Ποίηση: “Ιούνιος μήνας και στα μάτια σου ανατέλλω”
Της Χαρούλας Βερίγου // *
Έργο του ζωγράφου Ρουσσέτου Παναγιωτάκη
Ιούνιος μήνας και στα μάτια σου ανατέλλω
Στην αγκαλιά σου,
είχε πάντα ουρανό το καλοκαίρι
Στη θύμηση μου,
ένα ματσάκι γιασεμιά το μεσημέρι
Ιούνιος μήνας
και στα μάτια σου ανατέλλω
απελπισμένα,
στο βαθύ της φαντασίας μου, σε θέλω.
Έρωτας είναι,
άγνωστη χώρα δίχως νόμους και θρησκεία
Η αμαρτία μου, μια κόντρα
σε κανόνες κι όλο αλλάζει ηλικία
Χάρτης η θάλασσα
στα χέρια μου κι η σκέψη σου μελάνι
ό,τι ονειρεύομαι,
βουλιάζει, δίχως λόγο στο λιμάνι.
Ιούνιος μήνας,
πρώτη νύχτα σινεμά στην επαρχία
Μεγάλη οθόνη,
ένα φεγγάρι, δυο φιλιά στην ησυχία.
Σβήνω τα φώτα
καίω απόψε μοναξιές και τη συνήθεια
πως ξεριζώνεται
απ’ τα χείλη το αλάτι κι η αλήθεια.
Περνώ στο κόκκινο,
χρώματα ντύνεται η ψυχή, παλιός καθρέφτης
ουρλιάζουν δαίμονες,
να δραπετεύσω, πριν κι ο χρόνος γίνει ψεύτης.
Δάκρυ στο φως,
αυτή τη νύχτα που σκουριάσανε οι λέξεις
στάλες η ζήλια,
μα ήρθε η ώρα σου φωνάζω, να διαλέξεις.
Ιούνιος μήνας,
στο παγκάκι, πόσα παίξαμε στα ζάρια
πάθη και λάθη
της καρδιάς, κλειστά συρτάρια.
Ιούνιος μήνας,
να πεθαίνεις για μια νύχτα και να ζήσεις
απ’ τα κρυμμένα, μη γυρέψεις εξηγήσεις.
Αύριο εν ονόματι της αγάπης
Ζωή Δικταίου
Κέρκυρα Ιούνιος 2015
* H Χαρούλα Βερίγου γεννήθηκε στην Κρήτη. Οι ρίζες της είναι στο Οροπέδιο Λασιθίου. Στο Τζερμιάδο μεγάλωσε, εκεί έμαθε και τα πρώτα γράμματα. Δεν έγινε δασκάλα όπως ονειρευόταν όταν ήταν παιδί. Την κέρδισε η Τουριστική Εκπαίδευση. Ζει και εργάζεται στην Κέρκυρα. Μένει σταθερά αφοσιωμένη στην οικογένεια. Είναι παντρεμένη και τιμούν τη ζωή της δύο παιδιά. Καταθέτει την ευγνωμοσύνη της στο φως και στο ταξίδι του, αυτό που δικαιώνει την αιωνιότητα, για να δικαιωθεί ταπεινά στη σιωπή και αθόρυβα στο καθαρό βλέμμα θυμίζοντας την αλμύρα, την πιο αρχαία γεύση ζωής στο δάκρυ. Πιστεύει στην αγάπη. Συνηθίζει να κλείνει τα μάτια και να ταξιδεύει. Την γοητεύουν φεγγάρια, γιασεμιά, κιτρινισμένα χαρτάκια της θύμησης, όσο και τα ξεφτισμένα αποκόμματα από τις δαντέλες του παλιού καιρού. Η Αγάπη αντέχει το ρίσκο στ’ ανοικτά και τινάζει το χνούδι της λήθης στη βροχή. Της αρέσει η βροχή. Προτιμά τη μωβ ομπρέλα, μα έχει πάντα και μια κόκκινη, για να μπορεί να πληγώνει τις άφεγγες νύχτες το σκοτάδι. Την πολεμούν οι λέξεις. Γίνονται όχημα μαγείας, γι’ αυτό και δεν αναρωτιέται πια «γιατί γράφω;» Όπως αναπνέει, μιλάει, ονειρεύεται, συμφιλιώνεται με τη ζωή και τον θάνατο μαγικά, έτσι και η ανάγκη της να γράφει. Ακουμπά στο παρελθόν, όμως η λέξη που την καθορίζει είναι το «Αύριο…» Βιβλία: «Μια κούρσα για τη Χαριγένεια», εκδόσεις Φίλντισι, «Αύριο, νυχτώνει φθινόπωρο», εκδόσεις Φίλντισι, «Ιστορίες για φεγγάρια», εκδόσεις Έψιλον.
