Fractal

Η μυρωδιά της ανάγνωσης

Από τον Πάνο Ιωαννίδη //

 

 

 

Το πρώτο πράγμα που κάνω μόλις ένα βιβλίο πέσει στα χέρια μου, είτε γιατί το αγόρασα, είτε γιατί μου το δώρισαν, είτε γιατί το κέρδισα, είτε γιατί βρίσκομαι σε ένα φιλικό σπίτι, είτε ακόμα καλύτερα σε μια βιβλιοθήκη, είναι να το μυρίσω. Η μυρωδιά κάθε βιβλίου, που συχνά λόγω των συγκεκριμένων ειδών χαρτιού που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή τους, είναι λίγο έως πολύ η ίδια ή σε κάθε περίπτωση συνιστά ένα μίγμα γνωστών παραλλαγών. Όμως η επιλογή μου να το μυρίσω, μόλις μου δοθεί η ευκαιρία, έγκειται στο ότι μέσω αυτής της μοναδικής διαδικασίας ξεχύνεται η μυρωδιά του αναγνώστη μέσα από το πνεύμα μου.

Πρόκειται αναμφίβολα, για μια διαδικασία που υποκινεί η ανάγκη ή για να μιλήσουμε ακριβέστερα, η λατρεία της ανάγνωσης. Όταν βλέπεις έναν άνθρωπο να ανοίγει ένα βιβλίο και να το μυρίζει, συμπεραίνεις πως κατά πάσα πιθανότητα έχεις να κάνεις με βιβλιόφιλο. Χαμογελάς ή συμπονάς μέσα σου. Και αν ανήκεις και συ σε αυτή την ιδιότροπη κατηγορία, τότε αναρωτιέσαι τι να μυρίζει ο άνθρωπος. Και σε πιάνει η περιέργεια γιατί γνωρίζεις πως σε αυτή τη μυρωδιά που αισθάνεται και απολαμβάνει ο επίδοξος αναγνώστης, μάλλον κρύβεται η επερχόμενη απόλαυση που προσφέρει η ανάγνωση ενός βιβλίου και συνεπώς το λογοτεχνικό γούστο του.

Θα μου πείτε τώρα: Να, τα βλέπεις, το ηλεκτρονικό βιβλίο δεν μπορεί να προσφέρει αυτού του είδους την ικανοποίηση, αυτή τη μοναδική συγκίνηση της πρώτης αφής με το χαρτί και κατά επέκταση του φετιχισμού που η οσμή παρέχει σε όλα εμάς τα λογοτεχνικά εξαρτημένα όντα! Αφού υποστηρίζεις ότι η μυρωδιά που λαμβάνουμε από τα σωθικά ενός βιβλίου, ουσιαστικά φανερώνει τις λογοτεχνικές μας προτιμήσεις, τότε ένα e-book δεν μπορεί να τις αποκαλύψει! Ή ακόμα και αν δεν συνδέεται με τις λογοτεχνικές μας προδιαθέσεις και πρόκειται για καθαρόαιμο φετιχισμό, τότε ακόμα χειρότερα.

Ας μη βιαστούμε ωστόσο να πάρουμε θέση. Αν δεχτούμε ότι η ρινική βύθιση του αναγνώστη στα εσώψυχα ενός βιβλίου είναι το σημαίνον, τότε το σημαινόμενο μπορεί να κρύβεται καλά πίσω από το αναγνωστικό ασυνείδητο. Και αυτό διότι, το καλάθι των αναγνωστικών προτιμήσεων τους καθενός και της καθεμίας μας, είναι τόσο καλά πλεγμένο, που μάλλον μόνο το συνεχές διάβασμα, ηλεκτρονικό και συμβατικό μπορεί να το ξεμπλέξει.

Το ζητούμενο για μένα, τόσο ως συγγραφέα όσο και ως αναγνώστη, είναι να γράφονται καλά βιβλία. Αν ισχύει αυτή η συνθήκη, τότε η ισορροπία της μπορεί να βρεθεί σε οποιαδήποτε αναγνωστική μορφή. Ακόμη και σε έναν κενό και γκρίζο τοίχο. Σαν το γκρίζο βλέμμα που πλέον λαμβάνει όπως καταλάβατε, μια πιο διευρυμένη λογοτεχνική υπόσταση. Καλώς σας βρήκα όλους και όλες!!

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top