Η ιστορία της εκπαίδευσης στην μεταπολεμική Ελλάδα
Γράφει ο Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης //
«Εκπαιδευτική θεωρία και διδακτική πράξη, στη μεταπολεμική Ελλάδα» της Δέσποινας Καρακατσάνη, εκδόσεις «Επίκεντρο», σελ. 400
Η έρευνα βασίζεται στην αφήγηση των Ελλήνων εκπαιδευτικών αναφορικά με τους καθημερινούς ρυθμούς εργασίας κατά τη μεταπολεμική περίοδο, τις διδακτικές στρατηγικές και πρακτικές, τους κοινούς ρυθμούς της επαγγελματικής εμπειρίας και τις ιδιαίτερες αγωνίες και πιέσεις που υφίστανται στο εργασιακό τους περιβάλλον. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου επιχειρείται να γίνει ανασύνθεση της φωνής των δασκάλων του παρελθόντος φιλοδοξώντας να αναλύσουμε την επαγγελματική πορεία και την κοινωνική πρακτική μιας συγκεκριμένης ομάδας επαγγελματιών. Αυτή η καταγραφή φωτίζει την κουλτούρα της διδασκαλίας και της σχολικής καθημερινότητας και αναφέρει και τα πιο απλά καθημερινά γεγονότα ενώ παράλληλα επιτρέπει να προσεγγίσουμε τη στρατηγική, τα κίνητρα, τα κρυμμένα νοήματα πίσω από την παιδαγωγική και διδακτική πρακτική. Μέσα από το λόγο των διδασκόντων αποκαλύπτονται στοιχεία και θέματα που βρίσκονται στη καρδιά της επαγγελματικής τους ταυτότητας. Η ιστορία των δασκάλων και των διδασκαλισσών αποδεικνύεται ιδιαίτερα ζωντανή αλλά και πολύπλοκη, καθώς αποδεικνύεται ότι οι άνθρωποι διαμορφώνουν τις ζωές τους μέσα σε σύνθετες κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές δομές.
Ο Harold Silver αναφέρει ότι «Η ιστορία της εκπαίδευσης είναι ένα είδος μελέτης, από το οποίο έχουν αφαιρέσει τις πολυπλοκότητες και τις συνθετότητες, μέσα στο οποίο τα παιδιά υπάρχουν μόνο ως σύνολο εννοιολογικών στερεοτύπων, δεν εμπλέκονται καθόλου σε σχέσεις, ανήκουν μόνο σε ένα αναδυόμενο σύστημα και μπορούν να αγνοηθούν από τους ιστορικούς». Λίγες ιστορίες της εκπαίδευσης και της παιδαγωγικής προβάλλουν διδακτικές πρακτικές , στρατηγικές, παιδαγωγικές θεωρίες που εφαρμόζονταν σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο στο παρελθόν. Τα τελευταία χρόνια άρχισε εξάλλου να χρησιμοποιείται στις συνειδήσεις των ελλήνων ιστορικών η χρήση της προφορικής ιστορίας ως εργαλείου ανάλυσης του παρελθόντος. Έχουν πυκνώσει οι δημοσιεύσεις εργασιών που αφορούν στην ιστορία διαφόρων σχολείων, οι οποίες παίρνουν συνήθως τη μορφή λευκωμάτων και στηρίζονται κατά κύριο λόγο σε φωτογραφικό υλικό. Παράλληλα ιδρύονται και μουσεία ιστορίας της εκπαίδευσης και της σχολικής ζωής. Με το θέμα της ιστορίας της διδασκαλίας και των εκπαιδευτικών πρακτικών μέσω της χρήσης αυτοβιογραφικών κειμένων και της προφορικής ιστορίας δεν έχουν ασχοληθεί ιδιαίτερα Έλληνες ιστορικοί της Εκπαίδευσης. Η παρούσα έρευνα μας ταξιδεύει και σε πολλά σημεία μας δημιουργεί συναισθηματική φόρτιση. Γιατί αποκαλύπτει εσωτερικές ιστορίες του σχολείου αλλά και μας καταγράφει τις ιστορικές στιγμές μιας διαρκώς εξελισσόμενης ελληνικής κοινωνίας. Επειδή την σημερινή εποχή ψάχνουμε για ένα καλό εκπαιδευτικό βιβλίο το συγκεκριμένο πόνημα θα έλεγα ότι πρέπει να μπει σε όλες τις βιβλιοθήκες των δασκάλων. Γιατί μαθαίνοντας της ιστορία της εκπαίδευσης μπορούμε αν ατενίσουμε καλύτερα το μέλλον και να ελπίσουμε για ένα καλύτερο αύριο των παιδιών μας.