Fractal

ΙΤΑΛΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ VI (μετάφραση): Paolo Bertolani // Enrico de Luca // Luigia Sorrentino // Giovanni Raboni

Επιλογή – Μετάφραση: Κωνσταντίνος Μούσσας // *

 

 

paolo_bertolani

 

Paolo Bertolani

 

ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΑΛΑΣΣΑ

 

Κι ήθελες  να σταματήσεις με την ορμή των φιλιών

την πικρή ισορροπία;

Το ρόδινο ξέφωτο από τα πεσμένα φιλιά

μόλις χθες ήταν φτιαγμένο από ένα πράσινο αναμμένο

όλο το βουνό.

 

Αυτός που αντιστέκεται είναι η θάλασσα

ακόμα πράσινη πέρα στους όρμους

γαλάζια στ’ ανοιχτά

απ’ όπου θα περάσεις σε λίγο

στη ρότα που συνήθως πάνε

τα παλιά πετρελαιοφόρα.

(Συλλογή «Libi», 2001)

 

 

EnricoDeLuca

 

Enrico de Luca

 

ΔΥΟ

 

Όταν θα είμαστε δύο θα είμαστε αγρύπνια και ύπνος

θα βυθιστούμε στην ίδια ουσία

όπως οι νεογιλοί στα μόνιμα δόντια

θα είμαστε δύο όπως τα νερά, τα γλυκά και τ’ αλμυρά,

όπως οι ουρανοί της ημέρας και της νύχτας

δύο όπως είναι τα πόδια, τα μάτια και τα νεφρά,

όπως οι χρόνοι του παλμού

οι ήχοι της αναπνοής.

Όταν θα είμαστε δύο  δεν θα έχουμε μισό

θα είμαστε ένα «διπλό» που δεν θα μπορεί να διαιρεθεί με τίποτα.

Όταν θα είμαστε δύο κανείς δεν θα είναι ένας,

ένας θα είναι ίσον κανένας

κι η μονάδα θ’ αποτελείται από δύο.

Όταν θα είμαστε δύο

θ’ αλλάξει όνομα το σύμπαν

θα γίνει παν.

(Συλλογή «Pensieri Parole)»

 

 

LuigiaSorrentino

 

Luigia Sorrentino

 

ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ ΠΑΤΕΡΑΣ

 

Εδώ τα σύνορα δεν ωφελούν

στο ξύπνημα

η φλέβα είναι πιο αργή

οι πνεύμονες πιο ήρεμοι

στο στήθος ο χρόνος

το πλήρες δεν θυμάμαι πόσο απέχει

από το άπειρο

κράτησα το βλέμμα στον ωκεανό

όπως ο φάρος την πορεία

μια γέφυρα

με τα χείλη

σε μια ύλη,

ψυχή.

 

 

GiovanniRaboni

 

Giovanni Raboni

 

ΕΙΔΗΣΗ

 

Μόνο κάποια λέξη,

μια είδηση μόνο στο λανθασμένο ξέσπασμα

του εξουσιαστή.

Ίσως είναι αργά, ίσως ο τροχός

να γυρνά πολύ βιαστικά, γιατί κάτι μένει:

μάτια ορθάνοιχτα, κεφάλια αλόγου

από τον καιρό της Γκουέρνικα.

Εδώ τα συντρίμμια γίνονται πολτός.

Κι εγώ που σου γράφω

απ’ αυτόν τον απαράλλαχτο τόπο

δεν έχω φράσεις να σου πω, δεν έχω φωνή

για αυτή την πίστη που μου απομένει

για τις συμμετρικές φιάλες,

τις ψάθινες ορθογώνιες καρέκλες,

δεν έχω πια βλέμμα η βεβαιότητα,

σαν να γλίστρησε ξαφνικά

η πένα από τα χέρια

και γράφω με τον αγκώνα ή την μύτη.

(Συλλογή «Le case della Vetra»)

 

 

__________________________

 

* Συνοπτικό βιογραφικό του μεταφραστή:

Ο ποιητής, συγγραφέας και μεταφραστής Κωνσταντίνος Μούσσας γεννήθηκε στον Πειραιά το 1973. Σπούδασε ιατρική και είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, της Φιλολογικής Στέγης Πειραιά, της Εταιρείας Ελλήνων Εικαστικών, της Royal Society of Literature– London UK , του ICON ITALIA/Ministero dellIstruzionedellUniversità e della Ricerca και της Société européenne des Auteurs, ParisFrance.

Έχει εκδώσει τις συλλογές: Σημεία στίξης, Αλεξάνδρεια, Αθήνα 2014, και Ιωλκός, Αλεξάνδρεια, Αθήνα 2015, Αγνώστου πατρός, Δωδώνη, Αθήνα 2015, η οποία προτάθηκε για το βραβείο Γ. Αθάνα της Ακαδημίας Αθηνών το 2015, ενώ το θεατρικό του Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, τιμήθηκε από τον Φιλολογικό Σύλλογο Παρνασσό με τον Α΄ έπαινο. Πρόσφατα, η συμμετοχή του στον Διεθνή Διαγωνισμό Λογοτεχνίας του Ομίλου για την Unesco, Τέχνης-Λόγου και Επιστημών, στην κατηγορία Ποίηση, τιμήθηκε με το Γ΄ Βραβείο, ενώ διακρίθηκε και από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών, στην κατηγορία Δοκίμιο.

Το 2016 τιμήθηκε από το υπουργείο Πολιτισμού και την Μακεδονική Εταιρεία για το ποιητικό του έργο.

Το παρόν έτος (2016) μας χάρισε σε δίγλωσση έκδοση της Δωδώνης, την εξαίρετη μετάφραση της συλλογής Ορίζοντες του Marcello Vitale σύγχρονου, σπουδαίου ποιητή της Ιταλίας (Καλαβρία).

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top