«Η Επίσκεψη της Γηραιάς Κυρίας» στο Θέατρο Βρετάνια σε μετάφραση-σκηνοθεσία Αλέξανδρου Κοέν
Από την Αντιγόνη Καράλη //
Οι κάτοικοι του Γκύλλεν ελπίζουν στη γενναιοδωρία της δισεκατομμυριούχου Κλαιρ Ζαχανασσιάν, η οποία επιστρέφει στη χρεοκοπημένη γενέτειρά της, πρόθυμη να αναζωογονήσει την πόλη, προσφέροντας ένα δισεκατομμύριο – υπό τον όρο να δολοφονηθεί ο Άλφρεντ Ιλ, ο εραστής που την πρόδωσε και την ανάγκασε να οδηγηθεί στην πορνεία. Οι πένητες κάτοικοι, δια στόματος της δημάρχου, αρνούνται προσωρινά τη μακάβρια συμφωνία. Η Κλαιρ αναμένει σαδιστικά σφίγγοντας τη θηλιά στο λαιμό της πόλης και προσφέροντάς τους ευζωία επί πιστώσει. «Ο κόσμος μ’ έκανε πόρνη, τώρα θα κάνω εγώ τον κόσμο πορνείο. Οικονομική ανάπτυξη για ένα πτώμα!». Το εμβληματικό έργο του Φρήντριχ Ντύρρενματ «Η επίσκεψη της γηραιάς κυρίας» σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Κοέν, που παρουσιάζεται στο θέατρο «Βρετάνια», βάζει στο μικροσκόπιο την Ευρώπη και ασκεί αυστηρή κριτική στις κοινωνικοπολιτικές της αξίες. Στον ασταθή κόσμο του παρόντος, ο άνθρωπος παρουσιάζεται ικανός για την απόλυτη καταστροφή.
«Μια πόλη της Κεντρικής Ευρώπης – ο συγγραφέας την ονομάζει Γκύλλεν, που στη γλώσσα του θα πει περίττωμα – κηρύσσει πτώχευση. Οι κάτοικοί της αναρωτιούνται αν μπορούν να μείνουν πιστοί στα ιδανικά τους, την ώρα που η ανέχεια τούς χτυπάει την πόρτα. Εκείνη τη στιγμή εμφανίζεται η γυναίκα που τους οδήγησε στην καταστροφή και τους προτείνει να τους γλιτώσει απ’ όλα τα οικονομικά προβλήματα αγοράζοντας για τον εαυτό της τη… Δικαιοσύνη» εξηγεί ο Αλέξανδρος Κοέν, υπεύθυνος για τη μετάφραση και τη σκηνοθεσία της παράστασης. Πόσο μακρινή και απίστευτη μάς ακούγεται αυτή η ιστορία; «Μάλλον καθόλου» απαντά. «Η εποχή έρχεται να κάνει σύγχρονο όσο ποτέ ένα έργο, που φέτος κλείνει εξήντα χρόνια από τη συγγραφή του. Οι κάτοικοι του Γκύλλεν μάς φαίνονται μάλλον συγγενείς με τους Έλληνες: οδηγηθήκαμε (όχι χωρίς δική μας ευθύνη ή έστω όχι χωρίς δική μας ανοχή) στην ντροπή, σε μία κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, να παρακαλούμε για βοήθεια όποιον μας κατέστρεψε. Πόσο εύκολα αλλάζουν οι ρόλοι…».
Η πλουσιότερη γυναίκα του κόσμου, η Κλαιρ Ζαχανασσιάν, επιστρέφει στη γενέτειρά της σαράντα χρόνια μετά για να οδηγήσει στον θάνατο τον έρωτα των νεανικών της χρόνων, τον Άλφρεντ Ιλ, που την παράτησε έγκυο και την οδήγησε στην πορνεία. Θα έλεγε κάποιος πως σαράντα χρόνια μετά και ύστερα από μία τόσο γεμάτη ζωή αυτή η γυναίκα θα είχε ξεχάσει. Όμως, φαίνεται πως «η γυναικεία φύση διαθέτει μνήμη και σαν άλλη Μήδεια επιστρέφει τώρα διψασμένη για εκδίκηση. Βαθιά επηρεασμένος από τις αρχαιοελληνικές τραγωδίες – και ειδικά από τη “Μήδεια” – ο Ντύρρενματ γράφει το 1955 μία μαύρη κωμωδία με σκοπό να διασκεδάσει τον θεατή και μας θυμίζει πως η φύση του ανθρώπου ελάχιστα άλλαξε στο πέρασμα του χρόνου. Πάντα στα δύσκολα λειτουργεί παρορμητικά. Και σχεδόν πάντα το ένστικτο επιβίωσης δεν κάνει τις σωστότερες επιλογές» τονίζει ο Αλ. Κοέν. Πάνω σε αυτό το μοτίβο, με την αισθητική του γκροτέσκο και με βιτριολικό χιούμορ που ασκεί αιχμηρή κριτική στήθηκε μία μαύρη κωμωδία, όπως επισημαίνει ο ίδιος. Για να προσθέσει ότι υπήρξε «όνειρο χρόνων για μένα το ανέβασμα αυτού του έργου που κατορθώνει μοναδικά να μας κάνει να γελάμε αβίαστα, και την ίδια στιγμή μάς γεμίζει ενοχές που γελάμε με όσα συμβαίνουν. Απίστευτη ισορροπία!». Και επίσης «όνειρο ζωής ήταν να σκηνοθετήσω τη Μίρκα Παπακωνσταντίνου, τον πρώτο άνθρωπο που συνάντησα στη δραματική σχολή, τον άνθρωπο που με έβγαλε στη δουλειά, και τόσο πολύ επηρέασε τον τρόπο σκέψης μου. Το πιστεύω απόλυτα: είναι η ιδανική Κλαιρ Ζαχανασσιάν».
