Fractal
Home / BLOGGING / ΙΣΤΟΡΙΑ / 7 απίστευτες εφευρέσεις από το μυστικό «εργαστήριο πολέμου» του Ουίνστον Τσώρτσιλ
22/04/2015, 5:05 μμ

7 απίστευτες εφευρέσεις από το μυστικό «εργαστήριο πολέμου» του Ουίνστον Τσώρτσιλ

Επιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα //

 

Αυτές οι εφευρέσεις μπορεί να μοιάζουν σα να προέρχονται κατευθείαν από ταινία επιστημονικής φαντασίας, αλλά στην πραγματικότητα είναι πραγματικά σχέδια που αναπτύχθηκαν σε ένα άκρως απόρρητο βρετανικό εργαστήριο πόλεμου για περισσότερο από 70 χρόνια. Το Υπουργείο Άμυνας 1, επίσης γνωστό ως «κατάστημα παιχνιδιών Τσώρτσιλ», ήταν ένα εργαστήριο με μυστικά όπλα που δημιουργήθηκε το 1939 από τον Ουίνστον Τσώρτσιλ – παθιασμένο με τη σημασία της επιστήμης και της τεχνολογίας στον πόλεμο. Ενθάρρυνε τους επιστήμονές του σε δοκιμές, ακόμη και των πιο παράλογων εφευρέσεων – πολλές από τις οποίες έμειναν στα σχέδια. Μερικές όμως ήταν τόσο επιτυχείς που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στον τερματισμό του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

 

1. Panjandrum: Μία γιγαντιαία ρόδα που καλύπτεται από ρουκέτες

1024px-Grand_Panjandrum_IWM_FLM_1627

Η ρόδα Panjandrum ήταν ένα όπλο με απίθανη εμφάνιση, αποτελούμενη από δύο μεγάλους ξύλινους τροχούς με έναν τόνο εκρηκτικών να στριμώχνεται μεταξύ τους στο εσωτερικό του άξονα. Ακόμη και χωρίς τη θανάσιμη δύναμη των εκρηκτικών που μετέφερε ήταν αρκετά τρομακτικό δεδομένου ότι ζύγιζε περίπου 1.800 κιλά.Μετά από εκτεταμένες δοκιμές, το πρωτότυπο καταστράφηκε στην τελική δοκιμή κατά την οποία τράπηκε επικίνδυνα εκτός πορείας και αποσυντέθηκε στη θάλασσα.

 

2. Μολύβι- κρυφός πυροκροτητής 

Chemischer.Bleistift.Zeitzuender

 

Ο  «πυροκροτητής μολύβι», ήταν μία κατασκευή σε σχήμα μολυβιού με χρονικές ασφάλειες και φιαλίδιο διαβρωτικού χλωριούχου χαλκού και εκρηκτικών. Αυτά χρησιμοποιήθηκαν εκτενώς κατά τη διάρκεια μυστικών επιχειρήσεων της SAS στην Αφρική. Ένας από αυτούς τους πυροκροτητές χρησιμοποιήθηκε, στον χαρτοφύλακα-βόμβα κατά την απόπειρα δολοφονίας του Χίτλερ.

 

3. Limpet Mine: Φορητές θαλάσσιες νάρκες

Soldier_with_limpet_mines_on_back

 

Η ιδέα της χρήσης μίας ανθρώπινης τορπίλης συνδέθηκε με τους βατραχανθρώπους που χρησιμοποιούσαν τον πιο ισχυρό μαγνήτη στον κόσμο τότε και τοποθετούσαν εκρηκτικά σε ένα εχθρικό πλοίο, ικανό να δημιουργήσει μία μεγάλη τρύπα.

Είχαν χρησιμοποιηθεί στον πόλεμο για καταστροφικά αποτέλεσματα. Επτά ιαπωνικά πλοία βυθίστηκαν ή αφοπλιστήκαν με τη χρήση αυτών των ναρκών στο λιμάνι Σιγκαπούρης το 1943.

 

4. Σχέδιο Habbakuk: Ένα γιγαντιαίο αεροπλανοφόρο από πάγο

hab4

 

Στις αρχές του 1942  η Μεγάλη Βρετανία ψάχνει απεγνωσμένα ένα σχέδιο για να αναχαιτίσει τη γερμανική επέλαση στον Ατλαντικό Ωκεανό.

