Fractal
Home / Διηγήματα / Ιστορίες Μέλλοντος: “Οι δυο όψεις του νομίσματος”
09/09/2015, 10:09 πμ

Ιστορίες Μέλλοντος: “Οι δυο όψεις του νομίσματος”

Του Μετίν Αρντιτί // *
Μετάφραση: Ρίτα Κολαΐτη //

 

mellonArditi

 

Βερολίνο, 5 Ιουλίου 2015 , ώρα 23:15
Ηλεκτρονικό μήνυμα: από Άνγκελα Μέρκελ προς Αλέξη Τσίπρα
Θέμα: Μια εξήγηση…

 

Mein Lieber Alexis,

Μόλις έκλεισα το τηλέφωνο με τον αγαπητό σου φίλο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Παρά την απίστευτη κούρασή μου και την ανείπωτη απογοήτευσή μου, κάθομαι εντούτοις να σου γράψω.

Σε συγχαίρω ολόψυχα! Μπράβο σου!

Θέλω, σε παρακαλώ πολύ, να μου εξηγήσεις γιατί πραγματικά δεν καταλαβαίνω τίποτα….

Αφότου έγινες πρωθυπουργός, η οικονομία της χώρας σου πάει απ’ το κακό στο χειρότερο. Για να είμαι ειλικρινής, βέβαια, και πριν από σένα ήταν τραγική (25% ανεργία, 50% μεταξύ των νέων, κλπ). Η Ελλάδα όμως είχε ξεκινήσει, δειλά δειλά, μια πορεία ανάκαμψης. Εσύ, τη σταμάτησες απότομα. Αποσταθεροποίησες τους Ευρωπαίους συνομιλητές σου, γύρισες την πλάτη ακόμα και σε εκείνους που νιώθουν σύμμαχοί σου — και για όλα αυτά φταίει ο προκλητικός τρόπος με τον οποίο διαπραγματεύεσαι, εσύ και ο βλαμμένος ο Βαρουφάκης σου (αλήθεια, από πού τον μάζεψες τον τύπο;)

Μας ζητούσες αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους αλλά το σχέδιο ανάκαμψης που μας υπέβαλες ήταν χαοτικό. Άφησες ανέγγιχτη τη διαφθορά. Διέλυσες τον ιδιωτικό τομέα. Έσπειρες στην πατρίδα σου τον σπόρο του μίσους. Θα σου πω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: θυμάσαι τη Ρίτα, την Ελληνίδα έμπιστη συνεργάτιδά μου και διερμηνέα στις συσκέψεις μας; Μου αφηγήθηκε, ταραγμένη, το εξής περιστατικό. Προχτές, λίγο μετά τα μεσάνυχτα, γύριζε με ταξί στο σπίτι της στην Αθήνα. Μιλάει με μια φίλη της στο κινητό και ανταλλάσσουν απόψεις για την πολιτική κατάσταση. Ο ταξιτζής ακούει προσεκτικά, καταλαβαίνει πως η επιβάτις του είναι υπέρμαχος του ΝΑΙ, σταματάει επιτόπου, την κατεβάζει από το αυτοκίνητο αφού προηγουμένως τη στολίζει με διάφορες βρισιές, αφήνοντάς την σύξυλη καταμεσής του σκοτεινού δρόμου… Αυτό ακριβώς το κλίμα μίσους κατάφερες να δημιουργήσεις….

Και το αποτέλεσμα της πεντάμηνης δράσης σου: τράπεζες με άδεια ταμεία, η Ελλάδα μια χώρα αφερέγγυα απέναντι στους πιστωτές της. Και παρόλα αυτά ο λαός σε επιδοκιμάζει! 61,3% των συμπατριωτών σου σού λένε: προχώρα, είμαστε μαζί σου…

Κι απ’ την άλλη, εγώ… Είμαι ηγέτις μιας χώρας που τα οικονομικά της επιτεύγματα τα θαυμάζει ολόκληρη η οικουμένη: ελάχιστη ανεργία, χαμηλά επιτόκια, αξιοζήλευτη σταθερότητα… Και η ανταμοιβή μου; Επιθέσεις, επιθέσεις, επιθέσεις! Είδες το εξώφυλλο του τελευταίου Spiegel; «Die Trümmerfrau», έτσι με αποκαλούν. Η κυρία των ερειπίων. Μάλιστα. Επιπλέον δε, βάζουν και μια φωτογραφία μου άκρως προσβλητική: καθισμένη πάνω σε αρχαιοελληνικά ερείπια, παραπέμποντας στις Γερμανίδες που με το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου κλήθηκαν να καθαρίσουν τις πόλεις από τα ερείπια.

