Fractal

Hilda Doolittle – απάνθισμα (μέρος Β΄)

Επιλογή-μετάφραση-επίμετρο: Βασίλης Πανδής // *

 

Διαβάστε το Α΄μέρος >>

 

hilda

 

Το φως του προσώπου της πέφτει απ’ τον ανθό του,

καθώς υάκινθος,

κρυμμένος σε μια λαγκαδιά αλαργινή,

που χάνεται μες στα καμένα χόρτα

 

***

 

Το φως περνάει

από κορφή σε κορφή

από λουλούδι σε λουλούδι

 

Η σκιά ζητάει τη σκιά

 

***

 

Το φως με χτυπά

κι έχω σαστίσει

 

Έν’ απαλό αεράκι σείει τους καρπούς—

οι σκέψεις μου ξοδεύτηκαν

σαν και τους μαύρους σπόρους·

οι σκέψεις που με τυραννούν·

τρέμω τον πυρετό τους

Εσκόρπισα στη δίνη του

Εσκόρπισα,

καυτός, μαραζωμένος σπόρος

 

***

 

Τι πίκρα

Τι κεντρί, που σκίζει την καρδιά

Τι γδάρσιμο, τι φως και τι φωτιά

που μου πυρώνει τα μάτια, παραδομένα στη φλόγα της

 

Γιατί με τυφλώνεις;

 

Μίλησε, ακατανόμαστη δύναμη και ισχύ·

πότε ήσυχη θα μ’ αφήσεις;

Πότε θα τσακίσεις τα φτερά μου

ή θα τ’ αφήσεις εντελώς ελεύθερα,

ατελεύτητα να σκαρφαλώνω στα ουράνια;

 

Ένα πικρό, σπασμένο πράμα,

η καρδιά μου

 

 

 

Ο Βασίλης Πανδής ζει στην Κέρκυρα και είναι φοιτητής στο τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Μεταφράζει αρχαία ελληνική, αγγλόφωνη και γαλλική ποίηση. Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί στο διαδίκτυο (Ποιείν, Fractal, τοβιβλίο.net).

 

 

Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top