Fractal
Home / ΑΠΟΨΕΙΣ / Άποψη: “Η ζωή μας είναι δική μας”
07/06/2017, 1:20 μμ

Άποψη: “Η ζωή μας είναι δική μας”

Του Νίκου Τσούλια //

 

 

Όχι στο ρήμαγμα!

Ρημάζει η οικονομική κρίση σχεδιασμούς και οικονομικά νοικοκυριών, ελπίδες ανθρώπων, επαγγελματικές σταδιοδρομίες, όνειρα ζωής, χωρίς να προλάβουμε κάπως να προφυλαχτούμε, να πάρουμε κάποια μέτρα, σα να έπεσε το κακό ξαφνικά από τον ουρανό.

Ρημάζει η οικονομική κρίση φιλοδοξίες νέων, μορφωτικούς σχεδιασμούς, εκπαιδευτικά προσόντα και πτυχία επί πτυχίων, χωρίς οι νέοι μας να έχουν κάποια δυνατότητα επαναπροσδιορισμού γιατί όλοι οι δρόμοι είναι κλειστοί, ακόμα και η ετεροαπασχόληση χάθηκε – είναι η μετανάστευση λύση; – χωρίς να προλάβουν να στήσουν τη δική τους αυτόνομη βάση για το ξεκίνημα της ζωής, ζώντας με φιλοδωρήματα στην τρίτη δεκαετία της ηλικίας τους, χωρίς να βλέπουν το πώς θα ακυρώσουν τα σχέδια των κέντρων εξουσίας που τους ισοπεδώνουν και τους ακυρώνουν την προοπτική τους.

Ρημάζει η οικονομική κρίση φτωχούς ανθρώπους που τους βγάζει ομαδικά στα συσσίτια και στα χαρτόνια των δρόμων, χωρίς να έχουν αντιληφτεί – απόκληροι αυτοί του κόσμου όλου – πώς γίνεται και ήλθαν μόνες τους οι συμφορές χωρίς τη σκιά κάποιου πολέμου, κάποιου ορατού εχθρού.

Ρημάζει η οικονομική κρίση την αγάπη και τη φροντίδα των γονιών για να σπουδάσουν τα παιδιά τους και για να ξεκινήσουν τη δική τους οικογένεια, για να βοηθούν παιδιά και παιδιά παιδιών, χωρίς να φαίνεται στον ορίζοντα ότι η ευθύνη των δεινών θα πέσει επί των υπεύθυνων.

Ρημάζει η οικονομική κρίση τη θέρμανση των ηλικιωμένων, των ασθενών τη δυνατότητα να πάνε στο γιατρό – ο οδοντίατρος μάλλον πρέπει να ξεχαστεί -, των μαθητών το πρωινό, το νόμισμα των μεταναστών στα φανάρια, χωρίς να νιώθουν καμιά ενοχή πολιτικοί και δημόσια πρόσωπα για τη διακυβέρνησή τους που μας έβγαλε σε ξέρα εν μέσω θύελλας, ενώ αυτοί γεύονταν αγαθά επί αγαθών.

Ρημάζει η οικονομική κρίση τις μικροχαρές μας, ακόμα και τη δυνατότητά μας να πιούμε έναν καφέ και σκεφτόμαστε να κεράσουμε το φίλο ή το γνωστό που τυχαία θα μας συναντήσει σε ένα πάλαι ποτέ στέκι κάνοντας ότι είμαστε απασχολημένοι, και δεν ξέρουμε αυτό το σκηνικό πόσο θα βαστήξει, αφού δεν βλέπουμε κάποιο σημάδι φωτεινό εκεί πέρα μακριά όσο βλέπει το μάτι μας στον ορίζοντα.

Ρημάζει η οικονομική κρίση τις ανθρώπινες σχέσεις μας και την ουσία της ζωής μας και σκεφτόμαστε ακόμα και να τηλεφωνήσουμε σε φίλους ή σε συγγενείς για να μην μεταδοθεί το ρήμαγμα πιο πολύ μέσα από τις κουβέντες μας και διαβρώσει της ψυχής τα φοβερά αποθέματα, χωρίς να αισθανόμαστε ότι οι κυβερνώντες αλλάζουν ρότα, αλλάζουν πολιτική και ότι κάτι άλλο θα γεννηθεί.

Η ζωή μας είναι στα χέρια μας!

Αλλά ο άνθρωπος έχει φοβερή δύναμη, είναι πάντα μεγαλείο ιδιαίτερα σε δύσκολες στιγμές.

Δε θα ρημάξει η οικονομική κρίση τη ζωή μας, το μέλλον μας ούτε και το παρελθόν μας – θα το υπερασπιστούμε κι αυτό αυτοκριτικά και με περισσή διάθεση απολογισμού για τις επιλογές μας, όχι για τους λόγους που άλλοι νομίζουν αλλά τις επιλογές μας που επέτρεψαν αυτό το ρήμαγμα.

Δε θα ρημάξει η οικονομική κρίση και η αγοραία αντίληψη την κοινωνική γραφή της ιστορίας και την προοπτική της συλλογικής αφήγησης της ζωής μας, δεν θα αφήσουμε τους πολιτικούς, τους ενσωματωμένους στο σύστημα της εκτεταμένης διαφθοράς και στο μαύρο πολιτικό χρήμα, να έχουν ρόλο στα σχέδιά μας και στους προσανατολισμούς μας.

Δε θα αφήσουμε να μας ρημάξει η οικονομική κρίση, δεν θα πούμε «δεν πειράζει, ό,τι έγινε έγινε» – θα επιδιώξουμε την απόδοση ευθυνών και δη των πολιτικών και ιστορικών, δεν θα αφήσουμε να μας πλιατσικολογήσουν την κουλτούρα μας, τη θέλησή μας να ορίζουμε τη ζωή μας, δεν θα αφήσουμε να βεβηλώσουν την πνευματική μας ελευθερία και να μας έχουν εσαεί χειραγωγημένους.

Είμαστε εδώ και αποφασισμένοι να αλλάξουμε τα πράγματα, γνωρίζουμε, πλέον, το μικρό τους μέγεθος, το διογκωμένο από τους μηχανισμούς της εξουσίας, γνωρίζουμε ότι υπάρχουν ανεξάντλητες δημιουργικές δυνάμεις μέσα στην ελληνική κοινωνία που μπορούν να φέρουν τον τόπο με θέα τον ανοικτό ορίζοντα, γνωρίζουμε ότι μπορούμε να αλλάξουμε τα κόμματα και τους δημόσιους φορείς, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι δε θα μείνουμε με «σταυρωμένα τα χέρια», στο σπίτι μας, παθητικοί πολίτες που απλώς θυμώνουν με όσα αντι – ιστορικά συμβαίνουν.

Είμαστε εδώ για να καθορίσουμε τη ζωή μας, για να δημιουργήσουμε το μέλλον μας. Αυτή δεν είναι η ομορφιά της ζωής και η ίδια η ουσία της ζωής: η χειραφέτηση κάθε ανθρώπου; Η κατάκτηση του αυτεξουσίου κάθε ανθρώπου είναι το πάθος μας, είναι το απαύγασμα όλων των ανησυχιών και των επιδιώξεών μας. Η ζωή μας είναι δική μας.

 

[Οι φωτογραφίες είναι από πίνακες του Van Gohg]

 

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top