Ο ιδιόρρυθμος επιστήμονας Geoffrey Pyke είχε ένα σχέδιο το οποίο ενέκρινε ο ίδιος ο Τσώρτσιλ. Ήθελε να κατασκευάσει ένα αεροπλανοφόρο από πάγο το οποίο σύμφωνα με τα σχέδιά του θα ήταν άτρωτο από τις τορπίλες των γερμανικών υποβρυχίων λόγω της σκληρότητας του πάγου. Το πλοίο θα είχε 610 μέτρα μήκος και 92 μέτρα πλάτος, αλλά θα έπρεπε να βρίσκεται μόνιμα σε θερμοκρασία -16 βαθμών κελσίου. Αυτό σήμαινε, πως θα έπρεπε να εξοπλιστεί με σύστημα ψύξης και κάποιου είδους μόνωση για το περίβλημα. Τόσο ο Τσώρτσιλ όσο και το επιτελείο του Αγγλικού Ναυτικού εγκρίναν την ιδέα στις 7 Δεκεμβρίου του 1942 όσο και ένα τεράστιο κονδύλι για την κατασκευή των πλοίων από πάγο, με την επιχείρηση να παίρνει το όνομα «Σχέδιο Habbakuk»

Διαπιστώθηκε όμως ότι όταν δοκίμαζε πολλά μπλοκ πάγου ακόμα και με μικρή πίεση μπορούσε να σπάσει το νέο κομμάτι, στα σημεία των ενώσεων των μπλοκ. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να εγκαταλείφθεί το σχέδιο. Λίγους μήνες αργότερα δυο επιστήμονες στο Μπρούκλιν των ΗΠΑ έφτιαξαν ένα μείγμα από νερό, χαρτί και πριονίδι ξύλου, το οποίο όταν πάγωνε, όχι μόνο έλιωνε πολύ πιο αργά,  αλλά γινόταν και εξαιρετικά ανθεκτικό. Το νέο υλικό ονομάστηκε «Pykrete», προς τιμήν του Geoffrey Pyke. Επιπλέον, η ανακάλυψη μεγάλου βεληνεκούς δεξαμενών καυσίμων των αεροσκαφών και η χρήση των αεροδρομίων στις Αζόρες κατέστησαν την εφεύρεση περιττή. Ο Pyke αυτοκτόνησε το 1948 παίρνοντας ισχυρή δόση ναρκωτικών, ενώ το «Σχέδιο Habbakuk» ξεχάστηκε.

 

5. Η Sticky βόμβα: Θανατηφόρα εκρηκτικά 

Sticky_Bomb-_the_Production_of_the_No_74_Grenade_in_Britain,_1943_D14775A

 

Αυτή ήταν ήταν ένα είδος χειροβομβίδας με μία γυάλινη σφαίρα γεμάτη με πάνω από μισό κιλό νιτρογλυκερίνης, που καλυπτόταν με μία εξαιρετικά κολλώδη ουσία και εγκιβωτισμένη σε μέταλλο. Στη θεωρία, την κολλώδη βόμβα θα μπορούσαν να την κολλήσουν πάνω σε ένα tank/δεξαμενόπλοιο, αν και στην πράξη τα τανκ συχνά ήταν πολύ λερωμένα ή βρεγμένα για να κολλήσει κανείς μία τέτοια βόμβα. Παρ’ όλα αυτά, 2,5 εκατομμύρια φτιάχτηκαν και χρησιμοποιήθηκαν μεταξύ 1940 και 1943.

 

6. Τεχνητά Λιμάνια: Μία εφεύρεση για να μπορούν να έρχονται τα δεξαμενόπλοια στην ξηρά

Mulberry-Harbour-Whale2

 

Τα τεχνητά λιμάνια ή Mulberries όπως ήταν γνωστά, ήταν φορητά, προσωρινά λιμάνια ειδικά σχεδιασμένα κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, για να βοηθούν τους συμμάχους να ξεφορτώνουν τα βαριά φορτία. Χρησιμοποιήθηκαν με επιτυχία για την απόβαση στη Νορμανδία, τον Ιούνιο του 1944.

 

7. PIAT: Φορητό σύστημα σχεδιασμένο για να βοηθήσει Βρετανούς στρατιώτες στη μάχη με τα γερμανικά τανκς.

The_British_Army_in_North-west_Europe_1944-45_B11928

Έως τα μέσα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου τα τανκ είχαν γίνει όλο και πιο καλά θωρακισμένα, σε σημείο που ήταν απροσπέλαστα για τους παρωχημένους εκτοξευτές βομβίδων. Ο PIAT (Projector, Infantry, Anti-Tank) ήταν ένα φορητό σύστημα που μπορούσε να εκτοξεύσει (1.1 κιλό) βόμβα μέχρι 110 μέτρα.Είχαν δημιουργηθεί για πρώτη φορά για τις βρετανικές δυνάμεις το 1943. Αν και όχι πάντα αξιόπιστη εφεύρεση ήταν αρκετά ικανή να πλήξει τον εχθρό.

 

Πηγή: historyanswers.co.uk

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top