουν για πρώτη φορά επί σκηνής στον «Στροχάιμ» που γράφει ο Δημήτρης Δημητριάδης, γοητευμένος από τις μοναδικές ερμηνείες τόσο του Έριχ Φον Στρόχαϊμ όσο και της Γκλόρια Σουάνσον στην ταινία-σταθμό «Η Λεωφόρος της Δύσης» του Μπίλλυ Ουάιλντερ. Την παράσταση «Στροχάιμ» σκηνοθετεί ο Σταμάτης Φασουλής.

 

Την αρχέγονη πηγή της απαρχής του κινηματογράφου και μία από τις εμβληματικές του μορφές, αυτή του κινηματογραφιστή και ηθοποιού Εριχ Φον Στροχάιμ εξερευνά το ομώνυμο έργο του Δ.Δημητριάδη. Πώς ξεκινούν όλα;

Ο Έριχ Φον Στροχάιμ υπήρξε εξαιρετικά ταλαντούχος αυστροαμερικανός σκηνοθέτης και ηθοποιός, αλλά και μία παράξενη και  σύνθετη προσωπικότητα. Το έργο, ένα λυρικό κείμενο, ξεκινά εκεί όπου η ταινία «Η Λεωφόρος της Δύσης» τελειώνει. Διαδραματίζεται στην πραγματική ημερομηνία του θανάτου του Στροχάιμ, στις 12 Μαϊου 1957, εφτά χρόνια μετά τη «Λεωφόρο της Δύσης». Στο σπίτι του στη Γαλλία, όπου μένει με τη σύντροφό του Ντενίζ Βερνάκ, χτυπάει το κουδούνι και μπαίνει η Νόρμα Ντέσμοντ, το πρόσωπο της μυθοπλασίας, η ηρωΐδα της ταινίας. Η Νόρμα Ντέσμοντ χαρίζει στον Στροχάιμ τον θάνατο που του αξίζει. Γίνεται ο άγγελος θανάτου, ένας ψυχοπομπός που θα τον περάσει στην αθανασία.

 

Ήρωες πραγματικοί και φανταστικοί, είδωλα κι αντανακλάσεις, πώς συνυπάρχουν επί σκηνής, μέσα από ποια συνθήκη συναντούν τον θεατή;

Αυτό είναι το ωραίο που μόνο το θέατρο μπορεί ως συνθήκη να επιτρέψει: Μία συνάντηση πραγματικών προσώπων με ένα πρόσωπο που «γεννιέται» και ζει σε μία ασπρόμαυρη οθόνη. Που υπάρχει όσο υπάρχουν τα φώτα της. Τα πρόσωπα συνδιαλέγονται μεταξύ τους και μέσα από τους διαλόγους τους τίθενται ερωτήματα περί ζωής και θανάτου, αλήθειας και ψεύδους, πραγματικού και φανταστικού, μέσα από μία ποιητική γραφή ενός κειμένου που αγγίζει τον φιλοσοφικό στοχασμό.

 

Ζείτε στο σήμερα. Αναπολείτε το παρελθόν, όπως η ηρωΐδα σας;

Η ζωή με έχει διδάξει ότι το μόνο υπαρκτό είναι ένα συνεχές ρέον παρόν. Το θεμα είναι να ζούμε με όλη μας την ένταση το σήμερα. Το μέλλον άδηλον.

 

Μήπως έτσι ξορκίζουμε τον φόβο του θανάτου; Σας έχει απασχολήσει ο θάνατος;

Μέσα από την τέχνη του θεάτρου ξορκίζω τη θνητότητά μου. Πάνω στη σκηνή αισθάνομαι πιο ζωντανή. Υπάρχει μία πύκνωση ενέργειας, την οποία δανειζόμαστε εμείς οι ηθοποιοί για να επικοινωνήσουμε με τους θεατές και το σύμπαν. Αυτό δεν μας κάνει αθάνατους γιατί η ύλη έχει ημερομηνία ληξης, αλλά είναι μία παρηγοριά. Μπορείς να ζεις το τεράστιο αίνιγμα της ζωής σου με πολύ μεγάλη ένταση κι εσωτερικό φως.

