Fractal
Home / ΑΠΟΨΕΙΣ / «Κι ίσα ένα αντρίκειο ανάστημα ψηλώσαν τον σωρό»
04/02/2015, 5:36 μμ

«Κι ίσα ένα αντρίκειο ανάστημα ψηλώσαν τον σωρό»

Της Αγγελικής Κώττη //

 

u0391u03BDu03C4u03B1u03AFu03BFu03C2 00050

 

Η ενόχληση κάποιων για τη συμβολική κίνηση του νέου πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα να καταθέσει λουλούδια στο μνημείο των εκτελεσμένων, στην Καισαριανή, καταδεικνύει πως η χώρα εκτός από έλλειμμα Δημοκρατίας έχει και έλλειμμα στην ιστορική μνήμη.

 

Με το να βρίσκονται στην εξουσία επί τόσες δεκαετίες οι πολιτικοί απόγονοι εκείνων που νίκησαν κατά τον εμφύλιο πόλεμο, εντέχνως «στρογγυλεύθηκαν» οι θηρωδίες των ναζί και παρασιωπήθηκε η αληθινή φύση του φασισμού. Λογικό, καθώς σςτην πλειονότητά τους πριν στρατευθούν εναντίον των Αριστερών, είχαν συνεργαστεί με τους γερμανούς κατακτητές και τους δωσίλογους συνεργάτες τους.

Βεβαίως, το ζητούμενο δεν είναι και δεν πρέπει να είναι, να ανοίξουν και πάλι οι πληγές του διχασμού, ο οποίος κόστισε διπλά στη χώρα. Η Αριστερά πλήρωσε με το αίμα της. Η πατρίδα όμως, στερήθηκε λόγω της διαμάχης πολλά, με κυριότερο την απουσία κάθε αξιοκρατίας, ακόμα και ανάμεσα στους νικητές. Επέπλευσαν οι «ελαφροί», αν με εννοείτε, όσοι ήταν σκληροί, δημαγωγοί και δημεγέρτες, όσοι φώναζαν και έκαναν πραξικοπήματα αντί εκείνων που θα μπορούσαν να προσφέρουν στην ανοικοδόμηση. Εξ ου και το χάσμα δεν γεφυρώθηκε ποτέ.

Ετσι λοιπόν, η Εθνική Αντίσταση είναι σαν να μην υπήρξε. Γιατί; Επειδή η ραχοκοκαλιά της ήταν το ΕΑΜ. Οι συνεργάτες των κατακτητών μέσα από τους διαύλους που είχαν για να ελέγχουν και να χειραγωγούν τα πάντα (Εθνικό Ιδρυμα Ραδιοφωνίας, -ΕΙΡ-, εφημερίδες, σχολικά βιβλία, κυρίαρχη αφήγηση) επέβαλαν εγκληματική σιωπή στην θαυμαστή εξέγερση του ελληνικού λαού, ο οποίος, σε αντίθεση με τους ίδιους, δεν βολεύτηκε «κάτω απ’ τα ξένα βήματα». Μερικές αναφορές ακροθιγώς, δεν αποτελούν παρά την εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Γενιές και γενιές σε αυτά τα εβδομήντα χρόνια μεγάλωσαν χωρίς να συνειδητοποιήσουν τα ναζιστικά εγκλήματα. Είναι και αυτός ένας λόγος για την άνοδο των ψήφων σε ακροδεξιά και φιλοναζιστικά κόμματα. Σαφώς όχι ο σημαντικότερος.

Αν τα βιβλία της σχολικής Ιστορίας ξαναγραφτούν, μεγάλο βάρος πρέπει να δοθεί στην αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας. Στην Καισαριανή, στο Χαϊδάρι, σε άλλους τόπους εκτελέσεων, δολοφονήθηκαν από τον κατακτητή και στους συνεργάτες του αθώοι άνθρωποι, που πάλεψαν για την ελευθερία της πατρίδας. Ανάμεσά τους, πολλοί αριστεροί, πολλοί κομμουνιστές. Οι πράξεις τους δεν ήταν αντεθνικές, το απολύτως αντίθετο. Οσο δεν το ξεκαθαρίζει αυτό η επίσημη πολιτεία όσο η ιστορική αλήθεια δεν αποκαθίσταται, η Ιστορία θα μένει κολοβή.

Προσωπικά, με τη συγκίνηση μιας απογόνου ανταρτών, θα ήθελα να καταθέσω στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής τους στίχους του Νίκου Καββαδία από το ποίημά του Federico Garcia Lorca:

«Ατσίγγανε κι αφέντη μου με τι να σε στολίσω;
φέρτε το μαυριτάνικο σκουτί το πορφυρό
στον τοίχο της Καισαριανής μας φέραν από πίσω
κι ίσα ένα αντρίκειο ανάστημα ψηλώσαν το σωρό.

Κοπέλες απ’ το Δίστομο, φέρτε νερό και ξύδι
κι απάνω στη φοράδα σου δεμένος σταυρωτά
σύρε για κείνο το στερνό στην Κόρδοβα ταξίδι
μέσα απ’ τα διψασμένα της χωράφια τα ανοιχτά.»
Και μαζί, ένα δάκρυ

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top