Σε παρακαλώ, αγαπητέ μου Αλέξη, εξήγησε μου, πώς το καταφέρνεις;

Σε φιλώ,

Άνγκελα

 

______________________________________________________

 

Αθήνα, 6 Ιουλίου 2015, ώρα 2:22 το πρωί
Ηλεκτρονικό μήνυμα: από Αλέξη Τσίπρα προς Άνγκελα Μέρκελ
Θέμα: η εξήγηση είναι απλή, πάρα πολύ απλή…

 

Αγαπημένη μου Αγγελική,

Σ’ ευχαριστώ για το μήνυμα σου. Κι εγώ ψόφιος απ’ την κούραση είμαι. Γι’ αυτό σου απαντώ εν συντομία. Η Ευρώπη σου είναι για κλάματα! Μια Ευρώπη όλο αριθμούς, τεχνοκράτες και σκυθρωπούς αξιωματούχους με γκρίζα κοστούμια! Μου λες για τον Βαρουφάκη μου…. Τι να πω για τη Λαγκάρντ σου με το ύφος των 100 καρδιναλίων; Χειρότερη και απ’ τον Βαρουφάκη είναι! Κατ’ αρχάς, δεν ξέρει τι της γίνεται από οικονομικά, μια ματιά στα αποτελέσματα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου αρκεί! (Ο Βαρουφάκης, ε πώς να το κάνουμε, είναι τουλάχιστον γνώστης του αντικειμένου). Έπειτα, δεν έχει ιδέα από πολιτική. Νούλα. Άσε που είναι μια άκαρδη γυναίκα, Αγγελική μου. Ίχνος ανθρωπιάς πάνω της! Στην ευημερούσα και θλιβερή Ευρώπη σας, ο άνθρωπος δεν μετράει! Κι ο άνθρωπος χρειάζεται την αξιοπρέπεια! Τον σεβασμό! Δεν ανέχεται την ταπείνωση! Να σου δώσω ένα παράδειγμα: η επιμονή σας να μας αυξήσετε τον ΦΠΑ από 13% σε 23% στα ξενοδοχεία, έτσι μεμιάς, απροειδοποίητα, στην αρχή του καλοκαιριού… Δηλαδή, τι θέλατε; Να μας «χώσετε στα σκατά», συγγνώμη για την έκφραση κιόλας, Αγγελική μου; Ε να λοιπόν, ο λαός μου ύψωσε ανάστημα και είπε «Εντάξει, είμαστε φτωχοί. Μας φτάνει ένας γραφικός κολπίσκος για τα μπάνια μας, και ένα κομμάτι ψωμί, λίγο τυρί, δυο ντομάτες κι ελιές για να χορτάσουμε. Όταν όμως θ’ αγναντεύουμε τον ορίζοντα, όρθιοι πάνω στα βότσαλα, η πλάτη μας θα είναι ολόισια!

Φιλάκια

Αλέξης

 

ΥΓ. Αν η κυρία Λαγκάρντ και οι φίλοι της είχαν διαβάσει τους αρχαίους συγγραφείς μας, θα ήξεραν πως τον κόσμο δεν τον διαφεντεύει η λογική αλλά το συναίσθημα.

 

metit_a* Ο Μετίν Αρντιτί γεννήθηκε στην Άγκυρα το 1945 και ζει στη Γενεύη. Το 1988 ιδρύει το Ίδρυμα Αρντιτί, που χορηγεί υποτροφίες σε αποφοίτους του Πανεπιστημίου της Γενεύης, καθώς και βραβεία συγγραφής σε μαθητές. Επίσης, από το 2000 προεδρεύει του Συμβουλίου του Ιδρύματος της Ορχήστρας της Γαλλόφωνης Ελβετίας. Παράλληλα με την πολιτιστική του δράση, αφοσιώνεται στη συγγραφή μυθιστορημάτων και δοκιμίων. Το 1998 κυκλοφορεί το πρώτο του μυθιστόρημα “Mon cher Jean… de la cigale a la fracture sociale”. Ακολουθεί μια σειρά βιβλίων που τον διακρίνουν στο χώρο της συγγραφής, και τέλος, το 2006, τιμάται με το Βραβείο “Lipp Suisse” για το πολυσυζητημένο μυθιστόρημα του “La pension Marguerite”. Το 2012 ανακηρύχθηκε Πρέσβης Καλής Θελήσεως της UNESCO. Τα τελευταία βιβλία του “Ο μαέστρος” (Καλέντη) και “Η αδελφότητα των ιπτάμενων μοναχών” (Πατάκη).

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top