Fractal

Μυθιστόρημα μπονζάι

Γράφει η Μαρία Λιάκου //

 

idiwtiki_zwiAlejandro Zambra «Η Ιδιωτική ζωή των δέντρων», Μετάφραση – Τυπογραφική επιμέλεια: Αχιλλέα Κυριακίδη, Εκδόσεις Ίκαρος, 2017

 

Η ιστορία αυτού του σύγχρονου μυθιστορήματος περιγράφεται πολύ λιτά στο οπισθόφυλλο  του βιβλίου ως εξής: Κάθε Κυριακή, ο Χουλιάν αφιερώνει χρόνο στη συγγραφή ενός μυθιστορήματος. Και κάθε βράδυ, αυτοσχεδιάζει και αφηγείται στη θετή του κόρη, Ντανιέλα, λίγο πριν αυτή κοιμηθεί, πρωτότυπες ιστορίες με δέντρα. Όμως, το αποψινό βράδυ δεν είναι σαν τ’ άλλα: η Βερόνικα, γυναίκα του Χουλιάν και μητέρα της Ντανιέλας, καθυστερεί ανεξήγητα να γυρίσει σπίτι. Κι όσο η νύχτα προχωρά και η Βερόνικα δεν επιστρέφει, ο Χουλιάν αναπολεί τη ζωή τους και φαντάζεται τι σκέψεις μπορεί να κάνει για το μυθιστόρημά του η Ντανιέλα καθώς θα μεγαλώνει… χωρίς μητέρα.

Πρόκειται όμως και για ένα άλλο βιβλίο – μυθιστόρημα. Αν και ορίζεται ως μυθιστόρημα είναι πολύ μικρό ως προς το μέγεθος.  Μόλις 94 σελίδες.

Κάθε λέξη, κάθε παράγραφος όμως έχει μια δυναμική και μια ποιητικότητα. Διαβάζοντας το συνειδητοποιείς ότι  κανένα σημείο δεν είναι περιττό.

Έχει και μια αναγνωστική έκπληξη ως τέλος, που προσωπικά την βρήκα «έξυπνη» και δεν θα κάνω άλλες αποκαλύψεις!

Ως αναγνώστης όμως κυρίως αναζητάς το φως το της κρυμμένης  νοηματικής πληρότητας του λογοτεχνικού έργου. Αναγνωρίζεις ότι τα λογοτεχνικά πρόσωπα και η πλοκή δεν είναι το μόνο ζητούμενο της γραφής του αλλά σε πάει λίγο παραπέρα.

Ένα βιβλίο διαδραστικό θα έλεγα γιατί μόλις το τελειώσεις θα συνεχίσεις μαζί του στο διαδίκτυο (για να ακούσεις μουσική της Βιολέτα Πάρα)! Για να δεις την ιστορία της Χιλής και την λογοτεχνική της παραγωγή κ.α

Όμως είναι κυρίως μια ιστορία χαρισματικής ονειροπόλησης και εξομολογήσεων. Ένα συγγραφικό τέχνασμα όπως «Το κουτσό» του Κορτάσαρ που εδώ έχουμε το παιχνίδι Monopoly την γλώσσα του  διαδικτύου, αναφορές σε Ποιητές, συγγραφείς, την τραγουδοποιό – ποιήτρια-εθνομουσικολόγο Βιολέτα Πάρα (Violeta Parra 1917-1967) κ.α.

Ο Συγγραφέας εδώ δείχνει να κατέχει τον συγγραφικό του βηματισμό και δεν πρόκειται περί μιας υβριδικής σύγχρονης γραφής λόγου αλλά για μια σύγχρονη Λογοτεχνία που απευθύνεται σε αναγνώστες ανά την υφήλιο.

Σπάει τα δεσμά της παράδοσης της πλοκής των χαρακτήρων και αναδύει το μεγαλείο της γραφής. Με σύγχρονη γλώσσα και αφήγηση που εγείρει την βεβαιότητα στον αναγνώστη ότι αυτό που διαβάζει είναι λογοτεχνία.

«Γειά χαρά. καλό βράδυ, λέει είμαι  μια φωνή off. Είμαι η καλύτερη φωνή off που μπορείς να βρεις στην αγορά» σελ 64.

Το δυνατό σημείο του βιβλίου (κατά την γνώμη μου) είναι στην σελ.68

(…αγαπάς για να πάψεις ν’ αγαπάς, και παύεις ν’ αγαπάς για ν’ αρχίσεις ν’ αγαπάς  άλλους, ή για να μείνεις μόνος , για λίγο ή για πάντα. Αυτό είναι το δόγμα. Το μοναδικό δόγμα»)

Ο Συγγραφέας με το βιβλίο του αυτό δεν απευθύνεται σε ένα συγκεκριμένο αναγνωστικό κοινό αλλά μπορεί να διαμορφώσει  και ένα νέο αναγνωστικό κοινό. Αυτό εξ άλλου είναι και το ζητούμενο σήμερα.

Θεωρώ ότι οι εκδόσεις Ίκαρος που έχουν αφήσει ένα σπουδαίο εκδοτικό αποτύπωμα στην χώρα μας με την επιλογή τους να μας γνωρίζουν σύγχρονους ξένους Συγγραφείς διαμορφώνουν ένα  νέο λογοτεχνικό περιβάλλον και κάνουν άνοιγμα προς τις ψηφιακές κοινότητες αναγνωστών με επιτυχία.

Θεωρώ ότι το βιβλίο θα αγαπηθεί πολύ και στόμα με στόμα θα βρει αναγνώστες που δεν αναζητούν μόνο την απόλαυση αλλά και την αναγνωστική τους εξέλιξη.

 

Al_Zambra 

 

Ο Alejandro Zambra (Αλεχάντρο Σάμπρα) γεννήθηκε στο Σαντιάγο της Χιλής, το 1975. Έχει εκδώσει δύο συλλογές ποιημάτων, μία συλλογή διηγημάτων, μία συλλογή δοκιμίων και τρία μυθιστορήματα που μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες: Μπονσάι (Πατάκης, 2008), Η ιδιωτική ζωή των δέντρων (Ίκαρος, 2017) και Τρόποι να γυρίζεις σπίτι (Ίκαρος, 2016). Διηγήματά του έχουν δημοσιευτεί σε πολλές ανθολογίες λατινοαμερικανικής λογοτεχνίας ανά τον κόσμο, καθώς και σε περιοδικά όπως το New Yorker, το The Paris Review, το Harper’s κ.ά.

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top