Ποίηση: “H ροή του χρόνου”
Του Αντώνη Κηπουρού // *
H ροή του χρόνου
Η ροή του χρόνου, αδιάκοπη
Ποτέ δεν σταματάει
Δεν τη νοιάζει αν άρχισε κάτι
Αν τέλειωσε, αν έμεινε στη μέση
Τίποτα
Τα αφήνει όλα στην άκρη
Τα προσπερνάει, δε νοιάζεται
Έχει άλλα μπροστά της
Να δει και να μετρήσει
Ο,τι πρόλαβε το χρόνο, πρόλαβε
Ο,τι σκάλωσε πάνω του , σκάλωσε
Το χρέος να προλάβεις είναι δικό σου
Ατομικό
Μόνος ήρθες, μόνος φεύγεις
Στη μέση, προσπαθείς να ζήσεις
Να ζήσεις δημιουργώντας
Μόνο έτσι νικάς το φόβο του θανάτου
Από σήραγγα βγαίνεις
Σε σήραγγα μπαίνεις
Στο ενδιάμεσο, ο μεγάλος προβολέας
Φέγγει, να δεις
Να δεις και να σκεφθείς
Για όσο χρόνο σου απομένει
Τί σε παίρνει να κάνεις
Για να έχεις ένα κράτημα
Μια καλή θέση
Στα στοιχισμένα καρεκλάκια
Της σήραγγας που το στόμα της χαίνει
Και περιμένει χωρίς να βιάζεται
Μονόδρομος είν’ η ζωή
* Ο Αντώνης Κηπουρός του Εμμανουήλ γεννήθηκε στη Θεσ/νίκη 29 Μαίου 1950, μεγάλωσε στις Σέρρες, πήρε πτυχίο Ιατρικής από το Α.Π.Θ, ειδικότητα Ουρολογίας, παντρεύτηκε την Μαρία Ζαχάκη, απέκτησαν τρία παιδιά την Βασιλική, την Ηλέκτρα και τον Μανώλη, συνταξιοδοτήθηκε το 2012 και έκτοτε γράφει.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “άγνοια”
23/04/2024, 7:47 μμ -
Δύο ποιήματα
23/04/2024, 7:46 μμ -
-
Διήγημα: “Αυτόπτης μάρτυρας”
23/04/2024, 7:43 μμ -
Διήγημα: “Νεράντζια θανάτου”.
23/04/2024, 7:41 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Το Φθινόπωρο ως καλλιτέχνης!
Του Νίκου Τσούλια // Ήλιε σκηνοθέτη: άλλαξε το σκηνικό. Να γαληνέψουν οι καυτές εντάσεις. Λιγόστεψε τις ουράνιες διαδρομές σου. Οι ηλιαχτίνες σου να καμπυλώσουν. Τα φώτα σου να χαμηλώσουν. Η θέρμη σου να μετριάσει. Η ψύχρα
Περισσότερα -
Φόνοι και μαθηματικά
Γράφει ο Φίλιππος Φιλίππου // “Στο μάτι του ταύρου”, Δώρος Αντωνιάδης, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2015, σελ. 232, Το πρώτο βιβλίο του Δώρου Αντωνιάδη (Λευκωσία, 1974), μαθηματικού με μεταπτυχιακές σπουδές στην πληροφορική και στις επικοινωνίες, είναι αστυνομικό μυθιστόρημα. Ο ήρωάς του, ο
Περισσότερα -
Διήγημα: “Το αμάρτημα”
Γράφει η Ελένη Χωρεάνθη // (Από τις «Εξομολογήσεις μοναχού Ιωάννη») Ο ήλιος έγνω την δύσιν αυτού Αδάμ δε έγνω την γυναίκα αυτού (Γέν., Δ’ 1) Ήταν περασμένα μεσάνυχτα, θυμάμαι. Έβρεχε πολύ όλο το
Περισσότερα -
Διήγημα: “Ο χρόνος”
Του Ηλία Μπαντούνα // * Όσο μεγάλωνε (βιολογικά τουλάχιστον), η σχέση του με τον χρόνο γινόταν όλο και πιο ψυχρή, ενίοτε θα χαρακτηριζόταν εύκολα ως εξουσιαστική. Υπήρχε ένας δείκτης που έχασκε απειλητικά και εξέφραζε απαιτήσεις παράλογες. Στο
Περισσότερα -
Ιστορίες Μέλλοντος: «Οι δυο όψεις»
Του Πασχάλη Λαμπαρδή // * Υπήρχαν πολλές στιγμές που σημάδεψαν τη ζωή του Μανώλη Καστρινού, πλοιάρχου πλέον σε εμπορικά καράβια, και θα έμεναν για πάντα χαραγμένες στην ψυχή του. Από τις πιο καθοριστικές ήταν όταν πάτησε τα σαράντα.
Περισσότερα -
Ποίημα: “Γιατί;”
Γράφει η Πολυξένη Ζαρκαδούλα // * Γιατί; Βρυχηθμοί ζώου- κραυγές λύκου ξεπήδησαν από μέσα μου η καρδιά μου ένα βήμα πριν να σπάσει το μυαλό ένα βήμα πριν από την τρέλα κι όλα αυτά
Περισσότερα -
Ένα μοναδικό αμάλγαμα αρχαιομάθειας και μελαγχολίας
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας // * Δήμητρα Χ. Χριστοδούλου, “Ευγενής ναυσιπλοΐα”, ποίηση, εκδόσεις Μελάνι, Αθήνα Σεπτέμβριος 2021, σελ. 64 Η κομψότητα τού ύφους, σε συνδυασμό με την περιγραφικότητα τού στίχου και την παραστατικότητα τής αφήγησης δημιουργεί ένα μοναδικό
Περισσότερα