Fractal
Home / Το εργαστήρι του συγγραφέα / Η Ηλιάννα Λυκούδη στο Εργαστήρι του συγγραφέα
01/06/2016, 10:41 πμ

Η Ηλιάννα Λυκούδη στο Εργαστήρι του συγγραφέα

 

Lykoudi«Να θυμάμαι..

Να θυμάμαι χαρακιές βαθιές και ήλιους θεόρατους

Να θυμάμαι λόγια φωτιές και ανθρώπους αόρατους

Να θυμάμαι για δύο
Να θυμάμαι εσένα

Να θυμάμαι για σένα

 

Ότι θυμάμαι βαθιά

με φοβέριζε

Έπαιζα μαζί του

Του ´δινα ρυθμό

Του ´δινα λέξεις

Του ´δινα τις νύχτες μου, το “βαθύ μου χτυποκάρδι”

Μήπως λιγάκι το ημερώσω..

 

 

Ότι θυμάμαι βαθιά

είναι πλέον μέσα σ´ αυτό το βιβλίο
Κι αυτό θα του το δώσω..

 

υ.γ

Η μνήμη μου

η μόνη ολότελα δική μου..

Εύχομαι το γήρας, το μόνο που μπορεί, να μη μου την πάρει..»

 

Αυτό είναι το εισαγωγικό μου σημείωμα στο νέο μου βιβλίο “Θυμάμαι“,  το οποίο παραθέτω αυτούσιο, “αφιερωμένο” στο εργαστήρι του συγγραφέα..

Γιατί της Κρήτης ποιήματα όμως; Τι θέση έχει η Kρήτη στη καρδιά μου και πως και από πότε συνδέομαι μαζί της; 

Μισό λεπτάκι φτιάχνω καφέ και θα σας πω!..
.. Η αγάπη μου για την Κρήτη ξεκίνησε πολλά χρόνια πριν, κάπου στη Αμερική, όταν η μαμά μου,  μας ξύπναγε πεισματικά, αδιαπραγμάτευτα και κατ´ εξακολούθηση τις Κυριακές, με τη μουσική του νησιού της στη διαπασών.

Θυμάμαι να ανακάθομαι στο κρεβάτι μου αρχικά θυμωμένη, ετών τεσσάρων μετά πέντε…κοκ

Θυμάμαι επίσης να μην μπορώ να την επιπλήξω γιατί άλλοτε σιγοψιθύριζε τους στίχους κι άλλοτε τους φώναζε δυνατά και το τραγούδι της είχε κάτι από λυγμό, που δε μου επέτρεπε να χαλάσω αυτή την τόσο δική της απολαυστική στιγμή.

Η Κυριακή άλλωστε ήταν η μέρα της.. μετά από ένα εβδομαδιαίο πολύωρο ωράριο εργασίας.

Η μουσική αυτή.. διαπερνούσε το παιδικό μου σώμα σαν ηλεκτρικό ρεύμα, δεν ήταν σαν τις άλλες μουσικές..

Είχε ένα βάρος..  μία ανεξήγητη δύναμη..

Δεν μπορούσες να μείνεις

αδιάφορη πόσο μάλλον να συνεχίσεις τον ύπνο σου..

Οι φωνές των Κρητικών καλλιτεχνών γίναν σιγά-σιγά τόσο οικείες, όσο της γιαγιάς, του παππού, του θείου, που περιμέναμε με λαχτάρα να μιλήσουμε στο τηλέφωνο με Ελλάδα…

Ο περήφανος στίχος μ´ έκανε να τον προσέχω τόσο, που να τον μαθαίνω απ´ έξω κι ανακατωτά και να πιάνω τον εαυτό μου στο άκουσμα του, να καμαρώνω ανεξήγητα..

 

thymamai

 

Σιγά-σιγά θυμάμαι,  η νοσταλγία της μαμάς για το νησί της έγινε και δική μου νοσταλγία, ο λυγμός της και δικός μου λυγμός, η ασχήμια της ξενιτιάς και δική μου ασχήμια 

Θέλαμε να γυρίσουμε πίσω.

Οι επισκέψεις τα καλοκαίρια στο νησί δεν μας έφταναν.. μόνο μεγάλωναν τον πόθο της επιστροφής

Και επιστρέψαμε..

Δυστυχώς στην Αθήνα όμως..

Όντας παιδί πλέον,  μιας πολυσύχναστης και μεταμοντέρνας θα έλεγα,  συνοικίας της Αθήνας,  θυμάμαι να κάνω φιλότιμες προσπάθειες να ενταχτώ στους κύκλους των «φυσιολογικών» δραστηριοτήτων των συνομήλικων μου.

Μάταια όμως..

Αφού εκείνοι,  δεν άκουγαν Κρητική μουσική  όπως εγώ,

δε χόρευαν σε κάποιο κρητικό παραδοσιακό όμιλο όπως εγώ, δε μάθαιναν κάποιο κρητικό μουσικό όργανο όπως εγώ, δε διασκέδαζαν σε κρητικά μαγαζιά,

δεν περίμεναν πως και πως, αποκλείοντας οποιοδήποτε άλλον προορισμό, να βρεθούν τους τρείς καλοκαιρινούς μήνες στο χωριό τους στην Κρήτη στη γιαγιά και στον παππού, όπως εγώ..

 

Η Κρήτη είχε μπει για τα καλά μες την καρδιά μου..

Με  τις μαντινάδες του νησιού μου μεγάλωσα, αυτές άκουγα και κατέγραφα με μανία, με αυτές ερωτεύτηκα αυτές είχα συντροφιά στη χαρά και στη λύπη μου..

Η μαντινάδα για μένα είναι ύψιστο ποιητικό είδος, ( εξου και το Της Κρήτης Ποιήματα, ως υπότιτλος του βιβλίου μου)

Η καλή μαντινάδα μπορούσε.. μπορεί.. και αλληλεπιδρά παράξενα πάνω μου.
Μου προκαλεί δέος, μένω εμβρόντητη, μου παραλύει το σώμα, μου κόβει την ανάσα..

 

Θυμάμαι να θέλω να γράψω κι εγώ μία.

Και έγραψα! Πολλές!

 

Σύντομο Βιογραφικό:

Η Ηλιάννα Λυκούδη, το γένος Νινιδάκη, γεννήθηκε στο Σικάγο των ΗΠΑ, με καταγωγή από Κεφαλονιά και Κρήτη (Κοξαρέ-Αγ.Βασιλείου). Μεγάλωσε στην Αθήνα και σήμερα ζει στο Ρέθυμνο. Εργάζεται ως Οδοντοτεχνίτης. Έχει παρακολουθήσει μαθήματα μουσικής (Ωδείο Φίλιππος Νάκας, Εθνικό Ωδείο Αθηνών, όπου τελείωσε Αρμονία). Το 2007 κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης την πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο “Μην κάνεις ζαβολιές” (53 Χαϊκού). Το 2016 το “Θυμάμαι” (της Κρήτης Ποιήματα) επίσης Εκδόσεις Γαβριηλίδης. Έχει δισκογραφική παρουσία με στίχους και μουσική της, από το 1994.

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top