Ποίηση: “Η αθωότητα του εσπερινού”
Του Ανδρέα Γ. Λίτου // *
Δεν τολμώ να σου πω τίποτα.
Τα λόγια μου τρυπούν το κορμί σου
και ταξιδεύουν στο άπειρο.
Είσαι μια διάτρητη παρουσία.
Σκύβω σεμνά και γεμίζω με γιασεμιά
τις γαλάζιες οπές σου
και τότε τα φωτεινά μάτια
μου ψιθυρίζουν ένα θαύμα.
Σ’ αγγίζω κι αγαπιέσαι γλυκά
κι αφήνεσαι στην εκρηκτική αδυναμία της αγάπης.
Θυμήσου τον όρθρο της ύπαρξής σου
και ταξίδεψε μέχρι την αθωότητα του εσπερινού.
Από την ποιητική συλλογή Φωτός Έρως (1998)
* Ο Ανδρέας Γ. Λίτος είναι ιατρός – ποιητής (www.andreaslitos.gr)
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Ποίημα: “Αθάνατος”
26/03/2024, 8:26 μμ -
Ποίημα: “Μαγική πόλη”
26/03/2024, 8:25 μμ -
Ποίημα: “Μια στιγμή”
26/03/2024, 8:24 μμ -
Διήγημα: «Απάνω τους ωρέ Έλληνες»
26/03/2024, 8:22 μμ -
Δύο ανέκδοτα ποιήματα
26/03/2024, 8:20 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
«Θεατοί και αθέατοι ακρωτηριασμοί»
Γράφει η Τζίνα Ψάρρη // Γκράχαμ Γκρην «Καμένο χαρτί» , Μετάφραση: Αχιλλέας Κυριακίδης, Εκδόσεις Πόλις «Έρχεται μια στιγμή στη ζωή, όπου κάποιος με ελάχιστο ταλέντο ηθοποιίας μπορεί να ξεγελάσει ακόμα και τον εαυτό του». Ένας και μοναδικός
Περισσότερα -
Τζέιμς Τζόυς, 1918
Τζέιμς Τζόυς: “Όλα, ένα – ένα, γίνονταν σκιές. Καλύτερα να περάσεις θαρραλέα σ’ εκείνον τον άλλο κόσμο, μέσα στην αποθέωση κάποιου μεγάλου έρωτα, παρά να σβήνεις και να μαραίνεσαι με τα γερατειά. “ Ο Ιρλανδός συγγραφέας στη Ζυρίχη περίπου το 1918.
Περισσότερα -
Για την «Άκρα Ταπείνωση» της Ρέας Γαλανάκη: η απέθαντη ψυχή της πόλης
Γράφει η Ελένη Γκίκα // «Δεν ήξεραν πού να επιστρέψουν, ωστόσο ήταν υποχρεωμένες να επιστρέψουν». «Η Άκρα Ταπείνωση» της Ρέας Γαλανάκη. Εκδ. «Καστανιώτη», σελ. 323 «“Στον ιστό της ανυφάντρας Αθηνάς, δηλαδή στην απέθαντη ψυχή της πόλης”,
Περισσότερα -
Χρονικές καναδικές αλληλοεπικαλύψεις πλημμυρισμένες από σκόρπιες φιλοσοφικές αναζητήσεις
Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη // Τρεβάνιαν, Η Λεωφόρος. Μετάφραση: Κλαίρη Παπαμιχαήλ. Εκδόσεις Πόλις. Οκτώβριος 2018. Αθήνα Το περίεργο όνομα ‘Τρεβάνιαν’, που εμφανίζεται στο εξώφυλλο του βιβλίου ‘Η Λεωφόρος’, είναι ένα από τα πολλά ψευδώνυμα του αμερικανού συγγραφέα
Περισσότερα -
Ποίημα: “Ανάγλυφο του παρόντος χρόνου”
Γράφει η Ολυμπία Θεοδοσίου // * Ανάγλυφο του παρόντος χρόνου Μεταλαμβάνω το σώμα και το αίμα των ημερών, γεύση μακάβρια. Αντικρίζω πόλεις ρακένδυτες ακίνητες πάνω σε ανθρώπινες σάρκες. Τυφλές σκιές δίνουν παράσταση, το έργο
Περισσότερα -
Η Γη είναι …ζωντανός οργανισμός
Του Νίκου Τσούλια // “Η Γη είναι …ζωντανός οργανισμός. Ναι, μην απορείτε. Μπορεί να μην αναπαράγεται, αλλά έχει μεγάλη κινητικότητα, τέτοια πλούσια δράση, με συνεχείς μετασχηματισμούς και εξελίξεις ανατρεπτικές – άλλοτε δημιουργικές και άλλοτε καταστροφικές. Αλλά τι
Περισσότερα -
Ιστορίες Μέλλοντος: «Σε έναν κόσμο αλλαγμένο»
Της Βάσιας Τζανακάρη // * Διασχίζω με το γιο μου δεμένο στην πλάτη το κατεστραμμένο κέντρο της Αθήνας. Ο ήλιος καίει, ιδρώτας κυλάει από το κεφάλι στο λαιμό και στο στήθος μου, το μωρό κουκουλωμένο μέχρι απάνω, για
Περισσότερα