Τα σκοτεινά τοπία της ανθρώπινης ύπαρξης
Γράφει ο Δημήτρης Κιαχίδης //
«Κανείς δεν μπορεί να μας σώσει»
Σκηνοθεσία: Ροντρίγκο Σορογκόγιεν
Σενάριο: Ροντρίγκο Σορογκόγιεν, Ισαμπέλ Πένια
Ερμηνείες: Αντόνιο ντε λα Τόρε (Λουίς Βελάρδε), Ρομπέρτο Άλαμο (Χαβιέ Άλβαρο), Χαβιέρ Περέιρα (Αντρές Μπόσκουε)
Μαδρίτη Αύγουστος του 2011. Η πόλη πλήττεται ανηλεώς από τον καύσωνα αλλά και από την οικονομική κρίση. Επιπλέον αναμένεται η επίσκεψη του Πάπα που συνεπάγεται εκατομμύρια επισκέπτες. Θερινή ραστώνη δεν υφίσταται ούτως ή άλλως για την αστυνομία αλλά επιπλέον εμφανίζεται και ένα καινούργιο πρόβλημα: μία σειρά ιδιαίτερα βίαιων φόνων με θύματα υπερήλικες γυναίκες που όλοι συνοδεύονται και από σεξουαλική κακοποίηση. Την υπόθεση αναλαμβάνουν παρά τα γραφειοκρατικά εμπόδια δύο αστυνομικοί εντελώς διαφορετικοί μεταξύ τους. Ο Βελάρδε, αφοσιωμένος στο έργο του, έξυπνος, μεθοδικός. Ως άνθρωπος εσωστρεφής, μοναχικός, καλλιεργημένος και μάλλον αντικοινωνικός. Και ο Άλβαρο, παρορμητικός ενίοτε έως και βίαιος, προτιμά την δράση παρά την έρευνα. Χαρακτήρας εξωστρεφής, ομιλητικός, αστείος, παντρεμένος με δύο παιδιά. Η έρευνα τους σταδιακά θα αρχίσει να αποδίδει, δείχνοντας τους παράλληλα σκοτεινές όψεις και της ισπανικής κοινωνίας αλλά και του εαυτού τους.
Για άλλη μια φορά αναφέρομαι σε ισπανική ταινία, και πιστέψτε με, δικαιολογημένα! Και δεν ξέρω από που να ξεκινήσω για να αναφέρω τις αρετές αυτής της ταινίας. Κατ’ αρχάς το σενάριο: μία ιστορία που σε πρώτο επίπεδο ανάγνωσης είναι ένα σφιχτοδεμένο αστυνομικό θρίλερ, με σασπένς, ανατροπές και ένταση. Σε δεύτερο επίπεδο όμως, υπάρχουν καίριες ψυχολογικές, κοινωνιολογικές και πολιτικές αναφορές. Η βία της οποίας είμαστε μάρτυρες ή που ασκούμε και η επίδραση της στον ψυχισμό μας, η μοναξιά και η αποξένωση της μεγαλούπολης, ο χαρακτήρας της αστυνομίας, η ενδοοικογενειακή βία, η καταπίεση της θρησκείας και δη του καθολικισμού, η ανάγκη για ανθρώπινη επαφή, η σπουδαιότητα της φιλίας.
Οι δύο αστυνομικοί αναλύονται πλήρως ως χαρακτήρες. Είναι απόλυτα ρεαλιστικοί, με όλα τα προτερήματα και τα ελαττώματα ενός ανθρώπου, και δρουν συμπληρωματικά ο ένας προς τον άλλον.
Εντυπωσιακή είναι η περιγραφή του δολοφόνου με έμφαση στην ψυχρότητα και την αποφασιστικότητα του.
Έντονη κινηματογραφική αφήγηση με διαρκώς κινούμενη κάμερα (είτε στο χέρι στο πρώτο μισό του φιλμ, είτε steadicam στο δεύτερο μισό), γύρισμα σε φυσικούς χώρους, συγκλονιστικός ρεαλισμός, και βασικό επίτευγμα η εξαιρετική αποτύπωση της ατμόσφαιρας της Μαδρίτης, λ.χ. προσέξτε στην σεκάνς καταδίωξης μέσα στο πλήθος και στον σταθμό του μετρό τις λεπτομέρειες που περιγράφονται, ή σ’ αυτές μέσα στους κλειστούς χώρους όπου νοιώθει κανείς τον καύσωνα της πόλης!
