Οι άνθρωποι το έκαναν. Άλλαξαν.
του Γιάννη Κ. Γιαννούδη //
Διαβάζω: 50 χρόνια πριν, το εκπαιδευτικό σύστημα της Νότιας Κορέας ήταν σε οικτρή κατάσταση – καταστροφικό αποτέλεσμα του εμφυλίου πολέμου. Οι Κορεάτες όμως κάθισαν κάτω, δούλεψαν ομαδικά, το άλλαξαν το πράγμα και έφτασαν σήμερα να έχουν κατά γενική ομολογία ένα από τα πιο «σκληρά» μεν, επιτυχημένα δε εκπαιδευτικά συστήματα στον κόσμο, από την άποψη των αποτελεσμάτων: Ποσοστό εγγράμματου πληθυσμού 100%. Όσο και αν διαφωνεί κανείς με τα πειθαρχημένα συστήματα των Κορεατών, οι άνθρωποι σκέφτηκαν, σχεδίασαν και υλοποίησαν. Το έκαναν. Άλλαξαν.
Διαβάζω: πριν 50 χρόνια η Φινλανδία ήταν σχεδόν το παραπαίδι της Ευρώπης. Οι άνθρωποι όμως αποφάσισαν να κάνουν κάτι για αυτό. Κάθισαν, σκέφτηκαν και αποφάσισαν ότι η λύση τους είναι η παιδεία. Επένδυσαν σε αυτή, άλλαξαν τα σχολεία και την φιλοσοφία τους και έφτασαν σήμερα να έχουν ένα από τα πιο ζηλευτά και φιλελεύθερα συστήματα εκπαίδευσης στον κόσμο, το περίφημο «φινλανδικό» μοντέλο που παπαγαλίζουν κατά καιρούς και οι δικοί μας άσχετοι πολιτικοί.
Οι άνθρωποι σκέφτηκαν, σχεδίασαν και υλοποίησαν. Το έκαναν. Άλλαξαν.
Διαβάζω επίσης: «Ο στόχος είναι τα παιδιά να εξελιχθούν σε πολίτες με ικανότητες, εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και δίψα για μάθηση, υγιείς στο σώμα και στο πνεύμα, σίγουρους για την θέση τους στον κόσμο και με συνείδηση ότι πρέπει να συνεισφέρουν αξία σε αυτόν».
Αυτό αγαπητοί φίλοι είναι το mission statement που κρύβεται πίσω από το Te Whariki, το περίφημο και παγκοσμίως ζηλευτό πλαίσιο για την εκπαίδευση των πολύ μικρών παιδιών που ανέπτυξε η Νέα Ζηλανδία, μετά το 1991.
Θέλετε να μάθετε με ποιον μαγικό και εξωγήινο τρόπο κατάφερε, ένα τόσο μικρό κράτος να φτιάξει ένα τόσο προχωρημένο εκπαιδευτικό σύστημα; Χρησιμοποιώντας κάτι πρωτάκουστα ρήματα τύπου «συνεργάζομαι», «ακούω», «κατανοώ», κλπ. Διαβάστε αν δεν πιστεύετε τι λέει η Wendy Lee, εκ των βασικών διαμορφωτών του Te Whariki:
«Το εκπαιδευτικό αυτό πλαίσιο οργανώθηκε ώστε να διασφαλίσει έναν αποτελεσματικό διάλογο ανάμεσα σε όλους τους εμπλεκόμενους με την προσχολική εκπαίδευση. Εκπρόσωποι από όλες τις ομάδες γονέων, κρατικούς οργανισμούς, πανεπιστήμια, ενώσεις παιδαγωγών, ιδιωτικά σχολεία, όλοι μαζί κάθισαν για πολύ καιρό γύρω από το ίδιο τραπέζι και μελέτησαν όλες τις ιδέες και προτάσεις που υποβλήθηκαν….
…Μέσα από αυτή την μεγάλη ομάδα προέκυψε μια μικρότερη, δεκαπενταμελής, απαρτιζόμενη από εκπαιδευτικούς και ανθρώπους γενικής εκτίμησης στην χώρα, που ανέλαβε την ευθύνη να συντάξει την τελική μορφή του εκπαιδευτικού προγράμματος συνθέτοντας όλες τις διαφορετικές ανάγκες και απόψεις. Έξι επιπλέον συμβουλευτικές ομάδες εργασίας σχηματίστηκαν από ανθρώπους που εκπροσωπούσαν επιμέρους πληθυσμιακές ομάδες με τις δικές τους ειδικές ανάγκες (Μαορί, ΑΜΕΑ, αυτοί που μιλούν την γλώσσα του Ειρηνικού κλπ)…»
Όλη αυτή η διαδικασία συνεργασίας και διαλόγου κράτησε 5 ολόκληρα χρόνια, από το 1991 έως το 1996, όταν και δημοσιεύθηκε η πρώτη έκδοση του Te Whariki. Από τότε και έως σήμερα, το Te Whariki γράφεται και ξαναγράφεται τελώντας υπό διαρκή αναθεώρηση, μέσα από τις ίδιες δημοκρατικές διαδικασίες – οι οποίες ξεκινούν ΠΑΝΤΟΤΕ από τους ίδιους τους δασκάλους, τους ανθρώπους δηλαδή που το εφαρμόζουν καθημερινά ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΑΣΧΕΤΟ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΛΑΣΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΑ ΠΟΥ ΑΥΤΟΣ ΔΙΟΡΙΖΕΙ.
