Fractal

Χρονογράφημα: “Η Κική και το ατύχημα του Μήτσου”

Της Μαίρης Πέστροβα //

 

 

Τα ασθενοφόρα ούρλιαζαν καθώς έμπαιναν στο νοσοκομείο. Γενική εφημερία και από τον προαύλιο χώρο έως την είσοδο των επειγόντων περιστατικών γινότανε ο κακός χαμός! Ο Μήτσος σφάδαζε από τον πόνο καθώς υποβαστάζονταν από έναν περαστικό που φιλοτιμήθηκε να τον μεταφέρει αφού τον λυπήθηκε καθότι πεσμένος μία ολόκληρη ώρα περιμένοντας το ασθενοφόρο το οποίο δεν έφτασε ποτέ!

Η Κικίτσα ενημερώθηκε από εκείνον τον χριστιανό. Ο Μήτσος έδωσε το τηλέφωνο της γυναίκας του ώστε να την ενημερώσει για τα καθέκαστα.

Φτάνοντας η Κική στο νοσοκομείο σχημάτισε το νούμερο του κινητού που την είχε καλέσει.

-Ναι;

-Ωωωωρίστε;

-Είμαι η γυναίκα του Μήτσου. Εσείς που είστε κύριε;

-Στο στο στο ισ ισ ισόγειο κυ κυ κυ κυρία μου!

Μπα λύσσα κακιά, σκέφτηκε η Κικίτσα, σε κεκετζή έπεσα, πώς θα συννενοηθώ;;;

-Πώς θα σας καταλάβω κύριε; Α, μήπως είσαστε εσείς κοντά στην πόρτα που έχετε το κινητό στο αυτί, ο κύριος με τα γυαλιά;;;;

-Μα μα μα μα και πριν τελειώσει την κουβέντα του, μπούκαρε η Κική στο ισόγειο. Χάβρα Ιουδαίων! Οι τσιγγάνοι να πηγαινοέρχονται φωνάζοντας, παραδίπλα ένας μεθυσμένος που τον συγκρατούσαν δέκα, πιο πέρα συγγενείς σε αλλόφρονα κατάσταση ρωτούσαν για τους δικούς τους.

-Μα τι έγινε Χριστέ μου; Πού τον έχουν τώρα καλέ μου κύριε;

-Η η η ηρεμήστε! Είναι στο στο στο χει χει χειρουργείο. Πρέ πρέπει να του του του κάνουν κάποιες εξ εξ εξ εξετάσεις για να δουν την κα κα κα κατάστασή του!

-Αχ, εγώ η καψερήηηηη. Δεν έπρεπε να τον αφήσω να πάει μόνος του!!! Μα πώς έγινε;;;

-Πιά πια πιάστηκε το πό πο πο πο πόδι του στο καπάκι της αποχέ-αποχέ-αποχέτευσης του δρ δρ δρ δρόμου και έπ επ επ έπεσε μπρούμυτα! Ούτε που πρό-προ-πρόλαβε ν’αντιδράσει!

-Αχ το μανάρι μου! Πού είναι να τον δω;;;

-Απ-απ-απ-απαγορεύεται κυρία μου. Κα-κα-καθήστε εδώ να δω-δω-δώσετε τα στοιχεία του γιατί εγώ δεν δεν δεν δεν ξέρω τι πρέ, τι πρέ, τι πρέπει να κάνω. Ούτε που τον ξε-ξε-ξέρω τον άνθρωπο!

-Αχ, σας ευχαριστώ πολύ καλέ μου κύριε! Ο Θεός να σας έχει καλά που τον φέρατε ως εδώ!

Αφού έβγαλε η Κική καρτέλα εισαγωγής, άκουσε να την καλούν απ’ το μεγάφωνο..

«Η κυρία Κατσιμπάρδη στο χειρουργικό! Η κυρία Κατσιμπάρδη στο χειρουργικό!»

Δίνει ένα σάλτο η Κικίτσα και πηδά πάνω από τρεις σεκιουριτάδες που δεν κατάλαβαν τι είδους κομήτης πέρασε από πάνω τους! Αφού συνήλθαν τρέξαν ψοπίσω της φωνάζοντας «Κυρία! Κυρία! Απαγορεύεται η είσοδος!»

-Ρε τι απαγορεύεται; ούρλιαζε η Κικίτσα καθώς έδινε κάμποσες τσαντιές σε όποιον την πλησίαζε. Ποιοί είστε εσείς που θα μου απαγορέψετε να δω το στεφάνι μου;

Καθώς έδειχνε τις ικανότητές της στο Taekwon-Do η Κική, ακούστηκε η φωνή του Μήτσου ασθενική από το υπέρ πέραν.