 

Αποτελεί η τέχνη διαφυγή της ανθρώπινης ύπαρξης σε καιρούς χαλεπούς; Μας διαμορφώνει η τέχνη;

Η ιστορία διδάσκει ότι ο κόσμος δεν αλλάζει μόνο έτσι, δυστυχώς. Έστω και μία συνείδηση να «ξύσεις», να δώσεις τα ερεθίσματα σε έναν άνθρωπο να νιώσει, να σκεφτεί, κι αυτό είναι κέρδος. Από την άλλη, είναι ένας τρόπος να υπάρχεις, ένα προσωπικό όφελος. Μέσα από την τέχνη ζούμε κι εμείς τη ζωή μας, αντιστεκόμαστε, χαράζουμε μία φωτεινή πορεία μέσα σε ένα σκοτάδι υπαρξιακό, κοινωνικό, πολιτικό.

 

kar2

 

Σας επηρέασαν τα χρόνια της κρίσης;

Φυσικά, όπως όλους τους πολίτες της χώρας. Αισθάνθηκα οργή, κοροϊδία, τη διάψευση των ελπίδων και των ονείρων. Βλέπω τις ζωές μας να έχουν γκρεμιστεί, το τεράστιο τίμημα που πληρώνουμε, τη διάλυση στα νοσοκομεία, την υγεία, την παιδεία, τον πολιτισμό, τα κεκτημένα δικαιώματα μέσα από δεκαετίες αγώνων να έχουν καταστρατηγηθεί.

 

Πώς βλέπετε να εξελίσσονται τα πράγματα;

Δεν έχω τις εξειδικευμένες γνώσεις για να πω με ασφάλεια, πού θα μας οδηγήσει αυτή η αλλαγή. Βρίσκομαι κι εγώ μέσα σε ένα ερωτηματικό και μία αγωνία. Προσπαθήσαμε να δώσουμε με την ψήφο μας το βήμα σε ένα κόμμα που δεν είχε βιώσει τη φθορά και τη διαφθορά της εξουσίας. Ζήσαμε μία περίοδο ανάτασης, υπερηφάνειας, ελπίδας. Και ξαφνικά νιώσαμε κλυδωνισμούς… Το καπιταλιστικό σύστημα μέσα στο οποίο ζούμε και υπάρχουμε είναι πολύ ισχυρό και σαφώς θα πολεμήσει ένα σύστημα ιδεολογίας που δεν το εκφράζει. Από την άλλη, μπορεί τα πράγματα να έχουν φτάσει σε ένα τόσο μεγάλο αδιέξοδο που κανείς να μην έχει τον τρόπο και τη δυνατότητα να τα αντιμετωπίσει… Περιμένουμε όλοι με αγωνία, για να δούμε πού θα μας οδηγήσει η κατάσταση. Μακάρι να υπάρξει αλλαγή παντού. Και στις συνειδήσεις  των πολιτών όλου του κόσμου και στην απίστευτη τραγωδία που ζουν οι λαοί.

 

Εμείς, ως πολίτες, τι μπορούμε να κάνουμε απέναντι σε αυτό;

Να μην ξεχνάμε τον άνθρωπο, να μην χάνουμε το κέντρο μας και να ενισχύσουμε τον ανθρωπισμό μας. Στα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα  που βιώνουμε, να επικεντρωνόμαστε στην αλληλλεγγύη, στη φροντίδα για τον άλλο. Να μην επιτρέπουμε να αναπτύσσονται στην κοινωνία μορφώματα φασιστοειδή και ρατσιστικά. Να τα καταπολεμήσουμε όπου τα βλέπουμε, να προτείνουμε έναν άλλο τρόπο σκέψης. Και να αντιστεκόμαστε.

 

Το καλοκαίρι θα φορέσετε το κοστούμι της Εκάβης στις «Τρωάδες», αποδεικνύοντας ακόμη μία φορά ότι δεν φοβάστε να «τσαλακώσετε»  την εικόνα σας…

Τέτοιοι σπουδαίοι ρόλοι θέλουν την ενέργεια του ηθοποιού στο φόρτε της… Θα υπηρετήσω την Εκάβη με όλη τη δύναμη του σώματός μου και των εκφραστικών μου μέσων.

 

Η ταυτότητα  της παράστασης

«Στροχάιμ» του Δημήτρη Δημητριάδη. Σκηνοθεσία: Σταμάτης Φασουλής. Σκηνικά: Νίκος Αναγνωστόπουλος.Κοστούμια: Ντένη Βαχλιώτη. Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης.Μουσική επιμέλεια: Παύλος Η. Αγιαννίδης. Πρωταγωνιστούν: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Ακις Βλουτής, Αγλαϊα Παππά. «Από Μηχανής Θέατρο» (Ακαδήμου 13, Μεταξουργείο, Αθήνα, τηλ. 2105231131).

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top