28 Αυγούστου – Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε
Eπιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα //
Ο Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε γεννημένος σαν σήμερα το 1749, ήταν παγκοσμίου αναστήματος Γερμανός ποιητής, μυθιστοριογράφος, δραματουργός, θεωρητικός της Τέχνης και επιστήμονας.Υπήρξε μία από τις κορυφαίες διάνοιες όχι μόνο της Γερμανίας, αλλά ολόκληρου του κόσμου. Μεγαλοφυΐα της εποχής του, διακρίθηκε ως ποιητής, συγγραφέας θεατρικών έργων, φιλόσοφος, ζωγράφος, αλλά και επιστήμονας και πολιτικός.
Γιος μιας ιδιαίτερα εύπορης οικογένειας. Διδάχτηκε κατ’ οίκον πάνω σε μια ευρεία σειρά θέματα, με έμφαση στους κλασικούς συγγραφείς και τις γλώσσες Σε ηλικία 15 χρονών έγραψε τα πρώτα του ποιήματα, τα οποία στη συνέχεια κατέστρεψε. Αντιπαθεί ιδιαίτερα την Εκκλησία, την ιστορία της οποίας χαρακτήρισε «συνονθύλευμα πλανών και βίας».Το 1765 ξεκίνησε σπουδές Νομικής στη Λειψία κατόπιν επιθυμίας του πατέρα του. Παράλληλα με τις σπουδές του ασχολήθηκε με τις εικαστικές τέχνες. Στην Λειψία ήρθε σε επαφή με το έντονο ελληνικό στοιχείο της πόλης. Ως φίλος των Ελλήνων και της Ελλάδας αφιέρωσε πολλά έργα του στην Ελληνική Αρχαιότητα. Έχει πει άλλωστε: ” Ό,τι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο είναι και η Ελλάδα για την οικουμένη.”
Με αφορμή έναν άτυχο έρωτα, δημιουργεί το πρώτο του θεατρικό έργο το 1767. Ολοκληρώνει τις σπουδές της Νομικής το 1768 και από το 171 εξασκεί το επάγγελμα του δικηγόρου. Το 1774, σε ηλικία 25 ετών δημοσιεύει το έργο που του χάρισε την πανευρωπαϊκή αναγνώριση: “Τα πάθη του νεαρού Βέρθερου”, με το οποίο δημιουργεί το πρότυπο του ρομαντικού ήρωα. Με το ποίημά του «Προμηθέας», όπου υποστήριξε ότι άνθρωπος πρέπει να πιστεύει στον εαυτό του κι όχι στους θεούς, γίνεται ο εκπρόσωπος ενός ολόκληρου κινήματος.
Παράλληλα με τη λογοτεχνία και τη δραματουργία, μελέτησε φυσική, χημεία και ανατομία – ήταν αυτός ο οποίος, 70 χρόνια πριν από τον Δαρβίνο, διατύπωσε την θεωρία της ενότητας και της συνέχειας στη φύση, παρατηρώντας τις μορφολογικές ομοιότητες μεταξύ ειδών.Η μελέτη της συγκριτικής ανατομίας τον οδήγησε να εισηγηθεί το 1790 ένα νέο κλάδο των επιστημών της φύσης, τη Μορφολογία.
Τα χρόνια 1791 – 1817 διεύθυνε το Αυλικό Θέατρο της Βαϊμάρης. Το 1806 παντρεύτηκε τη Christiane Vulpius, με την οποία είχε ήδη από το 1789 ένα γιο, χρονιά κατά την οποία ξέσπασε η Γαλλική Επανάσταση, της οποίας υπήρξε θαυμαστής. Ο “Φάουστ”, το διασημότερο έργο του και το δημιούργημα μιας ολόκληρης ζωής, ολοκληρώθηκε ένα έτος πριν το θάνατο του, ενώ η αυτοβιογραφία του «Ποίηση και Αλήθεια», θεωρείται από τ’ αριστουργήματα του γερμανικού πεζού λόγου.
Πέθανε στις 22 Μαρτίου του 1832, και οι τελευταιες του λεξεις ηταν: “Φως,περισσοτερο φως” .
