Fractal

Ποίηση: “Η Επέτειος του Όταν”

Γράφει ο Απολύτως Διαλλακτικός // *

 

 

f14

 

Όταν ακούω, μετά από χρόνια, να μιλάν για τον καιρό

Για τις σειρήνες του πολέμου ένα βήμα έξω απ’ την πόρτα

Για τα πτώματα αθώων που πλημμυρίζουν το Αιγαίο

Όταν ακούω τις αναλύσεις κενών παραθύρων

Τις δηλώσεις αδαών δήθεν εκπροσώπων

Ως τις δικές σου λέξεις να ψελλίζουν δεν πειράζει

Σήμερα εγώ όπως κι ο Ποιητής σωπαίνω

Όταν ακούω την τέχνη να γυρνά πόρνη στις πλατείες

Τα κακόφωνα συνθήματα του γηπέδου και του καφενείου

Τις ψαλμωδίες του πλήθους για ένα θεό μεσσία

Όταν ακούω τους συμβούλους να σέρνονται στους διαδρόμους

Να μιλούν για φαιδρό μέλλον και ανάπτυξη

Να μνημονεύουν τη βουλή απόξενων υπηκόων

Ως να γελούν τους κόπους μιας ζωής

Εγώ όπως κι ο Ποιητής πάντα σωπαίνω

Μα κάποτε έρχονται οι μέρες των ναι ή των μεγάλων όχι

Όταν οι ξύλινοι άνθρωποι σαθροί πέσουν

Όταν γεννηθεί συνείδηση αγνή σα των παιδιών

Τότε. Θα ακουστεί βέβαιη η φωνή η δική μας

Η βρώμικη προμενάδα θα γεμίσει με χαμόγελο

Το χρώμα των θαμπών ματιών θα φέξει ίδιο

Χωρίς εικονικούς κι αυτάρεσκους ακολούθους

Ούτε πρoσκύνημα στο φαύλο Λεβιάθαν

Χορός ενός θιάσου για την αιωνιότητα

Πάλι μας λείπει όραμα

 

 

 

* Ο Απολύτως Διαλλακτικός είναι διδακτορικός φοιτητής Εφαρμοσμένης Μηχανικής στο Πανεπιστήμιο του Austin, Texas. Αρχικά από τη Θεσσαλονίκη και τώρα στις ΗΠΑ πραγματεύεται με την ίδια γνήσια αγάπη του ερασιτέχνη την κριτική τέχνης και τη συγγραφή ποίησης στο ομώνυμο blog του.

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top