Fractal

Η Τζούλια Γκανάσου στο Εργαστήρι του συγγραφέα

 

Ganasou«Οι εμμονές, οι προσμονές και οι ανάγκες»

 

Πάντα υπάρχει μια ιστορία πίσω από την αφήγηση. Μια ιστορία που δεν θα μοιραστείς προφορικά γιατί θα χάσει κάτι από την ουσία. Μια σκηνή που δεν τολμάς να ξεστομίσεις γιατί πάλιωσε και δεν μπορείς να ξεδιαλύνεις τι είναι αληθινό. Μια στιγμή που δεν επιλέγει να έχει ήχο, παρά μόνο σκέψη και εικόνα. Μια νύχτα που δεν έζησες για λίγο. Μια εκδοχή ζωής που φαντάστηκες και πίστεψες ότι ήταν εφικτή.

Γράφω για όσα δεν τολμούν να ειπωθούν, για εκείνα που δεν επικοινωνώ ποτέ και με κανένα, για αυτά που μαράθηκαν εκκρεμώντας πριν την ώρα τους, για ό,τι με φόβισε και αρνήθηκα, για όσα δεν ζητούν. Γράφω για τις εμμονές και προς εκείνες, για τις αδυναμίες επειδή με κυβερνούν, για τα πάθη που δεν επέτρεψα να τρίξουν παραπάνω και για όσα με αδικούν. Γράφω για αυτούς που έφυγαν και για όσους με κοιτάζουν και για ό,τι γύρω με εκδικείται με συμπόνια ή χαρά, για εκείνους που μου γέννησαν την έχθρα, το μίσος, τη ντροπή ή την παράνοια – τους ευγνωμονώ, χωρίς αυτούς θα είχα άγνοια. Γράφω για εκείνα που σάλπαραν σε τόπους μακρινούς και για τα άλλα που ματαίωσαν την ίδια την πυγμή μου, για τις πηγές που με συντήρησαν και για τον λίβα που κυβερνά κάπου βαθιά. Δεν θα μιλήσω λοιπόν για τα βιβλία σαν να ήταν παιδιά μου, ούτε για τις ώρες της συγκέντρωσης, της πάλης, της ανάτασης ή της σύγκρουσης, θα πω μόνο ό,τι με τυραννά πολύ βαθιά: η συγγραφή είναι θυσία.

vstotelosΔεν ξέρω αν θέλω να θυμηθώ ή να ξεχάσω, ξέρω μονάχα ότι ζητώ να απαλλαγώ… για να χωρέσουν τα επόμενα, για να μπορέσω να χορτάσω. Και δεν υπάρχει κορεσμός στις λέξεις, στους τριγμούς τους και στις έννοιες, ναι, δεν υπάρχει κορεσμός στις αφηγήσεις, απλώς αλλάζουν οι μορφές, σωπαίνουν κάποτε οι ήρωες, σιγεί η νύχτα, πέφτει η αυλαία, ξαποσταίνω. Στο πρώτο έργο («Σε Μαύρα Πλήκτρα») καταπιάστηκα με τα πιο κρυφά μας μυστικά: όσα φυλάμε και όσα κρύβουμε, όσα κρεμάμε και όσα σκίζουμε, τι θα ήμασταν τελικά χωρίς αυτά; Τα λαθρακουστικά – ηδονοβλεπτικά κιτάπια, η υποκλοπή της πιο ευαίσθητης προσωπικής πληροφορίας, το ανεκπλήρωτο του έρωτα ως στοιχειώδες λάφυρο του πιο γνήσιου συναισθήματος με αφορούσαν σφοδρά, εξακολουθούν να με αφορούν και να με καίνε. Στο δεύτερο έργο («Ομφάλιος Λώρος») μελέτησα το σώμα στην πιο ανεξέλεγκτη εκδοχή: την ώρα της ασθένειας και του έρωτα, την ώρα που δεν έχουμε κανένα επίπεδο ελέγχου επάνω στο κορμί. Το σώμα ως εμπόρευμα, τα βλαστοκύτταρα που υπόσχονται παράταση νεότητας, υγείας, ομορφιάς, ο χρόνος ως υποχείριο της κλεψύδρας, το σώμα ως φορέας υποσχέσεων, θανάτου και ζωής, μοναξιάς και υπερβολής με ενθάρρυναν να γίνω πιο διερευνητική, πιο σκοτεινή και πιο ακραία. Έτσι, στο τρίτο έργο («Ως το τέλος») η πιο σφοδρή επιθυμία έγινε κυρίαρχος μοχλός: οδήγησε προς την αλλοίωση σε όλες τις πτυχές της ανθρώπινης υπόστασης ως την ανανέωση της ελπίδας και όλο πάλι απ’ την αρχή, ως το τέλος ή ως τη ζωή που φανταστήκαμε ένα άχρωμο πρωί… Ως τη συγνώμη για όσα επιθυμήσαμε πολύ.

Δεν απαλλάσσομαι εντέλει. Εμπλουτίζομαι και συνεχίζω να αφηγούμαι πιο πλούσια κάθε φορά και πιο λειψή με εφόδια όσα βιώνω, όσα βλέπω, όσα μυρίζω, όσα ακούω, όσα διαβάζω κι ένα ένστικτο πως αν δεν έκανα αυτό, δεν θα ήμουν ποτέ η ίδια κι αν απέφευγα να ζω, θα ήταν απολύτως κρίμα… Συγνώμη, αλλά ακόμη επιθυμώ.

 

* Η Τζούλια Γκανάσου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1978. Έχει σπουδάσει Πληροφορική στην Α.Σ.Ο.Ε.Ε. και στο Παν/μιο του Λονδίνου, Λογοτεχνία στη Σορβόννη και στο Παν/μιο του Εδιμβούργου και Ευρωπαϊκό Πολιτισμό στο Ε.Α.Π.. Άρθρα της για τη λογοτεχνία και το σινεμά δημοσιεύονται στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο. Αποσπάσματα από το πρώτο της βιβλίο, Σε Μαύρα Πλήκτρα (Εκδ. Γκοβόστη, 2007), συμπεριλαμβάνονται στη συλλογική έκδοση του Παν/μίου του Εδιμβούργου με θέμα τις σύγχρονες μητροπόλεις. Το δεύτερο βιβλίο της, Ομφάλιος Λώρος (Εκδ. Γκοβόστη, 2011), συμμετείχε στο 4ο Διεθνές Φεστιβάλ στο Dasein, στο 1ο Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών της Αθήνας και στο Φεστιβάλ Νέων Καλλιτεχνών της Γλασκώβης. Το τρίτο της βιβλίο, Ως το τέλος (Εκδ. Γκοβόστη, 2013), είναι υποψήφιο για το «Βραβείο Νέου Λογοτέχνη 2013» του λογοτεχνικού περιοδικού «Κλεψύδρα».

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top