Fractal

Ο Ιμπν Μπαττούτα στο Κάϊρο

Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη //

 

«Το Κάϊρο είναι μια πόλη θανάτου. Αμέσως μόλις πατάς το πόδι

           σου εκεί καταλαβαίνεις ότι ο θάνατος είναι η βαριά βιομηχανία

            της Αιγύπτου, ότι η Αίγυπτος είναι μία νεκρόπολη και ότι

               ενασχόληση με τους τάφους είναι κυρίαρχο θέμα στη ζωή

                                     των Αιγυπτίων»

Ζαν Κοκτώ, Ο γύρος του κόσμου σε ογδόντα ημέρες

 

Ibn Battuta

Ibn Battuta

Όταν ο Ιμπν Μπατούτα έφτασε στο Κάϊρο στα 1326 μ.Χ., ξεκινώντας το μεγαλειώδες και πολύχρονο ταξίδι του σε όλο τον γνωστό κόσμο της εποχής του,  έλεγε, περίπου μαγεμένος:  «…τη μητέρα όλων των πόλεων και το θρόνο του Φαραώ του τυράννου, κατόχου μεγάλων εκτάσεων και ευφόρων γαιών, αμέτρητου πλήθους κτιρίων απαράμιλλων  σε ομορφιά και λαμπρότητα, το σημείο όπου συναντώνται  αυτοί  που έρχονται και   αυτοί που φεύγουν, των αδύναμων και των ισχυρών, στο Κάϊρο του οποίου το πλήθος  συνωστίζεται  όπως τα κύματα της θάλασσας και σπάνια μπορεί να χωρέσει σε αυτήν παρ’ όλο το μέγεθός της και τη χωρητικότητά της…».

Πρέπει να ενθουσιάστηκε αλλά και να απόρησε ταυτόχρονα από αυτά που είδε το μάτι του. Τα παραπάνω βεβαιώθηκαν και από τον Ιταλό Φρεσκομπάλντι αργότερα το 1384, όταν παρατήρησε ότι περί τους εκατό χιλιάδες κατοίκους κοιμόντουσαν έξω από την πόλη λόγω έλλειψης σπιτιών.  Πρέπει να τονίσουμε εδώ ότι είχαν κιόλας προηγηθεί (1348 και 1381) και οι  δύο επιδημίες της φονικής τότε πανούκλας που χτύπησαν αλύπητα την πόλη και θέρισαν τους κατοίκους της!

Ο μεγάλος περιηγητής του δέκατου τέταρτου αιώνα, αυτός ο Βέρβερος, είναι ο μοναδικός άνθρωπος που επισκέφτηκε όλες τις μουσουλμανικές χώρες της εποχής εκείνης, σε ένα ταξίδι που κράτησε τριάντα ολόκληρα χρόνια, αφού διάνυσε 75.000 μίλια! Ξεκίνησε, πρέπει να σημειώσουμε, το 1325, ένα χρόνο μετά το θάνατο του Μάρκο Πόλο. Τα γραπτά του είναι ίσως το πολυτιμότερο ντοκουμέντο όσον αφορά τις συνθήκες διαβίωσης των ανθρώπων εκείνων των χωρών που επισκέφτηκε.

 

img-09

 

Λίγο πριν πεθάνει, είπε: «..Δόξα τω θεώ, εγώ πραγματοποίησα  την επιθυμία που είχα στη ζωή μου, δηλαδή να ταξιδέψω σ’ όλο τον κόσμο, κάτι που απ’ ότι ξέρω δεν το κατάφερε κανένας άλλος…»  Συνεχίζει λοιπόν λέγοντας λίγο παρακάτω: «…στο Κάϊρο υπάρχουν δώδεκα χιλιάδες νεροκουβαλητές που μεταφέρουν το νερό σε καμήλες, και τριάντα χιλιάδες άνθρωποι που νοικιάζουν μουλάρια και γαϊδούρια… Οι μαντρασάδες (ιεροδιδασκαλεία) του Καΐρου δεν μπορούν να μετρηθούν επειδή είναι πάρα πολλοί…»

Κατά τη διάρκεια της επιστροφής του στη γενέθλια πόλη, την Ταγγέρη, το έτος 1348, κάπου είκοσι τρία  χρόνια αργότερα, ξαναπέρασε από το Κάϊρο, όπου: «… μου είπαν ότι ο αριθμός των νεκρών την εποχή της έξαρσης της επιδημίας είχε φτάσει τις είκοσι μία χιλιάδες την ημέρα…»! Η απαρηγόρητη και τραγική εικόνα των ερημωμένων δρόμων στο Κάϊρο, τον ώθησαν στην απόφαση να επιστρέψει οριστικά πίσω στα πάτρια εδάφη χωρίς να μείνει άλλο εδώ που ο μαύρος θάνατος είχε την τιμητική του, αφού είχε ήδη  εγκατασταθεί για τα καλά και κυκλοφορούσε ανεξέλεγκτος! Ήταν μόλις 45 ετών και είχε περάσει κάπου είκοσι πέντε χρόνια στις διάφορες… ξένες χώρες!

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top