Fractal

Ανασύροντας μνήμες

Γράφει ο Δημήτρης Βαρβαρήγος //

 

itan_ola_alitheiaΕυγενία Κόκκαλη «Ήταν όλα αλήθεια γλυκιά μου», εκδ. Α.Α.Λιβάνη

 

Δεν είναι εύκολο να παρουσιάζεις το έργο κάποιου αν αυτό δεν έχει τα σωστά και σοβαρά εχέγγυα μιας άξιας γραφής, γιατί αλλιώς θα είναι ένα ψέμα τα καλά λόγια και οι (διθύραμβοι) απέναντι στους αναγνώστες που θα προταθεί. Και υποστηρίζω αυτή την αλήθεια, όπως υποστήριξε και τη δική της η Ευγενία Κόκκαλη στο βιβλίο της «Ήταν όλα αλήθεια γλυκιά μου», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη.

Το πρώτο βιβλίο της Κόκκαλη, με πλούσιο, ώριμο και διαυγή λόγο, διαπνεόμενο από τη γνήσια ελληνική γλώσσα μάς ταξιδεύει στο πρόσφατο χθες της ιστορίας μας.

Αφυπνίζει εποχές πέτρινες -συχνά νοσταλγικές όσον αφορά τη χρονική απόστασή που μας χωρίζει απ’ το ρομαντικό της εποχής, μέσα από μια γραφή που δημιουργεί εικόνες πύρρειες από γεγονότα και πράξεις ψυχρά κυνικές από ιδιοτελείς σκοπούς να δείχνουν πως ανέκαθεν υπήρχαν και φυσικά θα υπάρχουν άνθρωποι που δεν αντιλαμβάνονται το ουσιαστικό περιεχόμενο του σεβασμού της ισότητας και της αξιοπρέπειας.

Η ιστορία ξεκινάει με τη δεκάχρονη Σοφία, που έχει χάσει τη μητέρα της. Σε επιδρομή κομιτατζήδων στο χωριό τους στη Μακεδονία, πουλιέται από τον πατριό της σε έναν άνθρωπο που διοχετεύει κορίτσια στα μπορντέλα, αλλά και τα σπίτια πλούσιων οικογενειών σε όλη τη Βαλκανική. και καταλήγει στην Οδησσό, όπου γνωρίζει τον πρίγκιπα Βαλόντια Αλεξέγιεβιτς και τον ακολουθεί ως γυναίκα του στην Αγία Πετρούπολη. Όταν ξεσπά η Οκτωβριανή Επανάσταση, ο Βαλόντια εκτελείται. Εκείνη κατορθώνει να διαφύγει, μαζί με την πριγκίπισσα Αναστασία Ρομανόφ, και φτάνουν έπειτα από ένα περιπετειώδες ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη, όπου η Σοφία αναγκάζεται να δουλέψει ως τραγουδίστρια σε νάιτ κλαμπ. Η μοίρα της την οδηγεί τελικά στην Αλεξάνδρεια. Εκεί την ερωτεύεται το αφεντικό της, Λυμπεράκη Καρχσιούνη, και την παντρεύεται. Μαζί του ζει μια ήρεμη και ευτυχισμένη ζωή μέχρι τη Μικρασιατική Καταστροφή, στην οποία εκείνος χάνει τη μικρότερη αδερφή του και η θλίψη τον καταβάλλει. Θέλοντας να κάνει μια καινούρια αρχή, της προτείνει να εγκατασταθούν στη Θεσσαλονίκη. Αλλά έχουν αρχίσει ήδη να πυκνώνουν τα σύννεφα του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου…

Μια γοητευτική διαδρομή από την πένα της Κόκκαλη που με γλαφυρό ύφος μας μεταφέρει σε ιστορικά γεγονότα που διαδραματίστηκαν τον προηγούμενο αιώνα και σημάδεψαν τη ψυχή της, της Σοφίας, που τα έζησε σε όλη τους την έκταση και ένταση.

Το βιβλίο διαβάζεται απνευστί καθώς είναι γεμάτο από μια δράση που δεν σου επιτρέπει να το αφήσεις. Η περιέργεια σελίδα τη σελίδα μεγαλώνει το συναίσθημα που νιώθεις για την ηρωίδα που με έντεχνο τρόπο φρόντισε  η συγγραφέας να μας κάνει να ταυτιζόμαστε με τους χαρακτήρες του έργου.

Ένα μυθιστόρημα που φρεσκάρει μνήμες από ξεχασμένα ιστορικά συμβάντα και με απλές περιγραφές μαθαίνεις την ιστορία εκείνης της εποχής.

 

Ευγενία Κόκκαλη

Ευγενία Κόκκαλη

 

Με γνήσια και βαθιά ευαισθησία η συγγραφέας εκφράζει τις αγωνίες, την πάλη, τις ελπίδες, τους καημούς, τα προβλήματα και τις προσδοκίες της ηρωίδας της. Η γραφή της Ευγενίας Κόκκαλη ευαισθητοποιεί τον αναγνώστη κι όπως είχε αναφέρει ο Σεφέρης, γίνεται δέκτης της ευαισθησίας μιας εποχής.

Οι σελίδες ως θεματοφύλακες της παράδοσης των τόπων που διαδραματίζεται η ιστορία, αποκαλύπτουν το βαθύτερο είναι της ανθρώπινης ψυχής με όσα βιώνει στο πέρασμα της από τη ζωή.

Εύληπτη γραφή, που διαβάζεται απνευστί, καθώς μέσα στις αθλιότητες και τους κοινωνικούς σεισμούς, στις σελίδες αναπτύσσεται το αίσθημα του ωραίου, ανασυγκροτεί και πλουτίζει την εσωτερική ζωή της Σοφίας από τα πάμπολα σε δυσκολίες γεγονότα, και τα προβληματικά βιώματα με τις πύρρειες εμπειρίες που αποκόμισε προκαλώντας βαθιά συγκίνηση, και αισθητική απόλαυση της ανάγνωσης.

Μέσα από τις σελίδες, όπως είναι φυσικό, συναντάμε την πνευματική και αισθητική καλλιέργεια της συγγραφέως να αναπτύσσονται διάφορες ικανότητες, μνήμη, γνώση, συγκρότηση, κρίση, ετοιμότητα και βαθύτερη γνώση του ανθρώπινου ψυχισμού και καταφέρνει να μας υπενθυμίσει πως:

Η γυναίκα, είναι, γι’ άλλη μια φορά νικήτρια της ζωής. Μια ιστορία που μόνον τα παραμύθια θα μπορούσαν να υφάνουν. Ποιος όμως ξέρει πού αρχίζει η πραγματικότητα και πού σβήνει ο μύθος, κι αν ήταν όλα αλήθεια;

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top