Ίσως για τον λόγο αυτό να γράφει ο μεγάλος παιδαγωγός της εποχής μας Tom Hobson ότι: «όταν πήγα το 2013 στο Ωκλαντ να μιλήσω στους Νεοζηλανδούς παιδαγωγούς, τους έβλεπα να έρχονται πολύ υπερήφανα, να μου δείχνουν με καμάρι το Te Whariki και να μου εξηγούν πόσο εφικτά είναι όλα αυτά τα οποία πήγα να τους πω…»
Το βρήκατε το λάθος; Άντε, και στα δικά μας….
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Η εκπαίδευση και ο εκπαιδευτικός στον 21ο αιώνα
12/03/2024, 8:52 μμ -
Τζον Ντιούι, ένας φάρος της εκπαίδευσης
27/02/2024, 8:18 μμ -
Περί Δασκάλων
27/02/2024, 8:16 μμ -
Το όνειρο ενός δασκάλου
02/01/2024, 7:00 μμ -
Τα Σχολεία στη Δίνη Προκλήσεων
28/11/2023, 8:48 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ποίηση
Της Κατερίνας Κανάκη-Αξούγκα // Μεγάλωσα. Καθώς τα κουρασμένα πόδια μου ανοίγω Που ο ιδανικός και ανάξιος εραστής Έγραφε παντοτινά τους στίχους του σε έκσταση Εγώ τα έχω γέφυρες να με περνούν Νοσταλγικά σε κόσμους που ταξίδευα. Ο
Περισσότερα -
Ένα περίτεχνα υφασμένο ψυχογράφημα
Από την Εύα Στάμου // “Όταν βγήκε απ’ τη σκιά”, Κώστας Λογαράς, Καστανιώτης, 2021 Το πρόσφατο μυθιστόρημα του Κώστα Λογαρά αποτελεί ένα περίτεχνα υφασμένο ψυχογράφημα ενός ζευγαριού και των μεταπτώσεων που περνά η σχέση τους από τη μέρα
Περισσότερα -
Μετάφραση | Joseph Roht, Ο ξεχωριστός μαθητής ( 1916)
Μετάφραση από τα Γερμανικά: Γιάννης Παπαδόπουλος // * Joseph Roht, Ο ξεχωριστός μαθητής ( 1916) Ο γιός του ταχυδρόμου Αντρέας Βαντσλ, ο μικρός Άντον, είχε το πιο παράξενο παιδικό πρόσωπο του κόσμου. Το λεπτό, χλομό προσωπάκι
Περισσότερα -
Θάνατος και ζωή, χρόνος νεκρός και χρόνος αναστημένος
Γράφει η Ειρήνη Ιωαννίδου // «Δίφορη μνήμη», Γιώργος Θεοχάρης, εκδ. Πόλις «Δίφορη Mνήμη» όπως εκείνη η λεμονιά που δις μέσα στον χρόνο ανθίζει και γεννοβολά καρπό. Έτσι και εδώ, η μνήμη του ιστορικού χρόνου για δεύτερη φορά ζωντανεύει,
Περισσότερα -
Διήγημα: “To τηλέφωνο της μοναξιάς”
Γράφει η Λένα Μαυρουδή Μούλιου // “To τηλέφωνο της μοναξιάς” ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ. Mεγάλη εφεύρεση του ανθρώπου. Εκτός των πολλαπλών χρήσεών του και εφαρμογών, έχει γίνει απαραίτητο συμπλήρωμα, ας το πούμε κι’ έτσι, της καθημερινότητάς
Περισσότερα -
5o τεύχος Fractal // Περιεχόμενα
ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ: ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ: “Η Βρετανία μας άφησε μόνους στον ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940” του Τάκη Κατσιμάρδου ΙΣΤΟΡΙΑ: “Μπορεί το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ να φοβίζουν ακόμη και σήμερα;” του Τάκη Κατσιμάρδου ΒΙΒΛΙΟ: “Όνειρο μέσα στο όνειρο – Ποιήματα ποιητών
Περισσότερα -
Η καρδιοπαλμική ανισορροπία – το ατύχημα
Γράφει η Ελένη Παπαχρηστοπούλου // * Γρηγόρης Χαλιακόπουλος «Το χρώμα της απιστίας», εκδ. Καλειδοσκόπιο Εξωθεί στα άκρα τον ήρωά του στο τελευταίο του μυθιστόρημα ο Γρηγόρης Χαλιακόπουλος. Είναι ένα άτομο διαταραγμένο. Ένας 45άρης συγγραφέας, έγκλειστος στο ψυχιατρείο στο
Περισσότερα