-Κι κί τσα μου….

Μόλις έφτασε η Κική στον θάλαμο του Μήτσου έπεσε το μεγάλο γέλιο..

-Βρε συ!!!  Δεν σε έχουν δείρει ακόμα;;;

Το ξύλο που έχεις να φας στο σπίτι με τον μπλάστη, κοζαμ άντρας να κουτρουβαλιάζεσαι  στους δρόμους, μη έχοντας αφήσει ένα μέλος γερό;;;

Δεν σου ‘φταναν τα σπασίματα που έχεις πάθει κατά καιρούς; Τρεις μήνες νηστικό θα σε αφήσω βρε, να μάθεις και θα σου στείλω και την Στέλλα την γκαβή για φυσιοθεραπεία!

-Μα Κικίτσα μου, τι φταίω εγώ ο καψερός;;; Πιάστηκε το παπούτσι μου στον υπόνομο.

– Και τι φορούσες βρε; Τσαρούχια;;;

-Όχι, πίγκες!!!

-Βρε μαζέψου που θα μου κάνεις και χιούμορ! Πού πονάς;

-Παντού…

-Τι παντού; Κατρακύλησες; Βαρέλι είσαι;; Είσαι και μια σταλιά τρομάρα σου!!! Πώς τα κατάφερες; Αλλά βέβαια, ο γέρος ή από χέσιμο θα πάει ή από πέσιμο!!!

Αχ τι μού ‘κανες, έλεγε και ξανάλεγε η Κική ανεμίζοντας μια πλουμιστή βεντάλια που μόλις είχε βγάλει από την παρδαλή τσάντα της, που από την στεναχώρια μου θα κάνει ρυτίδες το ροδαλό προσωπάκι μου, θα μου ασπρίσεις τα μαλλιά βρε, άσχετο που η ρίζα είχε βγει κάτασπρη τρεις πόντους!!!!

Τα ‘λεγε αυτά η Κική και η τσάντα της πηγαινοέρχονταν  στον αέρα καθώς η τραυματιοφορέας, μια συμπαθητική κοντόχοντρη κοκκινομάλλα  είχε σκάσει στα γέλια!

Πάρτε τον για ακτινογραφία, ακούστηκε μια αντρική φωνή από το βάθος του θαλάμου και ευθύς βρέθηκε ο Μήτσος να ρολάρει με την Κικίτσα να τρέχει ξοπίσω του γκρινιάζοντας.

Μπαίνοντας στο ακτινολογικό, ντριν χτυπά το κινητό της Κικής.

-Έλα μητέρα; Ναι, ναι ο Μήτσος….μην ανησυχείς….ναι ναι….είναι για ακτινογραφίες τώρα, χεριού και κεφαλιού… Τι να του κάνω; Όσο μεγαλώνει, τόσο μου χαζεύει… Ναι, καλά τον βλέπω εδώ, για το σπίτι όμως δεν εγγυώμαι….. Θα βάλω να παίζει η Βιτάλη στο cd player και θα του δείξω εγώ! Ξύλο μετά μουσικής! Και να πεις πώς δεν το’δα εγώ το όνειρο; Πενήντα μπλούζες άλλαζα και καμιά δεν μου ‘κανε!!! Όχι τίποτα άλλο, ήταν και πρωτομηνιά και θα μας πάει όλος ο μήνας έτσι!!!

Λέγοντας αυτά η Κική ανοίγει η πόρτα και βγαίνει η ακτινολόγος.

-Τι έχει ο μάστορας; ρωτά η Κική.

-Μια χαρά είναι ο μάστορας! Το βράδυ θα του φτιάξετε και σουτζουκάκια!!!!

-Ναι ναι Κικίτσα μου, ακούστηκε η φωνή του Μήτσου, σουτζουκάκια που τα έχω επιθυμήσει!!!!

– Γύρνα σπίτι εσύ, και άσε το γκουρμέ κατά μέρος! Κατάπλασμα θα σου βάλω, με μπόλικο παραθείο  είπε η Κική καθώς έκλεινε το μάτι στην γιατρό.

-Ποιόν θείο Κικίτσα μου; ‘Ολοι έχουν συχωρεθεί!

-Ε, τώρα θα συχωρεθείς και συ, είπε καθώς του τράβηξε δυνατά το αυτί.

Μετά από δυο-τρεις ωρίτσες ήδη βρισκόντουσαν στο σπίτι τους.

Ο Μήτσος να ψιλοβογγά από τον πόνο, η Κική να μαγειρεύει τα θεσπέσια σουτζουκάκια της και η Βιτάλη να σπάει τζάμια στο «Μια γυναίκα μπορεί»…

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top