Έχει πει:
• Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου φαίνεται απ’ αυτό που θεωρεί αστείο.• Όταν δυο άνθρωποι μαλώνουν, φταίει εκείνος που είναι πιο έξυπνος.
• Ο έξυπνος άνθρωπος αλλάζει γνώμη. Ο ηλίθιος ποτέ.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
18 Μαΐου – Μπέρτραντ Ράσελ
18/05/2018, 9:17 πμ -
17 Μαΐου – Σάντρο Μποτιτσέλλι
17/05/2018, 4:51 μμ -
16 Μαΐου – Μαρία Γκαετάνα Ανιέζι
15/05/2018, 11:30 μμ -
15 Μαΐου – Κάρλος Φουέντες
15/05/2018, 10:24 πμ -
14 Μαΐου – Άουγκουστ Στρίντμπεργκ
14/05/2018, 3:53 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Θεατρικός μονόλογος: “Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος και η Δημοκρατία”
Της Μάτας Παπανικολάου // Κυρία κοντά στα 70-75. Στυλ γεροντοκόρης. Στεγνή με κότσο, φορά ρούχα στα χρώματα γκρίζα και μπεζ. Μια μπλούζα με γιακαδάκι που κουμπώνει μπροστά. Φούστα αρκετά κάτω από το γόνατο. Κάλτσες χοντρές. Τα παπούτσια με
Περισσότερα -
8 Οκτωβρίου – Κώστας Ταχτσής
Επιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα // Ο Κώστας Ταχτσής, γεννημένος σαν σήμερα το 1927, ήταν ποιητής και συγγραφέας της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς. Το μοναδικό μυθιστόρημά του «Το τρίτο στεφάνι», που εκδόθηκε το 1962, σφράγισε την ελληνική λογοτεχνία. Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1951
Περισσότερα -
Λογοτεχνική γλώσσα και κοινωνικά στερεότυπα
Γράφει η Λίλια Τσούβα // Κατερίνα Παπαδημητρίου «Το ελληνικό διήγημα του 20ού αιώνα, Προσεγγίσεις, έξι διηγήματα ασκούν κριτική σε διηγηματογράφους της γενιάς του ’30», εκδ. Κομνηνός 2022 Η Κατερίνα Παπαδημητρίου στη μελέτη της Το ελληνικό διήγημα του 20ού
Περισσότερα -
Διήγημα: “Το δώρο”
Της Εύης Γιαννακοπούλου // * “Το δώρο” Μέσα από τα χοντρά, μαύρα γυαλιά του, κοιτούσε προσεκτικά τους επιβάτες που κατέβαιναν από το τρένο. Οι περισσότεροι κρατούσαν μια- δυο βαλίτσες στα χέρια και έμοιαζαν βιαστικοί. Πουθενά
Περισσότερα -
Σταρ διανοούμενος; Ή απλώς ένας πολύ καλός γραφιάς; Τελικά ο Ουμπέρτο Έκο έχει ‘το κοκαλάκι της νυχτερίδας’
Από την Κατερίνα Πουλοπούλου // «Τελικά είναι σημαντικό για κάποιον να διαβάζει; Η απάντησή του αποστομωτική. «Θα σας πω πώς νιώθω εγώ. Μου φτάνει που ξέρω να διαβάζω, γιατί έτσι μαθαίνω αυτά που δεν ξέρω, ενώ όταν γράφεις,
Περισσότερα -
Ποίηση: “Οι φίλοι”
Της Μαλβίνας Ιωσηφίδου // * Οι φίλοι Σε ψάχνω, απέναντι από το χάθηκες Σε αναζητώ, απέναντι από το πού; Λόγο δεν έδωσες Κατέβασες ρολά ! Λουκέτο… Μουσική που δεν παίζει! Επιγραφή : ραντεβού το Σεπτέμβρη
Περισσότερα -
Ποίημα: “Απασχολημένος άνθρωπος”
Γράφει η Dr. Δρούγκα Κλεονίκη // Απασχολημένος άνθρωπος Η απογοήτευση είναι το συναίσθημα που σκοτεινιάζει το μυαλό τα στρώματα της ψυχής τις λέξεις και τα ρήματα τις προσδοκίες που αναζητούν να κρυφτούν κάτω απ΄
Περισσότερα