Η ταυτότητα της παράστασης
«Η επίσκεψη της γηραιάς κυρίας» του Φρήντριχ Ντύρρενματ. Τη μετάφραση–σκηνοθεσία υπογράφει ο Αλέξανδρος Κοέν, τα σκηνικά η Χριστίνα Κωστέα, τα κοστούμια οι Celebrity Skin, τη μουσική ο Δημήτρης Μαραμής, τους στίχους ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος, τους φωτισμούς η Κατερίνα Μαραγκουδάκη και την κινησιολογία η Φρόσω Κορρού. Παίζουν: Μίρκα Παπακωνσταντίνου, Δημήτρης Πιατάς, Υβόννη Μαλτέζου, Αιμιλία Υψηλάντη, Τζούλη Σούμα, Φαίδων Κεφαλέας, Άλεξ Κάβδας, Ιωάννα Αγγελίδη, Πέτρος Γούτης, Κυριάκος Μαρκάτος, Ρωμανός Μαρούδης, Εύη Νταλούκα, Δημήτρης Καστανιάς, Χαρά Αδαμίδου, Νίκος Ψημίτης. Θέατρο Βρετάνια (Πανεπιστημίου 7, τηλ. 2103221579). Παραστάσεις έως 31 Μαϊου.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
✩ «1984» του George Orwell από την ομάδα «Ars Moriendi» στο θέατρο «ΑΝΕΤΟΝ»
23/04/2024, 8:29 μμ -
✩ Τζεφ Μπάρον: “Κάθε Πέμπτη κύριε Γκρην” σε σκηνοθεσία Κώστα Γάκη στο Ράδιο Σίτυ
23/04/2024, 8:29 μμ -
-
-
✩ Για την παράσταση «Κάθε Πέμπτη κύριε Γκρην»
23/04/2024, 8:24 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
✩ Εκδρομές και ταξίδια με τα ~μελένια λεμόνια~ (Μάιος 2022 – Ιούλιος 2022)
Με τον συγγραφέα Θανάση Τριαρίδη και την ιστορικό και ξεναγό Ελένη Παπακώστα. [Όλες οι εκδρομές και τα ταξίδια ξεκινούν με αφετηρία την Αθήνα – εκτός από την τριήμερη εκδρομή στις Λίμνες του Βορρά (3/4/5 Ιουνίου 2022) όπου η αφετηρία της θα
Περισσότερα -
Η ιστορία και το παρελθόν της Θεσσαλονίκη
Γράφει η Τζένη Μανάκη // Γιώργος Σκαμπαρδώνης «Ήλιος με ξιφολόγχες», εκδ. Πατάκη «Έχω διδαχτεί πως αν υπάρχει σε μια χρονική φάση ένα κυρίαρχο ιδεολόγημα στον αέρα, δεν μπορείς να του πας εντελώς κόντρα.[…] Πρέπει να το φθείρεις όσο
Περισσότερα -
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: “H ιστορία της καντήλας που έσβησε αιφνιδίως” του Σαμπαχαττίν Αλή (Τουρκία, 1906-1948)
Μετάφραση: Θάνος Ζαράγκαλης // Επιμέλεια: Χρύσα Σπυροπούλου // Περπατούσα σ’ αυτό το αθόρυβο και ερημικό μέρος, που μου σύστησαν να πάω για να θεραπεύσω τα εξασθενισμένα νεύρα μου. Επέστρεφα από έναν μακρύ βραδινό περίπατο. Ήταν το τέλος μιας
Περισσότερα -
Ένας κόσμος χωρίς άντρες
Γράφει ο Γεώργιος Ε. Τζιτζικάκης // «Χωρίς Άντρες» του Χρήστου Αζαριάδη, εκδόσεις Bell Το μυθιστόρημα με τίτλο «Χωρίς Άντρες» του συγγραφέα Χρήστου Αζαριάδη έρχεται από τις εκδόσεις Bell και σηματοδοτεί την έναρξη της συνεργασίας τους. Λίγα λόγια για
Περισσότερα -
«Ο γενέθλιος τόπος είναι το εφαλτήριο»
Γράφει η Πένυ Χριστοπούλου // «Γενέθλια πόλη», Εξήντα έξι συγγραφείς γράφουν για τη Γενέθλια πόλη, Επιμέλεια: Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης, εκδόσεις Ελληνοεκδοτική, σελ. 312 Εξήντα έξι συγγραφείς γράφουν για τη γενέθλια πόλη είναι ο τίτλος του συλλογικού τόμου που κυκλοφορεί
Περισσότερα -
Ανταγωνισμός ή αλληλεγγύη;
Του Νίκου Τσούλια // Henri Matisse Ως πρόεδρος της ΟΛΜΕ Βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου η έννοια της γνώσης βρίσκεται σε περίοπτη θέση. Αρκετοί βιάζονται, ωστόσο, να δηλώσουν ότι η σημερινή έκρηξη της γνώσης, ιδιαίτερα στο χώρο των
Περισσότερα -
Διήγημα: “Η γραφή γενικώς”
Γράφει η Λένα Μαυρουδή Μούλιου // “Η γραφή γενικώς” ‘’Μα να μην μπορεί αυτή η γυναίκα να καθίσει και λίγο ήσυχη; Δεν μπορώ αδερφέ να την βλέπω συνεχώς και αδιαλείπτως με ένα χαρτί και
Περισσότερα