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ένα νέο λογοτεχνικό «τοπίο»;
16/04/2024, 9:09 μμ -
Παρακείμενα: «Το παρήγορο συναίσθημα της εσωτερικής έκλαμψης»
16/04/2024, 9:08 μμ -
Η δύναμη του πεπρωμένου
16/04/2024, 9:06 μμ -
Παραμύθια από ζάχαρη, μέλι και ποίηση
16/04/2024, 9:05 μμ -
Ψυχολογικά περάσματα προς τη βιολογική ολοκλήρωση
16/04/2024, 9:00 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
✩ «Το μεγάλο μυστικό της Ρώμης»: Online σεμινάρια από τον συγγραφέα Θανάση Τριαρίδη
τα μελένια λεμόνια / * ΜΙΑ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ * από τον Θανάση Τριαρίδη * ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ: Πολυχώρος Πόλις ~~~ Θανάσης Τριαρίδης Το μεγάλο μυστικό της Ρώμης Αναζητώντας το παράφορο αίμα των αιώνων
Περισσότερα -
Ζητήματα δικαιοσύνης
Γράφει η Χρύσα Νικολάκη // * Φίλιππος Φιλίππου «O κήπος με τις φράουλες», εκδ. Πατάκη Το βιβλίο «O κήπος με τις φράουλες»(εκδ. Πατάκης) του Φίλιππου Φιλίππου είναι ένα μυθιστόρημα αστυνομικής πλοκής, μία φωνή διαμαρτυρίας στα κακώς κείμενα του
Περισσότερα -
Διήγημα: «Η κυρία με τα άσπρα»
Γράφει η Φιλιέττα Μιχαλακάκου // * Πλησιάζω σέρνοντας τα πόδια μου στον πάγκο των υδροχόων – αποτελούν το επάγγελμα του μέλλοντος, όπως λέγεται απ’ όλους καθημερινά στον Καταυλισμό. Τα χέρια μου ενώνονται σε δύο
Περισσότερα -
Μουσική των Νεώτερων Χρόνων (1830-1945)
Γράφει η Βάσω Κιούση // Η μουσική στην Αθήνα Ας δούμε τι γίνεται στην Αθήνα, όπου από το 1828 μέχρι το 1865 έρχονται ξένοι θίασοι, κυριαρχούν οι ιταλικές μελωδίες, δεν δημιουργείται όμως καμιά ελληνική μουσική. Το 1880
Περισσότερα -
Τρία ποιήματα
Του Ντέμη Κωνσταντινίδη // * Χωρίς τίτλο Κι όμως μπορεί, γιατί πιστεύει Βουνά πελώρια να υποτάξει Να ημερέψει άγριες θάλασσες! -Όχι φτηνές, που λεν, οφθαλμαπάτες- Στ’ αλήθεια όλ’ αυτά συμβαίνουν Μπροστά στου εκλεκτού λαού Την ασφαλή
Περισσότερα -
Καλό Ταξίδι Percy Sledge
Του Μάρκου Ψυχάρη // Την περασμένη Τρίτη, 14 Απριλίου, ο Percy Sledge, μία από τις καλύτερες φωνές της σόουλ–μπλουζ μουσικής, έφυγε από τη ζωή. Έχασε τη μάχη με τον καρκίνο σε ηλικία 74 ετών. Περίπου έναν χρόνο πριν, είχε
Περισσότερα -
Ποίηση με Κρότους
Γράφει ο Απόστολος Ζιώγας // * Αγάθη Ρεβύθη: «Ένα βιβλίο με κρότους», εκδ. Flisvos Publics, 2020 Όταν γεράσω κάποτε θα γίνω ληστής˙ θα παίρνω πίσω το σώμα μου κλέβοντας καλοκαίρια Παναγιώτης Δόικος[1] Υπάρχουν φορές
Περισσότερα
