Fractal

ΙΤΑΛΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΙΙ (μετάφραση): Elio Pecora // Salvatore Quasimodo // Cesare Pavese // Mario Luzi

Επιλογή – Μετάφραση: Κωνσταντίνος Μούσσας // *

 

ELIO PECORA

 

Elio Pecora

 

Ποιητές

 

Μην εκπλήσσεστε. Οι ποιητές είναι όλοι

ένας μοναδικός αόρατος, άφθαρτος λαός.

Μιλούν και είναι βουβοί. Διασχίζουν εποχές

κι ακόμη τραγουδούν σε μια γλώσσα νεκρή.

 

Γεννιούνται  και χάνονται όπως οι πολιτισμοί

μα πάντα βαδίζουν στον δρόμο της καρδιάς.

Μιλούν για αναχωρήσεις, για επιστροφές.

Είναι ίδιοι με εκείνον που δεν ονοματίζουν.

 

Σωπαίνουν όπως η δροσιά, η σπορά, η επιθυμία,

όπως τα νερά που ρέουν στην άργιλο

κι ύστερα με το τραγούδι του αηδονιού

στο δάσος γίνονται ζωηρή πηγή καθαρή.

 

Elio Pecora, Simmetrie (Mondadori, collana Lo Specchio, Milano 2007, pp. 115

 

 

Quasimodo

 

Salvatore Quasimodo

 

Η βροχή είναι ήδη μέσα μας

 

Η βροχή είναι ήδη μέσα μας,

συγκλονίζει  τον σιωπηλό αέρα.

Τα χελιδόνια αγγίζουν τα σβησμένα νερά

κοντά στις λιμνούλες της Λομβαρδίας,

πετούν σαν γλάροι πάνω από τα μικρά ψάρια,

μυρίζει το χορτάρι πέρα από τους φράχτες των περιβολιών.

 

Ένας ακόμη χρόνος χαμένος

χωρίς παράπονο, χωρίς  κραυγή

ορθώνεται για να κερδίσει απροσδόκητα μια μέρα.

 

Ed è subito sera, “Nuove poesie”, 1936-’43

 

 

Cesare-Pavese

 

Cesare Pavese

 

Ακόμη κι εσύ είσαι έρωτας.

Ακόμη κι εσύ είσαι έρωτας.

Είσαι από αίμα και χώμα

όπως κι οι άλλοι. Βαδίζεις

όπως αυτός που δεν ξεκολλά

από την πόρτα του σπιτιού.

Κοιτάς όπως αυτός που περιμένει

και δεν βλέπει. Είσαι χώμα

που πονά και σιωπά.

Έχεις σκιρτήματα και κόπους,

έχεις λόγια-βαδίζεις

μέσα στην αναμονή. Ο έρωτας

είναι το αίμα σου-τίποτε άλλο.

 

 [23 giugno 1946]

 “Due poesie a T”, in “Cesare Pavese, Le Poesie”, Einaudi, Torino, 1998

 

 

Mario_Luzi

 

Mario Luzi

 

Η νύχτα ξεπλένει το νου

 

Η νύχτα ξεπλένει το νου.

Μετά από λίγο είναι εδώ όπως καλά ξέρεις,

ουρές ψυχών γύρω από την κορνίζα,

κάποιος έτοιμος για το άλμα, κάποιος σχεδόν με αλυσίδες.

Κάποιος στο παγκάκι της θάλασσας

χαράζει το όνειρο μιας ζωής, σκαλίζει ένα σημάδι.

Σπάνια εμφανίζεται κανένας γλάρος.

 

“Onore del vero”, Neri Pozza Editore, 1957

 

* Ο ποιητής, συγγραφέας και μεταφραστής Κωνσταντίνος Μούσσας γεννήθηκε στον Πειραιά το 1973. Σπούδασε ιατρική και είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, της Φιλολογικής Στέγης Πειραιά και της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών. Έχει εκδώσει τις συλλογές: Σημεία στίξης, Αλεξάνδρεια, Αθήνα 2014, και Ιωλκός, Αλεξάνδρεια, Αθήνα 2015, Αγνώστου πατρός, Δωδώνη, Αθήνα 2015, η οποία προτάθηκε για το βραβείο Γ. Αθάνα της Ακαδημίας Αθηνών το 2015, ενώ το θεατρικό του Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, τιμήθηκε από τον Φιλολογικό Σύλλογο Παρνασσό με τον Α΄ έπαινο. Πρόσφατα, η συμμετοχή του στον Διεθνή Διαγωνισμό Λογοτεχνίας του Ομίλου για την Unesco, Τέχνης-Λόγου και Επιστημών, στην κατηγορία Ποίηση, τιμήθηκε με το Γ΄ Βραβείο, ενώ διακρίθηκε και από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών, στην κατηγορία Δοκίμιο για το έτος 2015. Το παρόν έτος (2016) μας χάρισε σε δίγλωσση έκδοση της Δωδώνης, την εξαίρετη μετάφραση της συλλογής Ορίζοντες του Marcello Vitale σύγχρονου, σπουδαίου ποιητή της Καλαβρίας.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top