Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / «Αυτούς που δεν προλάβαμε να τους φροντίσουμε τους / κουβαλάμε πάντοτε μαζί μας»
12/09/2018, 8:51 πμ

«Αυτούς που δεν προλάβαμε να τους φροντίσουμε τους / κουβαλάμε πάντοτε μαζί μας»

Γράφει ο Θεοχάρης Παπαδόπουλος //

 

Ελένη Σαμπάνη «Η σκόνη που βαραίνει τα ράφια μας», εκδ. Κέδρος

 

Η αγωνία ενός νέου ποιητή, που εκδίδει την πρώτη του ποιητική συλλογή είναι αν το βιβλίο του θα διαβαστεί ή αν θα παραπεταχτεί και θα ξεχαστεί στη σκόνη, στο ράφι κάποιας βιβλιοθήκης. Δυστυχώς, όταν βιβλία σπουδαίων ποιητών μένουν αδιάβαστα και το ευπώλητο κυριαρχεί παντού, είναι πολύ δύσκολο για ένα νέο ποιητή να τα καταφέρει, έτσι ώστε να διαβαστεί η πρώτη ποιητική του απόπειρα. Όμως, σε πείσμα των καιρών, υπάρχουν ποιητές, που προσπαθούν και η προσπάθειά τους αυτή είναι αξιοπρόσεχτη.

Τέτοιες σκέψεις κάναμε, διαβάζοντας την ποιητική συλλογή της Ελένης Σαμπάνη «Η σκόνη που βαραίνει τα ράφια μας», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Κέδρος». Μένοντας λίγο στον τίτλο, θα λέγαμε, ότι η σκόνη είναι τα βιβλία, που δεν έχουμε διαβάσει και, που βαραίνουν εμάς και όχι τα ράφια, γιατί τα ξεχάσαμε. Γιατί τα αφήσαμε στο έλεος της σκόνης, να χαθούν.

Ορισμένα ποιήματα της συλλογής είναι ερωτικά. Το ερωτικό στοιχείο εμφανίζεται στους στίχους της ποιήτριας, όχι, όπως έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε σε άλλους ποιητές, αλλά με έναν ειρμό, που ξεκινά από τον έρωτα και καταλήγει στη φιλοσοφία. Μια φιλοσοφία από την ανάποδη, αφού προσπαθεί να διαψεύσει το «δις εις τον αυτόν ποταμόν ουκ αν εμβαίης» του Ηράκλειτου και να μας κάνει να πιστέψουμε πως ο έρωτας είναι αιώνιος. Όμως, επειδή, τίποτα δεν κρατάει για πάντα και η διάθεση του ανθρώπου αλλάζει ανάλογα με το ποιος επικρατεί στην αέναη μάχη συναισθήματος και λογικής, υπάρχουν φορές, που θέλουμε να γλείψουμε το μέλι, που κολλάει στα δάχτυλα και άλλοτε να το πλύνουμε έξω από το βαζάκι. Για να στεριώσει ο έρωτας χρειάζεται φροντίδα, αλλιώς το βάρος για το άτομο, που δεν φροντίσαμε δεν φεύγει ποτέ: «αυτούς που δεν προλάβαμε να τους φροντίσουμε τους / κουβαλάμε πάντοτε μαζί μας». Όμως, υπάρχει και ο έρωτας, που γίνεται κανιβαλιστικός και παρ’ όλα αυτά, ο ερωτικός σύντροφος, που έχει το ρόλο του θύματος ενδίδει: «Είναι κάτι να ξέρεις / ότι υπάρχει κάποιος που πεινάει για σένα».

Η Ελένη Σαμπάνη δεν γράφει μόνο ερωτική ποίηση. Οι αναφορές στον Μπερξόν, στον Μουνχ, στον Μπέικον, στον Ρόθκο, αλλά και στον Σκαρβέλη και στο ρεμπέτικο τραγούδι, δείχνουν την πολύπλευρη μόρφωση και παιδεία της ποιήτριας. Επίσης, διαβάζοντας τα ποιήματα της Ελένης Σαμπάνη βρήκαμε και μερικά, που έχουν μια κοινωνική διάθεση. Έτσι, η ποιήτρια παρατηρεί τους ανθρώπους, που έχουν καμπούρες: «ανάλογα με το μέγεθος /  της θλίψης τους και / αντιστρόφως ανάλογα με την / αγάπη που πήραν», ενώ τα εντυπωσιακά σπίτια, τα ταχύτερα αμάξια και η αφθονία χρημάτων, η τάση για επίδειξη γενικότερα, κρύβουν την έλλειψη ουσίας.

 

Ελένη Σαμπάνη

 

Όλα τα ποιήματα της συλλογής είναι γραμμένα σε ελεύθερο στίχο με εσωτερικό ρυθμό και όμορφα νοήματα, κατανοητά για τον αναγνώστη. Ορισμένοι στίχοι παρατάσσονται σχηματικά για να δώσουν έμφαση και μεγαλύτερη εκφραστικότητα στο ποίημα.

Συμπερασματικά η ποιητική συλλογή της Ελένης Σαμπάνη «Η σκόνη που βαραίνει τα ράφια μας» είναι ένα πολύ καλό πρώτο βήμα στο δύσκολο δρόμο της ποίησης. Περιμένοντας τα επόμενα, μπορούμε να πούμε ότι μια τέτοια ποιητική συλλογή μπορεί να ξεφύγει και να ξεχωρίσει από τη σκόνη, που βαραίνει τα ράφια των βιβλιοθηκών μας.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top