Fractal
Home / ΒΙΒΛΙΟ / “Προσευχή στην αυγή” – Ένα ποίημα του Τζαίημς Ουέλντον Τζόνσον
14/06/2017, 12:47 μμ

“Προσευχή στην αυγή” – Ένα ποίημα του Τζαίημς Ουέλντον Τζόνσον

Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη //

 

(James Weldon Johnson, 1871–1938)

 

Ένας από τους βιογράφους του James Weldon Johnson είπε ότι ήταν ‘Αμερικανός συγγραφέας, πολιτικός, διπλωμάτης, κριτικός, δημοσιογράφος, ποιητής, ανθολόγος, εκπαιδευτικός, δικηγόρος, τραγουδοποιός και πρώιμος ακτιβιστής των πολιτικών δικαιωμάτων’. Ήταν ένας από τους πρώτους Αφροαμερικανούς καθηγητές στο NYU, ο οποίος αργότερα μετακόμισε στη νότια και έγινε καθηγητής δημιουργικής λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Fisk. Μας ενδιαφέρει περισσότερο ο Τζαίημς Ουέλντον Τζόνσον, σήμερα, λόγω της ποίησής του. Ο ίδιος έγραψε τη δική του ποίηση, αλλά, επίσης, επεξεργάστηκε και εξέδωσε, το 1922, το Βιβλίο της Αμερικανικής Νέγρικης Ποίησης, το οποίο υπήρξε πέραν πάσης αμφιβολίας,  σημαντικότατη συμβολή στην ιστορία της Αφροαμερικανικής λογοτεχνίας, όπως ειπώθηκε και τονίστηκε κατά κόρον από την Ακαδημία Αμερικανών ποιητών. Η ζωή του Τζαίημς Ουέλντον Τζόνσον, ήταν γεμάτη αγάπη, υπηρεσία και χριστιανική πίστη. Αυτό το ποίημα έχει κάθε απάντηση που χρειάζεται ένας πιστός. Ενθάρρυνση,   εορτασμός και καθοδήγηση από μεριάς του Θεού.

 

 

Τώρα η τέχνη σου ξεσηκώθηκε, και η μέρα σου ξεκίνησε.

Πώς  ζαρώνουν  οι σαβανωμένες αντάρες  μπροστά  απ’ το πρόσωπό σου,

Καθώς πετάγεσαι για  τον καθημερινό σου αγώνα!

 

Πώς το σκοτάδι κυνηγά το σκοτάδι προς τη δύση,

Όπως οι σκιές του φωτός, δείχνουν το φως που υψώνεται ακτινωτά απ’ το κεφάλι σου!

Για σένα, μεγάλη πηγή δύναμης, έμβλημα της δύναμης,

Σε ώρες της πιο σκοτεινής κατήφειας δεν υπάρχει νύχτα.

Εσύ λαμπερέ, αν και τα σύννεφα σε κρύβουν από τη θέα,

Και μέσα από κάθε διάλειμμα διώχνεις το φως σου.

 

Ω,  μεγαλύτερε δημιουργέ αυτού του μεγάλου Σου ήλιου,

Δώσε μου τη δύναμη αυτού του καθημερινού αγώνα για να τρέξω,

Γέμισέ με με φως, γέμισέ με μ’ αντοχή όπως του ήλιου,

Γέμισέ μου με χαρά να κλέψω το μάκρος της μέρας.

 

Το φως από μέσα, φως που θα λάμψει προς τα έξω,

Δύναμη για να κάνω δυνατή κάποια πιο αδύναμη καρδιά από τη δική μου,

Χαρά να κάνω ευτυχισμένη κάθε ψυχή που αισθάνεται το άγγιγμά του

Μεγάλε Πατέρα του ήλιου, ζητώ αυτό το πολύ.

 

 

Prayer at Sunrise

Now thou art risen, and thy day begun/How shrink the shrouding mists before thy face/As up thou spring’st to thy diurnal race!

How darkness chases darkness to the west/As shades of light on light rise radiant from thy crest!/For thee, great source of strength, emblem of might/In hours of darkest gloom there is no night/Thou shinest on though clouds hide thee from sight/And through each break thou sendest down thy light.

O greater Maker of this Thy great sun/Give me the strength this one day’s race to run/Fill me with light, fill me with sun-like strength/Fill me with joy to rob the day its length.

Light from within, light that will outward shine/Strength to make strong some weaker heart than mine/Joy to make glad each soul that feels its touch/Great Father of the sun, I ask this much.

 

 

Βιβλιογραφία για πληρέστερη ενημέρωση

 

  • Chris Mustazza: James Weldon Johnson and the Speech Lab Recordings. Oral Tradition, 2016; 30(1): 95-110.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: , ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top