Είδαμε την υποκριτική δεινότητα του Αντόνιο ντε λα Τόρε στο συγκλονιστικό ”Η οργή ενός υπομονετικού ανθρώπου” και μας την επιβεβαιώνει και εδώ δίνοντας σάρκα και οστά στον εμμονικό και αντικοινωνικό Βελάρδε. Αυτός όμως που είναι πραγματικά συναρπαστικός είναι ο Ρομπέρτο Άλαμο ως Άλβαρο. Ερμηνεύει έναν χαρακτήρα με μεγάλες συναισθηματικές μεταπτώσεις και αντιφάσεις, χρησιμοποιώντας κυριολεκτικά όλο το σώμα του. Πολύ καλός ο Χαβιέρ Περέιρα στον ρόλο του δολοφόνου.
Μία κατάβαση στα σκοτεινά και τρομακτικά τοπία της ανθρώπινης ύπαρξης. 9/10
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
“Το Ναυάγιο”. Στις ξέρες της τηλεθέασης
23/04/2024, 8:22 μμ -
✩ «Normal People». Ψυχική υγεία και εγωισμός
16/04/2024, 8:11 μμ -
✩ Για την ταινία «Τοτέμ» | Η αγάπη, το ανάχωμα στη φθορά
16/04/2024, 8:10 μμ -
Φιλμικά υβρίδια & μεταγλώσσα στον μεταμοντέρνο κινηματογράφο.
09/04/2024, 8:05 μμ -
«Μέσα στη Μέρα». Με την κοφτερή αμεσότητα ενός χαϊκού
09/04/2024, 8:03 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Δύο ποιήματα
Γράφει η Μαρία Α. Μίτλεττον // * ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΑΠ’ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ Κανείς δεν αγαπά τους δεινοσαύρους πιο πολύ απ’ το παιδί μου που ψηλαφίζει μαύρους βρυχηθμούς και κόκκινα νυχόφτερα, μετρά τις κίτρινες
Περισσότερα -
☆ Παγκόσμια Ημέρα Γυναικολογικής Ογκολογίας, η ημέρα που χρωματίζουμε την Ελλάδα μωβ…
Γράφει η Ρίτα Βελώνη // Η 4η Παγκόσμια Ημέρα Γυναικολογικής Ογκολογίας, World GO Day, είναι εδώ. Στις 20 Σεπτεμβρίου, χιλιάδες ασθενείς από 25 και πλέον χώρες, θα συναντηθούν με πάνω από 60 οργανισμούς υγείας, ομάδες εξειδικευμένων παρόχων υγείας
Περισσότερα -
Διήγημα «Το Κυνήγι του Φωτός»
Γράφει ο Φώτης Νικολάου // * «Εν αυτώ ζωή ήν και η ζωή ήν το φως των ανθρώπων˙ και το φως εν τη σκοτία φαίνει, και η σκοτία αυτό ού κατέλαβεν». (Κατά Ιωάννην 1,5) Όταν ήμουν
Περισσότερα -
Γουίλιαμ Μπάροουζ
Γουίλιαμ Μπάροουζ: “Παρανοϊκός είναι εκείνος που αρχίζει να καταλαβαίνει τι συμβαίνει γύρω του.” ———————————– Στη φωτό ο συγγραφέας στο ξενοδοχείο Beat Hotel, στο Παρίσι το 1959 (@Loomis Dean/Getty Images)
Περισσότερα -
Περί έρωτος
Γράφει ο Άγγελος Χαριάτης // «Θερινοί έρωτες», Επιμέλεια: Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης και Μπελίκα Κουμπαρέλη,Εκδόσεις Καστανιώτη Θερινοί έρωτες είναι ο τίτλος του συλλογικού τόμου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη, σε επιμέλεια του Ελπιδοφόρου Ιντζέμπελη και της Μπελίκας Κουμπαρέλη. Τα
Περισσότερα -
Για τον εκλιπόντα αγαπημένο
Γράφει η Τζένη Μανάκη // Αρχοντούλα Διαβάτη «Φωτεινός Θάλαμος», εκδ. Νησίδες «Δεν είσαι εδώ Μετοίκησες αλλού» Όσο ζούσες μαζί μας έκρυβες με τις πλάτες σου το οχληρό τοπίο τα κακώς κείμενα όλα και τον θάνατό
Περισσότερα -
Ο Γιώργος Μπακλάκος στο Εργαστήρι του συγγραφέα
Το «Ημιυπόγειο» (εκδόσεις Βακχικόν, 2017) είναι το πρώτο μου βιβλίο. Ο κύριος όγκος των ποιημάτων αυτών συνεγράφη κατά τα πρώτα μου φοιτητικά χρόνια. Ο τίτλος «Ημιυπόγειο» υποδηλώνει ένα μοτίβο που περιγράφει τη σχέση φωτός και σκοταδιού, ζωής και
Περισσότερα
