Fractal
Home / ΣΙΝΕΜΑ / Υπερήρωες στον ευρωπαϊκό σινεμά
14/06/2017, 12:59 μμ

Υπερήρωες στον ευρωπαϊκό σινεμά

Γράφει ο Δημήτρης Κιαχίδης //

 

«Με λένε Τζιγκ»

Σκηνοθεσία: Γκαμπριέλε Μαϊνέτι

Σενάριο: Νικόλα Γκουαγκλιανόνε, Μενότι (Ρομπέρτο Μαρτσιόνι)

Ερμηνείες: Κλαούντιο Σανταμαρία (΄Εντζο), Λούκα Μαρινέλι (Τζίνγκαρο), Ιλένια Παστορέλι (Αλέσια)

 

 

Καταδιωκόμενος από δύο αστυνομικούς, εξ’ αιτίας μιάς κλοπής που μόλις έκανε, ο Έντζο αναγκάζεται να μπει στα νερά του Τίβερη. Τελικά καταφέρνει να τους ξεφύγει, αλλά προσπαθώντας να βγει από το ποτάμι έρχεται σε επαφή με το περιερχόμενο ενός βυθισμένου βαρελιού. Το αποτέλεσμα είναι να εμφανίσει συμπτώματα που παραπέμπουν σε καθολική μόλυνση. Μετά από μία αγωνιώδη νύχτα στο φτωχό και άθλιο διαμέρισμα του, στις εργατικές πολυκατοικίες στα περίχωρα της Ρώμης, ξυπνά χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα, και επιπλέον διαθέτει τεράστια δύναμη. Αποφασίζει να την αξιοποιήσει αποκλειστικά και μόνο για το όφελος του. Ληστεύει ένα μηχάνημα ανάληψης μετρητών, αποσπώντας το από τη βάση του μόνο με τα χέρια του. Το βίντεο από το κύκλωμα παρακολούθησης δημοσιοποιείται στην τηλεόραση και το διαδίκτυο, προσφέροντας του ευρεία αναγνωρισιμότητα. Ο Έντζο βρίσκεται ήδη στο στόχαστρο της  αστυνομίας, αλλά στοχοποιείται και από τον Τζίνγκαρο, έναν τοπικό βαρώνο του εγκλήματος, μισότρελλο και μεγαλομανή, όταν σώζει από τα χέρια του μία νεαρή γειτόνισσα, την Αλέσια, και  επιπλέον ”παρεμβαίνει” σε κάποια από τα ”επαγγελματικά” σχέδια του κακοποιού. Η κοπέλα που υποφέρει από ψυχική διαταραχή εξ’ αιτίας του γεγονότος ότι κακοποιήθηκε όταν ήταν παιδί, έχει εμμονή με μία γιαπωνέζικη σειρά κινουμένων σχεδίων της δεκαετίας του ’80 που λεγόταν ”Τζιγκ το ρομπότ” και βλέπει στον Έντζο την ενσάρκωση του κεντρικού ήρωα. Αυτός σταδιακά αρχίζει να την ερωτεύεται και όπως είναι αναμενόμενο ο έρωτας τον μεταμορφώνει και τον οδηγεί στο να καταλάβει πως πρέπει να χρησιμοποιεί την δύναμη του για το συνολικό καλό.

Ανάμεσα στα πολλά σημαντικά βραβεία που έχει πάρει η ταινία (επτά βραβεία της ιταλικής ακαδημίας κινηματογράφου και όχι μόνο), ένα είναι ίσως το πιο ”εύστοχο”. Το μεγάλο βραβείο νέου κινηματογραφικού είδους στο L’ Etrange Festival 2016. Και αυτό γιατί όντως εισάγει ένα νέο είδος, ή αν θέλετε επαναπροσδιορίζει το είδος των ταινιών με υπερήρωες.

