Fractal
Home / FRACT-ALL / Τρία ποιήματα: “Ευήκοα ώτα”| “Η ελεγεία της προσφυγιάς” | “Πτώση”
12/04/2017, 11:20 πμ

Τρία ποιήματα: “Ευήκοα ώτα”| “Η ελεγεία της προσφυγιάς” | “Πτώση”

Του Αποστόλη Μπούμπα // *

 

 

 

 

Ευήκοα ώτα

 

Του συρμού τα φερέφωνα

ευήκοα ώτα προσδοκούν

να προσηλυτίσουν.

 

Σε πράξεις ιερόσυλες,

που αναγκαίο κακό έμελλε

οι πονηροί να βαπτίσουν.

 

Με μανδύα ασυλίας

καμωμένες τούτες οι ρυπαρές φωνές,

των οχετών συνέχεια.

 

Πνεύμα σκάρτο,

πίσω από φαντεζί ενδυμασίες

κρύβεται η ανέχεια.

 

Αλλαξοπίστησαν εύκολα.

Κι αν πρέσβευαν κάποτε κάτι,

πνίγηκαν στον ίδιο τον βυθό τους.

 

Διαφθοράς απόγονοι,

έσπασαν άγραφους φραγμούς.

Πλάνη ο συρφετός τους.

 

Άπιστοι Θωμάδες,

την μόνιμη άρνηση

θαρρούν δικαίωσή τους.

 

Περίγελως κατάντησαν.

Το στίγμα αυτό θα κουβαλά

η μετενσάρκωση τους.

 

 

Η ελεγεία της προσφυγιάς

 

Απ’ των προγονικών σου εστιών τα άγια χώματα

με βία σε ξεκλήρισαν.

Σε ανήλιαγα, πολιτισμένα υπόγεια

ακούσια σ’ έστειλαν να μουχλιάσεις.

Ανθρώπινη χωματερή, παιδί ενός κατώτερου θεού ̇

με άνεση προσποιητή σε αποκήρυξαν.

Ένας ανώνυμος κωδικός αριθμός γραμμένος στα κατάστιχα ̇

λες και ξέμεινε από πνοή το σφριγηλό κορμί σου.

 

Αν είχες γνώση εξαρχής,

πάλι θα κίναγες να υποστείς το βάσανο της ξενιτιάς.

Γιατί όταν στη στεριά δεν βρίσκεις ησυχία,

την ασφάλεια της θαλασσινής τρικυμίας προτιμάς.

Όχι από τρέλα ούτε από εγωισμό,

δεν χωρούν πια τέτοιες πολυτέλειες.

Σε νοιάζει μόνο εκείνα τα αθώα παιδικά μάτια

χαρούμενα να ξανανιώσεις.

Το ελιξίριο θες να τους δώσεις

και μακριά τον μαυροφορεμένο να διώξεις.

 

Πίσω στην πατρίδα βόμβες πέφτουνε, θερίζει η πείνα ̇

κλαυθμοί και οδυρμοί παντού, σκίζουν τα εσώψυχα σου.

Και εσύ ακρογωνιαίος λίθος ριζωμένος στα θεμέλια,

δίψα και θέληση για ζωή αναβλύζεις εσαεί.

Να σε συνθλίψουν και να σε ταπεινώσουν παρακαλάνε,

μα τους έδειξες ήδη την αχαλίνωτη φύση σου.

 

Σε βρήκανε να κείτεσαι λιπόθυμος σε ξένη ακρογιαλιά,

με ρούχα σκισμένα και σάρκα αιματοβαμμένη.

Της νύχτας το άγριο μπουρίνι σε τούτη την στεριά

διάλεξε να σε ξεβράσει νωρίς την αυγή.

Τριγύρω σου πτώματα και ναυάγια από την χθεσινή παραλαβή.

Ακόμη μια τηλεοπτική τραγωδία για το φιλοθεάμον κοινό.

Σηκώνεις το κεφάλι και κοιτάζεις με απόγνωση.

Σφίγγεις τα δόντια… Πρέπει να συνεχίσεις!

 

 

Πτώση

 

Έγειρε στο προσκέφαλο.

Αποκοιμήθηκε ήρεμα.

Αλαλαγμοί παράλογοι

ηχούσαν τριγύρω του.

 

Δεν αιφνιδιάστηκε.

Αυθόρμητα δεν αντέδρασε.

Χωρίς παρωπίδες.

Δίχως ψευδαισθήσεις.

 

Από το ζενίθ στο ναδίρ.

Από την κορωνίδα της πυραμίδας

στου Καιάδα τα κοφτερά βράχια.

 

Σαν έτοιμος από καιρό

ανέμενε την κάθοδο

στου Άδη τις υπώρειες.

.

Μύριες τύψεις ένιωθε

για τα παλιά του πάθη.

Εξιλέωση γύρευε.

 

Τα Ηλύσια Πεδία

έμοιαζαν πια

μακρινή ανάμνηση.

 

 

 

*Ο Αποστόλης Μπούμπας, ο οποίος γεννήθηκε το 1981 στις Σέρρες και διαμένει στη Θεσσαλονίκη, σπούδασε Ιστορία- Αρχαιολογία & Ιστορία Τέχνης στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Κλασική- Ρωμαϊκή Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, καθώς και στην Προστασία-Συντήρηση- Αποκατάσταση Μνημείων Πολιτισμού στο Πολυτεχνείο του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει εργαστεί επί σειρά ετών σε διάφορες Αρχαιολογικές Εφορείες απασχολούμενος με την ανασκαφική διαδικασία και έρευνα, την καταγραφή και ψηφιοποίηση αρχαιολογικού-ιστορικού υλικού, τη βιβλιογραφική έρευνα και άλλα. Επίσης, έχει ασχοληθεί με τη διδασκαλία στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, στην Εκπαίδευση Ενηλίκων και στην Ειδική Αγωγή. Η ποιητική συλλογή με τον τίτλο «Ορίζοντες και Οδοιπόροι» (Εκδόσεις Όστρια, Απρίλιος 2016) αποτελεί την πρώτη λογοτεχνική προσπάθεια του. Το τρία ποιήματα, που δημοσιεύονται, περιλαμβάνονται στη συλλογή του. Έχει λάβει μέρος και έχει διακριθεί σε ποιητικούς διαγωνισμούς εντός του ελλαδικού χώρου.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top