Γιώργος Καγιαλίκος: «Η έμπνευση πηγάζει από τα έγκατα της ανθρώπινης ψυχής»

Συνέντευξη στη Βάσω Κιούση //

Με αφορμή την καινούργια του δισκογραφική δουλειά που παρουσιάζεται στον Ιανό, Τετ α τετ με τον δημιουργό.

-Από πού πηγάζει η έμπνευσή σας;

Νομίζω πως η έμπνευση πηγάζει από τα έγκατα της ανθρώπινης ψυχής. Εκεί συσσωρεύονται μνήμες, ήχοι, εικόνες και συναισθήματα και δημιουργούν όλα μαζί ένα νέο μίγμα που κάποιες απροσδιόριστες στιγμές ένας εσωτερικός μας σεισμός το φέρνει σαν λάβα στην επιφάνεια.

-Πότε αρχίσατε να ασχολείστε με τη σύνθεση;

Από τα πρώτα εφηβικά μου χρόνια. Από πολύ μικρότερη ηλικία όμως ένιωσα την ανάγκη της δημιουργίας και ασχολήθηκα με την ζωγραφική.
Αργότερα όταν συνειδητοποίησα πως μπορούσα να συνθέτω μελωδίες, εγκεφαλικά στην αρχή και ύστερα με την βοήθεια του πιάνου, αποφάσισα να γραφτώ στο ωδείο.
Αγαπώ όλες τις Τέχνες και αν δεν ήμουν μουσικός ίσως να είχα ασχοληθεί με την ζωγραφική την σκηνοθεσία ή την λογοτεχνία.

-Πως δημιουργήθηκε η ανάγκη  έκφρασης μέσα από τον στίχο;

Στην αρχή ήταν μια ανάγκη πρακτική καθώς έπρεπε να έχω κάτι για να μελοποιήσω. Έτσι γράφτηκαν οι πρώτοι μου στίχοι που πολλές φορές τους μελοποιούσα ταυτόχρονα.
Στην πορεία υπήρξαν πολλές οι φορές που στα τραγούδια μου έγραφα τη μουσική και τον στίχο. Αισθάνομαι όμως περισσότερο συνθέτης και προτιμώ να δουλεύω κατευθείαν σε υλικό άλλων στιχουργών.

-Δημιουργείτε πρώτα τον στίχο και μετά τη μουσική;

Τώρα πια ναι. Νομίζω πως είναι ο πιο ορθόδοξος τρόπος.
Είναι σημαντικό να μελοποιεί κανείς πάνω σε ένα ολοκληρωμένο και άρτια τεχνικά υλικό, έτοιμο να υποδεχθεί μουσικές φράσεις και να μετασχηματιστεί σε ένα νέο αυτόνομο έργο.

-Γιατί επιλέξατε αυτό το είδος μουσικής και σε τι κοινό απευθύνεστε;

Δεν επέλεξα συνειδητά κάποιο είδος μουσικής. Κινήθηκα προς την κατεύθυνση που με οδήγησε το ένστικτό μου και βρέθηκα σε έναν μουσικό κόσμο που πρωταρχικό ρόλο έχει η αισθητική.
Αμέσως ένιωσα πως αυτό είναι το σπίτι μου. Εκεί ζω, εκεί δημιουργώ και από εκεί απευθύνομαι σε όσους νιώθουν και καταλαβαίνουν την μουσική με τους κώδικες που την κατανοώ κι εγώ.

-Πως επιλέγετε κάθε φορά τον τίτλο της δισκογραφικής σας δουλειάς;

Με το σκεπτικό πως ο τίτλος πρέπει να εκφράζει και να περιέχει το σύνολο της, να έχει τη γεύση της.  Δεν επιλέγει ο συνθέτης πάντα όμως τον τίτλο ενός δίσκου. Στις δύο τελευταίες δισκογραφικές μου δουλειές οι τίτλοι «Το κρύσταλλο του κόσμου» και «Αιώνια μέθη» δόθηκαν από τους στιχουργούς, Γιάννη Ευθυμιάδη και Δημήτρη Λέντζο αντίστοιχα, ως ολοκληρωμένη πρόταση των κύκλων τραγουδιών που μου εμπιστεύτηκαν για την μελοποίησή τους.

-Λέγεται ότι ακολουθείτε την «σχολή Χατζιδάκι», είναι το πρότυπό σας;

Η αισθητική του Μάνου Χατζιδάκι είναι ο μουσικός κόσμος που προανέφερα. Δεν είχα την τύχη να τον γνωρίσω προσωπικά αλλά το έργο του με έχει επηρεάσει βαθιά.
Στα ωδεία αναρωτιόμουν τον λόγο που υπάρχουν βιβλία αρμονίας με αυστηρούς κανόνες για την λύση των ασκήσεων και οι καθηγητές μου εξηγούσαν πως οι κανόνες προέκυψαν εκ των υστέρων μέσα από τα έργα των μεγάλων συνθετών της κλασικής περιόδου. Πιστεύω πως μέσα από το έργο του Χατζιδάκι δίνονται υπέροχοι κανόνες για την τραγουδοποιία και πως η μουσική και τα τραγούδια του είναι το εγχειρίδιο στο οποίο συνειδητά ή ασυνείδητα ανατρέχω και εμπιστεύομαι.
Είχα την τύχη όμως να γνωρίσω τον συνθέτη που θεωρώ πως κατάλαβε περισσότερο από τον καθένα το Χατζιδακικό έργο εξελίσσοντάς το, και αυτός δεν είναι άλλος από τον Νίκο Κυπουργό. Αυτός είναι το ζωντανό πρότυπό μου.