Δημοσιευμένα ποιήματα και διηγήματα με το ψευδώνυμο Ζωή Δικταίου. Δισκογραφική συνεργασία με Γιάννη Νικολάου και Νίκο Ανδρουλάκη.
Ετικέτες: Ποίηση
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Διήγημα: “Αρλέτα, εσύ να είσαι καλά”
16/04/2024, 7:24 μμ -
Ποίημα: “Αραχνοΰφαντη επικράτεια”
16/04/2024, 7:23 μμ -
Διήγημα: “Δε θα με τρελάνουν”
16/04/2024, 7:21 μμ -
Ποίημα: “επιστροφή”
16/04/2024, 7:20 μμ -
Δύο ποιήματα | “η άφεση κατοικεί την άνοιξη”
16/04/2024, 7:19 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
“Μια χίμαιρα που την έλεγαν ευτυχία”
Γράφει ο Ηλίας Μπαντούνας // * Μια χίμαιρα που την έλεγαν ευτυχία Είχε μαζέψει μια στοίβα γύρω του από λεξικά. Είχα μαρκάρει την σελίδα εκείνη που έδινε τον ορισμό της λέξης «ευτυχία». Μόνο
Περισσότερα -
Ο Ηλίθιος σκύλος του Χένρι Μολίσε
Γράφει η Χριστίνα Ραφτοπούλου // * Τζων Φάντε, «Ο σκύλος μου ο Ηλίθιος», Μτφρ. Θάνος Σαμαρτζής, Εκδόσεις Δώμα. O Ηλίθιος δεν είναι ένα συνηθισμένο σκυλί. Είναι ένα καθαρόαιμο Ακίτα, με πλούσιο τρίχωμα, τεραστίων διαστάσεων και με περίεργη ψυχοσύνθεση.
Περισσότερα -
Τέσσερα ποιήματα
Της Μαίρης Πέστροβα // Nα φυτέψω θέλω το δέντρο-εσένα ξανά ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ Nα φυτέψω θέλω το δέντρο-εσένα ξανά να σε κουβαλώ θέλω μέχρι την εποχή της ανθοφορίας σου εννέα μήνες τρείς εποχές μαζί περάσαν τα χρόνια, μου ‘πες
Περισσότερα -
Τα Λιονταράκια του Κάρσον δεν χάνουν ποτέ
Γράφει ο Απόστολος Θηβαίος // Σημείωμα για το «Comic Ήρωες των Σπορ – Η ιστορία του αθλητικού κόμικ» του Νίκου Δημ. Νικολαΐδη από τις εκδόσεις 24 Γράμματα «Γκρέκο, η ήρωας των Γηπέδων», του Στέλιου Ανεμοδούρα από την μακρινή
Περισσότερα -
Οι ψυχοκοινωνικοί παράγοντες της νευρικής ανορεξίας
Γράφει η Βασιλική Παπαναστασίου // * Ματίνα Παναγιωτελίδου «Γιατί δεν με βλέπεις», εκδ. Άνω Τελεία Στο βιβλίο «Γιατί δεν με βλέπεις» η συγγραφέας Ματίνα Παναγιωτελίδου «μπαίνει στα παπούτσια» της δεκαεξάχρονης Άσπας, η οποία καθιστά υπεύθυνο το εφηβικό σώμα
Περισσότερα -
Διήγημα: “Οι εισβολείς”
Του Παύλου Δ. Πέζαρου // “Οι εισβολείς” Τί ζητάς, λοιπόν, από αυτό το ατέλειωτο πηγαινέλα σε ταξίδια που σε πηγαίνουν μακριά από τον κόσμο σου για να σε ξαναγυρίσουν, χωρίς να σε αφήνουν
Περισσότερα -
Οκτώ ποιήματα
Γράφει ο Θανάσης Πάνου // «Τηλε-οπτικά Ανάλεκτα» Κανείς δεν κυνηγά πλέον. Τα ηρωικά τόξα έγιναν τηλεκοντρόλ. Τα βέλη πέφτουν στο μισό μέτρο πριν καν χτυπήσουν την οθόνη. Ντελάληδες ταΐζουν με ξηρά τροφή λιοντάρια τσίρκου που νιαουρίζουν νυσταγμένα.
Περισσότερα