 

 

Τα τελευταία χρόνια η παραγωγή ταινιών με ήρωες της Marvel ή της D.C. έχει αυξηθεί κατακόρυφα, δίνοντας μας ως επί το πλείστον φιλμ που στοχεύουν ενσυνείδητα στο κοινό κάτω των 16 ετών, άρτιες τεχνικά αλλά απλοϊκές σεναριακά, χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι ο απόλυτος κανόνας. Ενδεικτικά αναφέρω την αριστουργηματική τριλογία του Κρίστοφερ Νόλαν πάνω στον Μπάτμαν και το εξίσου καλό ”Λόγκαν” του Τζέιμς Μάνγκολντ.

Tο ”Τζιγκ” ίσως να είναι το πρώτο  ευρωπαϊκό φίλμ με υπερήρωες. Σίγουρα και σεναριακά και σκηνοθετικά βασίζεται στα πρότυπα των αντίστοιχων αμερικάνικων ταινιών: η αιτία της μεταμόρφωσης του ήρωα είναι η έκθεση σε ραδιενεργό υλικό, υπάρχει ένα εμβληματικός ”κακός”, οι σεκάνς δράσης είναι έντονες και δυναμικές.

Από και εκεί και πέρα όμως η κατάσταση  διαφοροποιείται. Κατ’ αρχάς ο κεντρικός χαρακτήρας, που, τουλάχιστον στην αρχή της υπόθεσης, μόνο ήρωα δεν μπορεί να τον αποκαλέσει κάποιος. Μικροκακοποιός, ζει σ’ ένα άθλιο διαμέρισμα, χωρίς κανένα ενδιαφέρον, αρέσκεται στη θέαση συγκεκριμένου είδους ταινιών και αποκλειστικά αυτών, νοιάζεται μόνο για τον εαυτό του.

 

 

Θα τον μεταμορφώσει ο έρωτας, όχι για κάποια ”φυσιολογική ” κοπέλα, αλλά για μία αφελή, καλόκαρδη, διαταραγμένη ψυχολογικά, γειτόνισσα του, την Αλέσια. Όσο για τον ”κακό” Τζίγκαρο: μεταξύ άλλων έχει ως χόμπι το τραγούδι!

Αλλά οι δημιουργοί της ταινίας δεν θέλουν μόνο να εισάγουν μία κωμική διάσταση. Το πολιτικό σχόλιο είναι έντονο όπως και το κοινωνιολογικό. Η Ρώμη συγκλονίζεται από βομβιστικές επιθέσεις που κανείς δεν ξέρει από ποιόν προέρχονται. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι παρόν απειλώντας να διαλύσει την κοινωνική συνοχή της χώρας. Ο κόσμος που ζει στα θλιβερά εργατικά προάστια δεν έχει καμία προοπτική, τα ναρκωτικά κυριαρχούν, η ανθρώπινη ζωή δεν έχει αξία.

Όλα αυτά, σεναριακά αποδίδονται με πολύ πετυχημένη ισορροπία. Ο Μαϊνέτι αν και σκηνοθετεί μόλις την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, τα καταφέρνει περίφημα, έχοντας ρυθμό και ένταση στην αφήγηση του και παράλληλα υποστηρίζει το όραμα των δύο σεναριογράφων για μία πολυεπίπεδη ανάγνωση της ιστορίας τους.

Σπουδαίες ερμηνείες από τους τρείς βασικούς ερμηνευτές: τον Κλαούντιο Σανταμαρία σαν Έντζο που καλείται να ξεπεράσει τον εαυτό του, την Ιλένια Παστορέλι (στην πρώτη της και βραβευμένη ερμηνεία), που τον βοηθάει στην συνειδητοποίηση του, τον αντίπαλο του Λούκα Μαρινέλι.

 

Υπερήρωες, δράση, κωμωδία, αίσθημα, πολιτική όλα μαζί περιμένουν να τα ανακαλύψετε! 8,5/10

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top