-Τι πιστεύετε για τα μουσικά πράγματα της Ελλάδας; Δίνονται ευκαιρίες σε νέους συνθέτες; Τι προτείνετε ότι θα μπορούσε να γίνει;

Η σημερινή εποχή χαρακτηρίζεται από την υπερβολική προβολή των ερμηνευτών που εξυπηρετεί ένα γενικότερο μάρκετινγκ και υποβαθμίζει τους δημιουργούς. Έτσι έχουν μεγαλώσει αρκετές πλέον γενιές με την αίσθηση πως μουσική είναι μόνο το τραγούδι, τραγούδι είναι μόνο ο τραγουδιστής και οι καλύτεροι είναι αυτοί που ακούγονται στα ραδιόφωνα ή ξεχωρίζουν στους τηλεοπτικούς διαγωνισμούς.
Και εκεί όμως ευκαιρίες μόνο για μελλοντικούς ερμηνευτές. Ο νέος δημιουργός πολύ δύσκολα θα βρει ευκαιρίες για να αναδείξει το ταλέντο του και ο μόνος δρόμος είναι να τις δημιουργήσει ο ίδιος.
Είναι όλα λάθος. Ο μόνος τρόπος για να αναθεωρηθούν οι αξίες είναι η μουσική παιδεία. Δυστυχώς όμως στα σχολεία το μάθημα της μουσικής είναι μια εύκολη ώρα ανάμεσα σε δύσκολα μαθήματα. Αν αλλάξει αυτό τότε θα αλλάξουν πολλά.

-Οι δημιουργίες σας είναι πολύ προσεγμένες και παρουσιάζονται σε ιδιαίτερους-ξεχωριστούς χώρους. Τι άλλο θα θέλατε, ποια είναι τα επόμενα όνειρά σας-οι στόχοι σας για τη δουλειά σας;

Πρόσφατα ολοκληρώθηκε η τελευταία δισκογραφική μου δουλειά με τίτλο «Αιώνια μέθη». Ένας κύκλος έντεκα τραγουδιών σε στίχους του Δημήτρη Λέντζου και τις ερμηνείες του Ανδρέα Καρακότα της Ευτυχίας Μητρίτσα και της Πίτσας Παπαδοπούλου που κυκλοφορεί από τον «Μετρονόμο».
Μια νέα δουλειά που θέλω να πιστεύω πως έρχεται ως συνέχεια των προηγούμενων και που νέο της στοιχείο είναι οι αναφορές στο λαϊκό μας τραγούδι.
Έχοντας ολοκληρώσει πέντε δισκογραφικές εργασίες τα τελευταία έξι χρόνια αισθάνομαι πως έχει κλείσει ένας πρώτος κύκλος.
Νομίζω πως με αυτά τα πενήντα και πλέον τραγούδια έχω δώσει ένα πρώτο δείγμα γραφής και θα ήθελα να ασχοληθώ για ένα διάστημα με την παρουσίαση της δουλειάς μου.

Ο Γιώργος Καγιαλίκος είναι συνθέτης- ερμηνευτής – στιχουργός.

Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε πιάνο και ανώτερα θεωρητικά. Αρμονία και πιάνο με καθηγητή τον Δημήτρη Μακροπόδη, Αντίστιξη και Ενοργάνωση με τον Τηλέμαχο Τάτση, Φούγκα και Ενορχήστρωση με τον Κώστα Κλάββα.

Παράλληλα με τις κλασσικές σπουδές ασχολήθηκε με το τραγούδι και την μελοποίηση. Τα τραγούδια του τα μοιράζονταν για πολλά χρόνια μόνο με φίλους και αγαπημένα πρόσωπα.

Τoν Νοέμβριο του 2011 με την ενθάρρυνση και την βοήθεια του Νίκου Κυπουργού κυκλοφόρησε την πρώτη του δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Εννέα Κρυμμένα Τραγούδια» (Orion Music) με την συμμετοχή της Έλλης Πασπαλά.  https://www.youtube.com/watch?v=kU21zBZ1Qvs&t=1s

Τραγούδια που βγαίνουν από το συρτάρι του

-Το 2012 μελοποίησε, ερμήνευσε και ηχογράφησε μια σειρά ποιημάτων του Νικηφόρου Βρεττάκου «Το βάθος του κόσμου» από την οποία  το ποίημα «Ολονυχτία» διακρίθηκε στον Α΄ Διαγωνισμό Μελοποιημένης Ποίησης που διοργάνωσαν τα περιοδικά Μετρονόμος, MusicΗeaven και Ποιείν.

https://www.youtube.com/watch?v=Q22U6069Hdc

-Τον Νοέμβριο του  2014 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις “Μετρονόμος” η δεύτερη δισκογραφική του δουλειά με τίτλο «Φυγή» με ερμηνευτές τη Μαρία Φαραντούρη, τον Δώρο Δημοσθένους, τον Γιάννη Λεκόπουλο, την Λίλιαν Τσατσαρώνη και τον ίδιο.

