Fractal

Δεδικασμένες ζωές

Γράφει η Ελένη Γκίκα //

 

Camilla Lackberg «Η μάγισσα», Μετάφραση: Γρηγόρης Κονδύλης, εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 848

 

«Θ’ ακολουθούσαν μήνες ελευθερίας. Ανάπαυλας. Το παράλογο ήταν πως ήξερε ότι και ο Τζέιμς ένιωθε ακριβώς έτσι. Ήταν αιχμάλωτοι σε μια φυλακή που είχαν χτίσει οι ίδιοι. Και ο γιος τους ήταν ο κοινός τους όμηρος».

Στις ιστορίες της Lackberg, εξάλλου, δεν υπάρχει ήρωας που να είναι ελεύθερος, όλοι τους είναι δέσμιοι του παρελθόντος, της οικογένειας, του χαρακτήρα του κι οι σχεδόν υποθηκευμένες ζωές τους μοιάζουν ήδη δεδικασμένες.

Όπως σε όλα της τα βιβλία της Camilla Lackberg, και αυτή η ιστορία διαδραματίζεται σε ένα ψαροχώρι (εκεί όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε), στη Φιελμπάκα. Όπως σε όλα της τα βιβλία πρωταγωνιστούν η Ερίκα, ερευνήτρια – συγγραφέας, μια ιδιότυπη Μις Μαρλπ, και ο σύζυγός της Πάτρικ, αστυνομικός, τους οποίους έχουμε δει κατά την διάρκεια των ιστοριών να γνωρίζονται, να ξανασυναντιούνται μάλλον, να παντρεύονται, να αποκτούν το πρώτο παιδί, μετά τα δίδυμα, και τώρα να παντρεύουν την πεθερά της η Ερίκα κι ο Πάτρικ τη μάνα του.

Όπως σε όλα της τα βιβλία, το παρελθόν, ως ζωντανός οργανισμός και καθοριστικός παράγοντας των μελλοντικών εξελίξεων και τα οικογενειακά βάρη – μυστικά θα αποτελέσουν και πάλι τα κλειδιά. Χωρίς αυτό, ωστόσο, και να σημαίνει ότι οι ιστορίες της επαναλαμβάνονται, ο αναγνώστης παύει να αιφνιδιάζεται, ότι κάθε ιστορία δεν είναι καινούργια και πρωτότυπη, πως η πλοκή παύει να είναι καταιγιστική και αιφνιδιαστική. Κρατώντας την βασική δομική μέθοδο η συγγραφέας, συνεχίζει κι εδώ να εγκιβωτίζει σκηνές από το παρελθόν για να φωτίζει ή μάλλον σκιάζοντας να υπαινίσσεται το παρόν, αποκαλύπτοντας μόλις στο τέλος, το αναπόφευκτο της ζωής των ηρώων.

Και στο παρόν μυθιστόρημα γίνεται ακόμα και μεταφυσική. Τα εγκιβωτισμένα σημεία της ιστορίας διαδραματίζονται στο Μπόχουσλεν το 1671, αναφέρονται στις παράλληλες ζωές δυο αδελφών, εκ των οποίων η μία καταδικάζεται στην πυρά ως μάγισσα. Η κατάρα της, ταξιδεύει ως τη Φιελμπάκα τον 21 αιώνα, αλλά και πάλι η ρίζα του Κακού έχει τις ρίζες της στο εγγύς παρελθόν. Πριν από τριάντα χρόνια, ένα τετράχρονο κοριτσάκι, η Στέλλα, έχει βρεθεί στη λιμνούλα του δάσους δολοφονημένη. Τριάντα χρόνια μετά, στην ίδια λιμνούλα θα βρεθεί δολοφονημένη η τετράχρονη Νία, ένα άλλο παιδί που κατά σύμπτωση μένει, επίσης, στο αγρόκτημα που κάποτε ζούσε η Στέλλα. Η Μαρί και η Χέλεν, δυο δεκατριάχρονες φίλες είχαν προ τριακονταετίας κατηγορηθεί. Η ιστορία ξεκινά με την επιστροφή της Μαρί, διάσημη ηθοποιός πια, ετοιμάζει την ιστορία της Μπέργκμαν στη γενέθλια περιοχή. Και την δολοφονία της μικρής. Η Χέλεν, εκεί παρέμεινε πάντα: τρέχοντας στο δάσος, καλλιεργώντας τις τριανταφυλλιές της, γειτονεύοντας πάντα με το αγρόκτημα- ανοιχτή πληγή.

 

Camilla Lackberg

 

Η αυτοκτονία του επιθεωρητή που είχε αναλάβει την πρώτη δολοφονία και οι αμφιβολίες του θα ανακινήσουν ακόμα κι εκείνη την πρώτη υπόθεση, η ζωή που αρέσκεται στις φάρσες και στις συμπτώσεις, θα κάνει τον γιο της Χέλεν να ερωτευθεί την κόρη της Μαρί κι εν τω μεταξύ, η μοναξιά, η κλειστή κοινωνία της Φιελμπάκα, οι πρόσφυγες που καταφθάνουν αναζητώντας στον ήλιο μοίρα και ο ρατσισμός που πάντα καραδοκεί, στήνουν το εύφλεκτο σκηνικό της παρούσας ζωής.

Ενοχικοί και σκληροί γονείς, επαναστατημένοι και καταπιεσμένοι έφηβοι, ψέματα και μυστικά μιας ζωής, σκιαγραφούν μια εφιαλτική κοινωνική ζωή που ξεσπά τελικά σαν πανάρχαια οργή.

Στα πλεονεκτήματα του βιβλίου: η ατμόσφαιρα της περιοχής, οι χαρακτήρες, οικείοι οι περισσότεροι και από παλιότερες ιστορίες της συγγραφέως, γνωστοί, η έντονη πλοκή και η τελική εκρηκτική ανατροπή. Στα μειονεκτήματα του παρόντος βιβλίου, η ατέλειωτη αφήγηση, 830 σελίδες για το βιβλίο θεωρούνται πολύ….

Όπως και να ‘χει, η Lackberg παραμένει ενδιαφέρουσα και η ψυχαναλυτική και κοινωνιολογική της δεινότητα, συναρπαστική. Πόσο μάλλον σ’ αυτό εδώ το βιβλίο όπου αποδεικνύεται και πολύ… τολμηρή.

 

 

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Φιλελεύθερος

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top