Fractal

Ποίηση: “Ίλιγγος”

Της Μαρίας Πολυδώρου // *

 

 

 

Ίλιγγος

 

Η ζωή μου λαβύρινθος. Και όλο πίσω γυρνάω. Από κει που τελείωσα.

Πάντοτε ξεκινάω.

Δένω – λύνω τα νήματα – ψάχνω να ‘βρω μια πόρτα και στου νου τα αινίγματα καταλήγω σαν πρώτα.

Περπατώ με τα χέρια μου – με τους ίσκιους μιλάω – στα γνωστά τα λημέρια μου – άγνωστους χαιρετάω.

Δίνω – παίρνω χαμόγελα και σκουπίζω το δάκρυ, μοιάζει λίγο με όνειρο μα θυμίζει αγάπη.

Και αν αντέχω – δες λύγισα και αν γελάω – ματώνω

Τόσες νύχτες που γύριζα – στης κλεψύδρας τον χρόνο.

Η στροφή αδιέξοδο – θάνατος το ημικύκλιο

Το εγώ πολυέξοδο στης ψευτιάς μου τον χτύπο.

 

 

 

* H Μαρία Πολυδώρου ζει στην Τρίπολη οπότε έχει ένα λόγο παραπάνω να ζωγραφίζει θάλασσες. Με πινέλα – φωτογραφικές μηχανές και την φαντασία της. Γράφει για ό,τι αισθάνεται. Γιατί οι λέξεις όταν αποτυπώνονται στο χαρτί αποκτούν ψυχή. Και γίνονται ταξίδι.

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top