^[1]https://www.youtube.com/watch?v=w_OOUTxmQgU&t=1226s Δέκα ποιήματα-δέκα τραγούδια –δέκα μύθοι-δέκα γυναίκες: Αρετούσα-Μαγδαλινή,Γοργόνα-Μήδεια-Αριάδνη-Ιφιγένεια-Ελένη-Κασσιανή-Κίρκη-Φαίδρα.

–Τον Δεκέμβριο του 2015 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις “Μετρονόμος” το βιβλίο – cd με τίτλο «Και εσείς καλύτερα», σε στίχους και μουσική του ίδιου, ερμηνεία της Λίλιαν Τσατσαρώνη και εικονογράφηση της Ζωής Νικητάκη.

^[2] https://www.youtube.com/watch?v=HHDtNr7qyco&t=352s επτά τραγούδια εμπνευσμένα από παραμύθια

-Επίσης την ίδια χρονιά συνεργάζεται με την Γιοβάννα και ηχογραφεί και κυκλοφορεί ψηφιακά το τραγούδι «Έλα κόρη μου έλα μάτια μου», σε στίχους της ίδιας.

^[3] https://www.youtube.com/watch?v=oDa7GgJXUd4

-Τον Ιούλιο του 2016 συνεργάζεται με την Εύα Θωμοπούλου και ηχογραφεί με την φωνή της το τραγούδι “Άδειο χέρι”, σε στίχους της Χριστίνας Κουκέλη, τραγούδι το οποίο κυκλοφόρησε ψηφιακά.

https://www.youtube.com/watch?v=wyiNEe3XPNk

-Τον Δεκέμβριο του 2016 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις “Μετρονόμος” το βιβλίο – cd με τίτλο “Το Κρύσταλλο του κόσμου”. Ένας κύκλος δέκα τραγουδιών σε στίχους του Γιάννη Ευθυμιάδη, μουσική του Γιώργου Καγιαλίκου και ερμηνεία της Βικτωρίας Ταγκούλη.

^[4] https://www.youtube.com/watch?v=127GJ2CB5jA&t=411s

-Στα τέλη του 2017 συνεργάζεται με τον Κώστα Παρίσση με την φωνή του οποίου ηχογράφησε το τραγούδι “Μια τέλεια μέρα” και κυκλοφόρησε σε ψηφιακό single από την “Φόρμιγγα Αρτ”

https://www.youtube.com/watch?v=oHjA4hA1VFc

-Τον Φεβρουάριο του 2018 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις “Μετρονόμος” το cd με τίτλο “Αιώνια Μέθη” με 11 τραγούδια σε μουσική του Γιώργου Καγιαλίκου, στίχους του Δημήτρη Λέντζου και ερμηνείες της Πίτσας Παπαδοπούλου, του Ανδρέα Καρακότα και της Ευτυχίας Μητρίτσα.

Ένας κύκλος έντεκα τραγουδιών για τα ανθρώπινα πάθη, την αιώνια μέθη και τη χθόνια μοίρα. Τραγούδια που αφηγούνται μικρές ιστορίες για την ωραία νοσταλγία μιας μελούμενης πλάνης και με το λυτρωτικό – παντοτινό αίτημα μνήμης «μνήσθητί μου, όταν έλθεις».
Η επίσημη παρουσίαση του άλμπουμ θα γίνει στις 20 Φεβρουαρίου στον Ιανό.

Παίζουν οι μουσικοί
Νεοκλής Νεοφυτίδης: πιάνο
Δημήτρης Ρέππας: μπουζούκι, μαντολίνο
Γιώργος Βεντουρής: μπάσο
Διονύσης Βερβιτσιώτης: βιολί
Μαρίνος Γαλατσινός: κλαρινέτο, φλάουτο
Βαγγέλης Σκούρας: Γαλλικό κόρνο
Τίνα Δεσύλλα: όμποε
Γιάννης Καραμπέτσος: τρομπέτα

Ενορχήστρωση: Γιώργος Καγιαλίκος

Έχει παρουσιάσει την δουλειά του στους συναυλιακούς χώρους: Ιανός, Κελάρι Athenaeum, Αίθουσα συναυλιών “Φίλιππος Νάκας”, Galerie Δημιουργών, Ενθύμιον, Πολυχώρος Τέχνης Αλεξάνδρεια, Αίθουσα Πολιτιστικού Συλλόγου Πάρου “Αρχίλοχος” κ.α